¹Ja, derover skælver mit Hjerte, bævende skifter det Sted!

¹¶ Na konei ano wiri ana toku ngakau, maunu atu ana i tona wahi.

²Lyt dog til hans bragende Røst, til Drønet, der går fra hans Mund!

²Ata whakarangona tona reo e papa ana, te pakutanga hoki e puta mai ana i tona mangai.

³Han slipper det løs under hele Himlen, sit Lys til Jordens Ender;

³E whakatikaia atu ana e ia ki nga wahi katoa i raro i te rangi, ko tona uira hoki ki nga pito o te whenua.

⁴efter det brøler hans Røst, med Højhed brager hans Torden; han sparer ikke på Lyn, imedens hans Stemme høres.

⁴I muri iho ko te reo e hamama ana; papa ana te whatitiri o te reo o tona nui; e kore ano era a tauhikuhiku ina rangona tona reo.

⁵Underfuldt lyder Guds Tordenrøst, han øver Vælde, vi fatter det ej.

⁵Ko ta te Atua whatitiri he reo whakamiharo; nui atu ana mahi, e kore hoki e mohiotia.

⁶Thi han siger til Sneen: "Fald ned på Jorden!" til Byger og Regnskyl: "Bliv stærke!"

⁶¶ E ki ana hoki ia ki te hukarere, Hei runga koe i te whenua; ki te ua punehunehu ano hoki, raua ko te ua ta o tona kaha;

⁷For alle Mennesker sætter han Segl, at de dødelige alle må kende hans Gerning.

⁷Hiritia ake e ia te ringa o nga tangata katoa; kia mohio ai nga tangata katoa nana nei i hanga ki tana mahi.

⁸De vilde Dyr søger Ly og holder sig i deres Huler:

⁸Haere ana nga kirehe ki nga piringa, noho ana i o ratou nohoanga.

⁹Fra Kammeret kommer der Storm, fra Nordens Stjerner Kulde.

⁹Puta mai ana te tupuhi i te whare o te tonga: te matao hoki i te hauraro.

¹⁰Ved Guds Ånde bliver der Is, Vandfladen lægges i Fængsel.

¹⁰Na te manawa o te Atua i homai te huka: a kuiti iho te whanuitanga o nga wai.

¹¹Så fylder han Skyen med Væde, Skylaget spreder hans Lys;

¹¹Ae ra, e utaina ana e ia te kapua matotoru ki te houku; tohatohaina ana e ia te kohu o tana uira:

¹²det farer hid og did og bugter sig efter hans Tanke og udfører alt, hvad han byder, på hele den vide Jord,

¹²E whakakopikopikoa ana ano a tawhio noa, he mea hoki na ona whakaaro: hei mea i nga mea katoa e whakahaua atu ana e ia ki te mata o te ao:

¹³hvad enten han slynger det ud som Svøbe, eller han sender det for at velsigne.

¹³E whakaputaina ana e ia hei whiu, hei mea ranei mo tona whenua, hei atawhai ranei.

¹⁴Job du må lytte hertil, træd frem og mærk dig Guds Underværker!

¹⁴¶ Kia whai taringa mai ki tenei, e Hopa: tu marie, ka whakaaro ki nga mea whakamiharo a te Atua.

¹⁵Fatter du, hvorledes Gud kan magte dem og lade Lys stråle frem fra sin Sky?

¹⁵E mohio ana ranei koe ki ta te Atua whakahautanga ki a ratou i tana, i puta ai te marama o tana kapua?

¹⁶Fatter du Skyernes Svæven, den Alvises Underværker?

¹⁶E mohio ana ranei koe ki nga paunatanga o nga kapua, ki nga mahi whakamiharo a te tino o te matauranga?

¹⁷Du, hvis Klæder ophedes, når Jorden døser ved Søndenvind?

¹⁷Ki ou kakahu nei ka mahana, ina whakamarietia e ia te whenua ki te hau tonga?

¹⁸Hvælver du Himlen sammen med ham, fast som det støbte Spejl?

¹⁸Ka taea ranei e koe te whakatakoto ngatahi me ia te rangi hei papatupu, ano he whakaata whakarewa?

¹⁹Lær mig, hvad vi skal sige ham! Intet kan vi få frem for Mørke.

¹⁹Whakaaturia mai ki a matou ta matou e korero ai ki a ia; e kore hoki e tika i te pouri ta matou whakatakoto o te korero.

²⁰Meldes det ham, at jeg taler? Siger en Mand, at han er fra Samling?

²⁰E korerotia ranei ki a ia kei te mea ahau ki te korero? Kia hiahia ranei te tangata kia horomia ia?

²¹Og nu: Man ser ej Lyset, skygget af mørke Skyer, men et Vejr farer hen og renser Himlen,

²¹¶ Na inaianei e kore nga tangata e kite ana i te marama e wheriko mai nei i te rangi: otiia ka tika atu te hau, ka whakawateatia ratou.

²²fra Norden kommer en Lysning. Over Gud er der frygtelig Højhed,

²²E ahu mai ana i te hauraro te aho ano he koura; kei te Atua te kororia whakawehi.

²³og den Almægtige finder vi ikke. Almægtig og rig på Retfærd bøjer han ikke Retten;

²³Ko te Kaha Rawa, e kore ia e taea te whakataki e tatou; hira rawa tona kaha; a e kore ia e tukino i tana whakarite whakawa, i te nui o te tika.

²⁴derfor frygter Mennesker ham, men af selv kloge ænser han ingen.

²⁴Koia ka wehi nga tangata i a ia: e kore ia e whai whakaaro ki te hunga ngakau mohio.