¹(En Sang. En Salme af Asaf.) Und dig, o Gud, ikke Ro, vær ej tavs, vær ej stille, o Gud!

¹Ljóð. Asafs-sálmur.

²Thi se, dine Fjender larmer, dine Avindsmænd løfter Hovedet,

²Guð, ver eigi hljóður, ver eigi þögull og hald eigi kyrru fyrir, ó Guð!

³oplægger lumske Råd mod dit Folk, holder Råd imod dem, du værner:

³Því sjá, óvinir þínir gjöra hark, og hatursmenn þínir hefja höfuðið,

⁴"Kom, lad os slette dem ud af Folkenes Tal, ej mer skal man ihukomme Israels Navn!"

⁴þeir bregða á slæg ráð gegn lýð þínum, bera ráð sín saman gegn þeim er þú geymir.

⁵Ja, de rådslår i Fællig og slutter Pagt imod dig,

⁵Þeir segja: ,,Komið, látum oss uppræta þá, svo að þeir séu ekki þjóð framar, og nafns Ísraels verði eigi framar minnst!``

⁶Edoms Telte og Ismaeliterne, Moab sammen med Hagriterne,

⁶Því að þeir hafa einhuga borið saman ráð sín, gegn þér hafa þeir gjört bandalag:

⁷Gebal, Ammon, Amalek, Filister land med Tyrus's Borgere;

⁷Edómtjöld og Ísmaelítar, Móab og Hagrítar,

⁸også Assur har sluttet sig til dem, Lots Sønner blev de en Arm. - Sela.

⁸Gebal, Ammon og Amalek, Filistea ásamt Týrusbúum.

⁹Gør med dem som med Midjan, som med Sisera og Jabin ved Kisjons Bæk,

⁹Assúr hefir einnig gjört bandalag við þá og ljær armlegg sinn Lots-sonum. [Sela]

¹⁰der gik til Grunde ved En-Dor og blev til Gødning på Marken!

¹⁰Far með þá eins og Midían, eins og Sísera, eins og Jabín við Kísonlæk,

¹¹Deres Høvdinger gå det som Oreb og Ze'eb, alle deres Fyrster som Zeba og Zalmunna,

¹¹þeim var útrýmt hjá Endór, urðu að áburði á jörðina.

¹²fordi de siger: "Guds Vange tager vi til os som Eje."

¹²Gjör þá, göfugmenni þeirra, eins og Óreb og Seeb, og alla höfðingja þeirra eins og Seba og Salmúna,

¹³Min Gud, lad dem blive som hvirvlende Løv som Strå, der flyver for Vinden.

¹³þá er sögðu: ,,Vér viljum kasta eign vorri á vengi Guðs.``

¹⁴Ligesom Ild fortærer Krat og Luen afsvider Bjerge,

¹⁴Guð vor, gjör þá sem rykmökk, sem hálmleggi fyrir vindi.

¹⁵så forfølge du dem med din Storm, forfærde du dem med din Hvirvelvind;

¹⁵Eins og eldur, sem brennir skóginn, eins og logi, sem bálast upp um fjöllin,

¹⁶fyld deres Åsyn med Skam, så de søger dit Navn, o HERRE;

¹⁶svo skalt þú elta þá með ofviðri þínu, skelfa þá með fellibyl þínum.

¹⁷lad dem blues, forfærdes for stedse, beskæmmes og gå til Grunde

¹⁷Lát andlit þeirra fyllast sneypu, að þeir megi leita nafns þíns, Drottinn!Lát þá verða til skammar og skelfast um aldur, lát þá sæta háðung og tortímast, [ (Psalms 83:19) að þeir megi komast að raun um, að þú einn heitir Drottinn, Hinn hæsti yfir allri jörðunni. ]

¹⁸Og kende, at du, hvis Navn er HERREN, er ene den Højeste over al Jorden!

¹⁸Lát þá verða til skammar og skelfast um aldur, lát þá sæta háðung og tortímast, [ (Psalms 83:19) að þeir megi komast að raun um, að þú einn heitir Drottinn, Hinn hæsti yfir allri jörðunni. ]