¹(En Maskil af Ezraitten Etan.) Om HERRENs, Nåde vil jeg evigt synge, fra Slægt til Slægt med min Mund forkynde din Trofasthed.

¹Etans-maskíl Esraíta.

²Thi du har sagt: "En evig Bygning er Nåden!" I Himlen har du grundfæstet din Trofasthed.

²Um náðarverk Drottins vil ég syngja að eilífu, kunngjöra trúfesti þína með munni mínum frá kyni til kyns,

³Jeg sluttede en Pagt med min udvalgte, tilsvor David, min Tjener:

³því að ég hefi sagt: Náð þín er traust að eilífu, á himninum grundvallaðir þú trúfesti þína.

⁴"Jeg lader din Sæd bestå for evigt, jeg bygger din Trone fra Slægt til Slægt!" - Sela.

⁴Ég hefi gjört sáttmála við minn útvalda, unnið Davíð þjóni mínum svolátandi eið:

⁵Og Himlen priser dit Under, HERRE, din Trofasthed i de Helliges Forsamling.

⁵,,Ég vil staðfesta ætt þína að eilífu, reisa hásæti þitt frá kyni til kyns.`` [Sela]

⁶Thi hvem i Sky er HERRENs Lige, hvo er som HERREN iblandt Guds Sønner?

⁶Þá lofuðu himnarnir dásemdarverk þín, Drottinn, og söfnuður heilagra trúfesti þína.

⁷En forfærdelig Gud i de Helliges Kreds, stor og frygtelig over alle omkring ham.

⁷Því að hver er í himninum jafn Drottni, hver er líkur Drottni meðal guðasonanna?

⁸HERRE, Hærskarers Gud, hvo er som du? HERRE, din Nåde og Trofasthed omgiver dig.

⁸Guð er ægilegur í hópi heilagra, mikill er hann og óttalegur öllum þeim, sem eru umhverfis hann.

⁹Du mestrer Havets Overmod; når Bølgerne bruser, stiller du dem.

⁹Drottinn, Guð hersveitanna, hver er sem þú? Þú ert voldugur, Drottinn, og trúfesti þín er umhverfis þig.

¹⁰Du knuste Rahab som en fældet Kriger, splitted dine Fjender med vældig Arm.

¹⁰Þú ræður yfir ofstopa hafsins, þegar öldur þess hefjast, stöðvar þú þær.

¹¹Din er Himlen, og din er Jorden, du grundede Jorderig med dets Fylde.

¹¹Þú knosaðir skrímslið eins og veginn mann, með þínum volduga armi tvístraðir þú óvinum þínum.

¹²Norden og Sønden skabte du, Tabor og Hermon jubler over dit Navn.

¹²Þinn er himinninn, þín er og jörðin, þú hefir grundvallað veröldina og allt sem í henni er.

¹³Du har en Arm med Vælde, din Hånd er stærk, din højre løftet.

¹³Þú hefir skapað norðrið og suðrið, Tabor og Hermon fagna yfir nafni þínu.

¹⁴Retfærd og Ret er din Trones Grundvold, Nåde og Sandhed står for dit Åsyn.

¹⁴Þú hefir máttugan armlegg, hönd þín er sterk, hátt upphafin hægri hönd þín.

¹⁵Saligt det Folk, der kender til Frydesang, vandrer, HERRE, i dit Åsyns Lys!

¹⁵Réttlæti og réttvísi er grundvöllur hásætis þíns, miskunn og trúfesti ganga frammi fyrir þér.

¹⁶De lovsynger Dagen igennem dit Navn, ophøjes ved din Retfærdighed.

¹⁶Sæll er sá lýður, sem þekkir fagnaðarópið, sem gengur í ljósi auglitis þíns, Drottinn.

¹⁷Thi du er vor Styrkes Stolthed, du løfter vort Horn ved din Yndest;

¹⁷Þeir gleðjast yfir nafni þínu alla daga og fagna yfir réttlæti þínu,

¹⁸thi vort Skjold er hos HERREN, vor Konge er Israels Hellige!

