1(Af David.) Min Sjæl, lov Herren, og alt i mig love hans hellige navn!
1¶ Na Rawiri. Whakapaingia a Ihowa, e toku wairua; e nga mea katoa i roto i ahau, whakapaingia tona ingoa tapu.
2Min Sjæl, lov HERREN, og glem ikke alle hans Velgerninger!
2Whakapaingia a Ihowa, e toku wairua, kei wareware hoki ki ana painga katoa.
3Han, som tilgiver alle dine Misgerninger og læger alle dine Sygdomme,
3Ko ia te muru nei i ou kino katoa; te rongo a nei i ou mate katoa.
4han, som udløser dit Liv fra Graven og kroner dig med Miskundhed og Barmhjertighed,
4Ko ia te hoko nei i tou ora kei ngaro; te karauna nei i a koe ki te atawhai, ki te aroha.
5han, som mætter din Sjæl med godt, så du bliver ung igen som Ørnen!
5Nana nei i makona ai tou mangai i nga mea papai; i hou ai tou taitamarikitanga, i rite ai ki to te ekara.
6HERREN øver Retfærdighed og Ret mod alle fortrykte.
6¶ Ka puta i a Ihowa nga mahi tika, me te whakawa tika ki te hunga katoa e tukinotia ana.
7Han lod Moses se sine Veje, Israels Børn sine Gerninger;
7I whakaakona e ia ana ara ki a Mohi, ana mahi ki nga tama a Iharaira.
8barmhjertig og nådig er HERREN, langmodig og rig på Miskundhed;
8Ki tonu a Ihowa i te aroha me te atawhai, he puhoi ki te riri, he nui hoki tana mahi tohu.
9han går ikke bestandig i Rette, gemmer ej evigt på Vrede;
9E kore ia e whakatupuehupehu tonu, e kore ano e mauahara ake ake.
10han handled ej med os efter vore Synder, gengældte os ikke efter vor Brøde.
10Kihai i rite ki o tatou hara ana meatanga ki a tatou: kihai ano i rite ki o tatou kino ana utu mai ki a tatou.
11Men så højt som Himlen er over Jorden, er hans Miskundhed stor over dem, der frygter ham.
11He rite hoki ki te rangi e tiketike ake ana i te whenua, pera tonu te nui o tana mahi tohu ki te hunga e wehi ana ki a ia.
12Så langt som Østen er fra Vesten, har han fjernet vore Synder fra os.
12Pera i te matara o te rawhiti i te uru, pera tonu tana whakamataratanga atu i a tatou mahi tutu i a tatou.
13Som en Fader forbarmer sig over sine Børn, forbarmer HERREN sig over dem, der frygter ham.
13E aroha ana te matua ki ana tamariki, pera tonu to Ihowa aroha ki te hunga e wehi ana ki a ia.
14Thi han kender vor Skabning, han kommer i Hu, vi er Støv;
14E matau ana hoki ia ki to tatou ahua, e mahara ana he puehu tatou.
15som Græs er Menneskets dage, han blomstrer som Markens Blomster;
15Ko te tangata ia, rite tonu ona ra ki o te tarutaru: kei te puawai o te mara, ko tona ngawhatanga.
16når et Vejr farer over ham, er han ej mere, hans Sted får ham aldrig at se igen.
16E rarungatia ana hoki e te hau, a kua kahore; kahore hoki e mohiotia a muri e tona wahi.
17Men HERRENs Miskundhed varer fra Evighed og til Evighed over dem, der frygter ham, og hans Retfærd til Børnenes Børn
17Tena ko te mahi tohu a Ihowa no tua whakarere, a ake tonu ake, ki te hunga e wehi ana ki a ia: tona tika hoki ki nga uri o nga tamariki;
18for dem, der holder hans Pagt og kommer hans Bud i Hu, så de gør derefter.
18Ki te hunga e pupuri ana i tana kawenata, ki te hunga hoki e mahara ana ki ana ako kia mahia.
19HERREN har rejst sin Trone i Himlen, alt er hans Kongedømme underlagt.
19¶ Kua oti i a Ihowa tona torona te whakatu ki nga rangi; a e kawanatia ana nga mea katoa e tona kingitanga.
20Lov HERREN, I hans Engle, I vældige i Kraft, som gør, hvad han byder, så snart I hører hans Røst.
20Whakapaingia a Ihowa, e ana anahera, e hira nei te kaha, e whakarite nei i tana kupu, e whakarongo nei ki tona reo ina korero.
21Lov HERREN, alle hans Hærskarer, hans Tjenere, som fuldbyrder hans Vilje.
21Whakapaingia a Ihowa, e ana mano katoa, e ana minita e mahi nei i tana e pai ai.
22Lov HERREN, alt, hvad han skabte, på hvert eneste Sted i hans Rige! Min Sjæl, lov HERREN!
22Whakapaingia a Ihowa, e ana mahi katoa i nga wahi katoa o tona kingitanga: whakapaingia a Ihowa, e toku wairua.