¹Nu derimod ler de ad mig, Folk, der er yngre end jeg, hvis Fædre jeg fandt for ringe at sætte iblandt mine Hyrdehunde.

¹‹‹Ama şimdi, yaşı benden küçük olanlarBenimle alay etmekte,Oysa babalarını sürümün köpeklerininYanına koymaya tenezzül etmezdim.

²Og hvad skulde jeg med deres Hænders Kraft? Deres Ungdomskraft har de mistet,

²Çünkü güçleri tükenmişti,Bileklerinin gücü ne işime yarardı?

³tørrede hen af Trang og Sult. De afgnaver Ørk og Ødemark

³Yoksulluktan, açlıktan bitkindiler,Akşam çölde, ıssız çorak yerlerde kök kemiriyorlardı.

⁴og plukker Melde ved Krattet, Gyvelrødder er deres Brød.

⁴Çalılıklarda karapazı topluyor,Retem kökü yiyorlardı.

⁵Fra Samfundet drives de bort, som ad Tyve råbes der efter dem.

⁵Toplumdan kovuluyorlardı,İnsanlar hırsızmışlar gibi onlara bağırıyordu.

⁶De bor i Kløfter, fulde af Rædsler, i Jordens og Klippernes Huler.

⁶Korkunç vadilerde, yerdeki deliklerde,Kaya kovuklarında yaşıyorlardı.

⁷De brøler imellem Buske, i Tornekrat kommer de sammen,

⁷Çalıların arasında anırır,Çalı altında birbirine sokulurlardı.

⁸en dum og navnløs Æt, de joges med Hug af Lande.

⁸Aptalların, adı sanı belirsiz insanların çocuklarıydılar,Ülkeden kovulmuşlardı.

⁹Men nu er jeg Hånsang for dem, jeg er dem et Samtaleemne;

⁹‹‹Şimdiyse destan oldum dillerine,Ağızlarına doladılar beni.

¹⁰de afskyr mig, holder sig fra mig, nægter sig ikke af spytte ad mig.

¹⁰Benden tiksiniyor, uzak duruyorlar,Yüzüme tükürmekten çekinmiyorlar.

¹¹Thi han løste min Buestreng, ydmyged mig, og foran mig kasted de Tøjlerne af.

¹¹Tanrı ipimi çözüp beni alçalttığı içinDizginsiz davranmaya başladılar bana.

¹²Til højre rejser sig Ynglen, Fødderne slår de fra mig, bygger sig Ulykkesveje imod mig

¹²Sağımdaki ayak takımı üzerime yürüyor,Ayaklarımı kaydırıyor,Bana karşı rampalar kuruyorlar.

¹³min Sti har de opbrudt, de hjælper med til mit Fald, og ingen hindrer dem i det;

¹³Yolumu kesiyor,Kimseden yardım görmedenBeni yok etmeye çalışıyorlar.

¹⁴de kommer som gennem et gabende Murbrud, vælter sig frem under Ruiner,

¹⁴Koca bir gedikten girer gibi ilerliyor,Yıkıntılar arasından üzerime yuvarlanıyorlar.

¹⁵Rædsler har vendt sig imod mig; min Værdighed joges bort som af Storm, min Lykke svandt som en Sky.

¹⁵Dehşet çöktü üzerime,Onurum rüzgara kapılmış gibi uçtu,Mutluluğum bulut gibi geçip gitti.

¹⁶Min Sjæl opløser sig i mig; Elendigheds Dage har ramt mig:

¹⁶‹‹Şimdi tükeniyorum,Acı günler beni ele geçirdi.

¹⁷Natten borer i mine Knogler, aldrig blunder de nagende Smerter.

¹⁷Geceleri kemiklerim sızlıyor,Beni kemiren acılar hiç durmuyor.

¹⁸Med vældig Kraft vanskabes mit Kød, det hænger om mig, som var det min Kjortel.

¹⁸Tanrının şiddetiÜzerimdeki giysiye dönüştü,Gömleğimin yakası gibi beni sıkıyor.

¹⁹Han kasted mig ud i Dynd, jeg er blevet som Støv og Aske.

¹⁹Beni çamura fırlattı,Toza, küle döndüm.

²⁰Jeg skriger til dig, du svarer mig ikke, du står der og ænser mig ikke;

²⁰‹‹Sana yakarıyorum, ama yanıt vermiyorsun,Ayağa kalktığımda gözünü bana dikiyorsun.

²¹grum er du blevet imod mig, forfølger mig med din vældige Hånd.

²¹Bana acımasız davranıyor,Bileğinin gücüyle beni eziyorsun.

²²Du løfter og vejrer mig hen i Stormen, og dens Brusen gennemryster mig;

²²Beni kaldırıp rüzgara bindiriyorsun,Fırtınanın içinde darma duman ediyorsun.

²³thi jeg ved, du fører mig hjem til Døden, til det Hus, hvor alt levende samles.

²³Biliyorum, beni ölüme,Bütün canlıların toplanacağı yere götüreceksin.

²⁴Dog, mon den druknende ej rækker Hånden ud og råber om Hjælp, når han går under?

²⁴‹‹Kuşkusuz düşenin dostu olmaz,Felakete uğrayıp yardım istediğinde.

²⁵Mon ikke jeg græder over den, som havde det hårdt, sørgede ikke min Sjæl for den fattiges Skyld?

²⁵Sıkıntıya düşenler için ağlamaz mıydım?Yoksullar için üzülmez miydim?

²⁶Jeg biede på Lykke, men Ulykke kom, jeg håbed på Lys, men Mørke kom;

²⁶Ama ben iyilik beklerken kötülük geldi,Işık umarken karanlık geldi.

²⁷ustandseligt koger det i mig, Elendigheds Dage traf mig;

²⁷İçim kaynıyor, rahatım yok,Önümde acı günler var.

²⁸trøstesløs går jeg i Sorg, i Forsamlingen rejser jeg mig og råber;

²⁸Yaslı yaslı dolaşıyorum, güneş yok,Topluluk içinde kalkıp feryat ediyorum.

²⁹Sjakalernes Broder blev jeg, Strudsenes Fælle.

²⁹Çakallarla kardeş,Baykuşlarla arkadaş oldum.

³⁰Min Hud er sort, falder af, mine Knogler brænder af Hede;

³⁰Derim karardı, soyuluyor,Kemiklerim ateşten yanıyor.

³¹min Citer er blevet til Sorg, min Fløjte til hulkende Gråd!

³¹Lirimin sesi yas feryadına,Neyimin sesi ağlayanların sesine döndü.