¹⁸því að þú ert þeirra máttug prýði, og sakir velþóknunar þinnar munt þú hefja horn vort,

¹⁹Du taled engang i et Syn til dine fromme : "Krone satte jeg på en Helt, ophøjed en Yngling af Folket;

¹⁹því að Drottni heyrir skjöldur vor, konungur vor Hinum heilaga í Ísrael.

²⁰jeg har fundet David, min Tjener, salvet ham med min hellige Olie;

²⁰Þá talaðir þú í sýn til dýrkanda þíns og sagðir: ,,Ég hefi sett kórónu á kappa, ég hefi upphafið útvaldan mann af lýðnum.

²¹thi min Hånd skal holde ham fast, og min Arm skal give ham Styrke.

²¹Ég hefi fundið Davíð þjón minn, smurt hann með minni heilögu olíu.

²²Ingen Fjende skal overvælde ham, ingen Nidding trykke ham ned;

²²Hönd mín mun gjöra hann stöðugan og armleggur minn styrkja hann.

²³jeg knuser hans Fjender foran ham og nedstøder dem, der bader ham;

²³Óvinurinn skal eigi ráðast að honum, og ekkert illmenni skal kúga hann,

²⁴med ham skal min Trofasthed og Miskundhed være, hans Horn skal løfte sig ved mit Navn;

²⁴heldur skal ég gjöra út af við fjendur hans að honum ásjáandi, og hatursmenn hans skal ég ljósta.

²⁵jeg lægger Havet under hans Hånd og Strømmene under hans højre;

²⁵Trúfesti mín og miskunn skulu vera með honum, og fyrir sakir nafns míns skal horn hans gnæfa hátt.

²⁶mig skal han kalde: min Fader, min Gud og min Frelses Klippe.

²⁶Ég legg hönd hans á hafið og hægri hönd hans á fljótin.

²⁷Jeg gør ham til førstefødt, den største blandt Jordens Konger;

²⁷Hann mun segja við mig: Þú ert faðir minn, Guð minn og klettur hjálpræðis míns.

²⁸jeg bevarer for evigt min Miskundhed mod ham, min Pagt skal holdes ham troligt;

²⁸Og ég vil gjöra hann að frumgetning, að hinum hæsta meðal konunga jarðarinnar.

²⁹jeg lader hans Æt bestå for evigt, hans Trone, så længe Himlen er til.

²⁹Ég vil varðveita miskunn mína við hann að eilífu, og sáttmáli minn við hann skal stöðugur standa.

³⁰Hvis hans Sønner svigter min Lov og ikke følger mine Lovbud,

³⁰Ég læt niðja hans haldast við um aldur og hásæti hans meðan himinninn er til.

³¹hvis de bryder min Vedtægt og ikke holder mit Bud,

³¹Ef synir hans hafna lögmáli mínu og ganga eigi eftir boðum mínum,

³²da hjemsøger jeg deres Synd med Ris, deres Brøde med hårde Slag;

³²ef þeir vanhelga lög mín og varðveita eigi boðorð mín,

³³men min Nåde tager jeg ikke fra ham, min Trofasthed svigter jeg ikke;

³³þá vil ég vitja afbrota þeirra með vendinum og misgjörða þeirra með plágum,

³⁴jeg bryder ikke min Pagt og ændrer ej mine Læbers Udsagn.

³⁴en miskunn mína mun ég ekki frá honum taka og eigi bregða trúfesti minni.

³⁵Ved min Hellighed svor jeg een Gang for alle - David sviger jeg ikke:

³⁵Ég vil eigi vanhelga sáttmála minn og eigi breyta því, er mér hefir af vörum liðið.

³⁶Hans Æt skal blive for evigt, hans Trone for mig som Solen,

³⁶Ég hefi einu sinni svarið við heilagleik minn og mun aldrei svíkja Davíð:

³⁷stå fast som Månen for evigt, og Vidnet på Himlen er sanddru, - Sela.

