1Halleluja! Ja, det er godt at lovsynge vor Gud, ja, det er lifligt, lovsang sømmer sig.
1Halelúja. Það er gott að leika fyrir Guði vorum, því að hann er yndislegur, honum hæfir lofsöngur.
2Herren bygger Jerusalem, han samler de spredte af Israel,
2Drottinn endurreisir Jerúsalem, safnar saman hinum tvístruðu af Ísrael.
3han læger dem, hvis Hjerte er sønderknust, og forbinder deres Sår;
3Hann læknar þá, er hafa sundurkramið hjarta, og bindur um benjar þeirra.
4han fastsætter Stjemernes Tal og giver dem alle Navn.
4Hann ákveður tölu stjarnanna, kallar þær allar með nafni.
5Vor Herre er stor og vældig, hans Indsigt er uden Mål;
5Mikill er Drottinn vor og ríkur að veldi, speki hans er ómælanleg.
6HERREN holder de ydmyge oppe, til Jorden bøjer han gudløse.
6Drottinn annast hrjáða, en óguðlega lægir hann að jörðu.
7Syng for HERREN med Tak, leg for vor Gud på Citer!
7Syngið Drottni með þakklæti, leikið á gígju fyrir Guði vorum.
8Han dækker Himlen med Skyer, sørger for Regn til Jorden, lader Græs spire frem på Bjergene og Urter til Menneskers Brug;
8Hann hylur himininn skýjum, býr regn handa jörðinni, lætur gras spretta á fjöllunum.
9Føde giver han Kvæget og Ravneunger, som skriger;
9Hann gefur skepnunum fóður þeirra, hrafnsungunum, þegar þeir kalla.
10hans Hu står ikke til stærke Heste, han har ikke Behag i rapfodet Mand;
10Hann hefir eigi mætur á styrkleika hestsins, eigi þóknun á fótleggjum mannsins.
11HERREN har Behag i dem, der frygter ham, dem, der bier på hans Miskundhed.
11Drottinn hefir þóknun á þeim er óttast hann, þeim er bíða miskunnar hans.
12Lovpris HERREN, Jerusalem, pris, o Zion, din Gud!
12Vegsama Drottin, Jerúsalem, lofa þú Guð þinn, Síon,
13Thi han gør dine Portstænger stærke, velsigner dine Børn i din Midte;
13því að hann hefir gjört sterka slagbrandana fyrir hliðum þínum, blessað börn þín, sem í þér eru.
14dine Landemærker giver han Fred, mætter dig med Hvedens Fedme;
14Hann gefur landi þínu frið, seður þig á hinu kjarnbesta hveiti.
15han sender sit Bud til Jorden, hastigt løber hans Ord,
15Hann sendir orð sitt til jarðar, boð hans hleypur með hraða.
16han lader Sne falde ned som Uld, som Aske spreder han Rim,
16Hann gefur snjó eins og ull, stráir út hrími sem ösku.
17som Brødsmuler sender han Hagl, Vandene stivner af Kulde fra ham;
17Hann sendir hagl sitt sem brauðmola, hver fær staðist frost hans?
18han sender sit Ord og smelter dem, de strømmer, når han rejser sit Vejr.
18Hann sendir út orð sitt og lætur ísinn þiðna, lætur vind sinn blása, og vötnin renna.
19Han kundgør sit Ord for Jakob, sine Vedtægter og Lovbud for Israel.
19Hann kunngjörði Jakob orð sitt, Ísrael lög sín og ákvæði.Svo hefir hann eigi gjört við neina þjóð, þeim kennir hann ekki ákvæði sín. Halelúja.
20Så gjorde han ikke mod andre Folk, dem kundgør han ingen Lovbud. Halleluja!
20Svo hefir hann eigi gjört við neina þjóð, þeim kennir hann ekki ákvæði sín. Halelúja.