³⁷Niðjar hans skulu haldast við um aldur og hásæti hans sem sólin fyrir mér.

³⁸Men du har forstødt og forkastet din Salvede og handlet i Vrede imod ham;

³⁸Það skal standa stöðugt að eilífu sem tunglið, svo sannarlega sem áreiðanlegt vitni er á himnum.`` [Sela]

³⁹Pagten med din Tjener har du brudt, vanæret hans Krone og trådt den i Støvet;

³⁹Og þó hefir þú útskúfað og hafnað og reiðst þínum smurða.

⁴⁰du har nedbrudt alle hans Mure, i Grus har du lagt hans Fæstninger;

⁴⁰Þú hefir riftað sáttmálanum við þjón þinn, vanhelgað kórónu hans og fleygt henni til jarðar.

⁴¹alle vejfarende plyndrer ham, sine Naboer blev han til Spot.

⁴¹Þú hefir brotið niður alla múrveggi hans og lagt virki hans í eyði.

⁴²Du har løftet hans Uvenners højre og glædet alle hans Fjender;

⁴²Allir vegfarendur ræna hann, hann er til háðungar orðinn nágrönnum sínum.

⁴³hans Sværd lod du vige for Fjenden, du holdt ham ej oppe i Kampen;

⁴³Þú hefir hafið hægri hönd fjenda hans, glatt alla óvini hans.

⁴⁴du vristed ham Staven af Hænde og styrted hans Trone til Jorden,

⁴⁴Þú hefir og látið sverðseggjar hans hörfa undan og eigi látið hann standast í bardaganum.

⁴⁵afkorted hans Ungdoms Dage og hylled ham ind i Skam. - Sela.

⁴⁵Þú hefir látið endi á verða vegsemd hans og hrundið hásæti hans til jarðar.

⁴⁶Hvor længe vil du skjule dig, HERRE, for evigt, hvor længe skal din Vrede lue som Ild?

⁴⁶Þú hefir stytt æskudaga hans og hulið hann skömm. [Sela]

⁴⁷Herre, kom i Hu, hvad Livet er, til hvilken Tomhed du skabte hvert Menneskebarn!

⁴⁷Hversu lengi, Drottinn, ætlar þú að dyljast, á reiði þín ætíð að brenna sem eldur?

⁴⁸Hvo bliver i Live og skuer ej Død, hvo frelser sin sjæl fra Dødsrigets Hånd? - Sela.

⁴⁸Minnst þú, Drottinn, hvað ævin er, til hvílíks hégóma þú hefir skapað öll mannanna börn.

⁴⁹Hvor er din fordums Nåde, Herre, som du i Trofasthed tilsvor David?

⁴⁹Hver er sá, er lifi og sjái eigi dauðann, sá er bjargi sálu sinni úr greipum Heljar. [Sela]

⁵⁰Kom, Herre, din Tjeners Skændsel i Hu, at jeg bærer Folkenes Spot i min Favn,

⁵⁰Hvar eru þín fyrri náðarverk, ó Drottinn, þau er þú í trúfesti þinni sórst Davíð?

⁵¹hvorledes dine Fjender håner, HERRE, hvorledes de håner din Salvedes Fodspor.

⁵¹Minnst, ó Drottinn, háðungar þjóna þinna, að ég verð að bera í skauti smánan margra þjóða,er óvinir þínir, Drottinn, smána mig með, smána fótspor þíns smurða. _________ [ (Psalms 89:53) Lofaður sé Drottinn að eilífu. Amen. Amen. ]

⁵²Lovet være HERREN i Evighed, Amen, Amen!

⁵²er óvinir þínir, Drottinn, smána mig með, smána fótspor þíns smurða. _________ [ (Psalms 89:53) Lofaður sé Drottinn að eilífu. Amen. Amen. ]