1Men hør nu Job, på min Tale og lyt til alle mine Ord!
1‹‹Ama şimdi lütfen sözümü dinle, Eyüp,Söyleyeceğim her şeye kulak ver.
2Se, jeg har åbnet min Mund, min Tunge taler i Ganen;
2Ağzımı açtım açacağım,Söyleyeceklerim dilimin ucunda.
3mine Ord er talt af oprigtigt Hjerte, mine Læber fører lutret Tale.
3Sözlerim temiz bir yürekten çıkıyor,Dudaklarım bildiklerini içtenlikle söylüyor.
4Guds Ånd har skabt mig, den Almægtiges Ånde har givet mig Liv.
4Beni Tanrının Ruhu yarattı,Her Şeye Gücü Yetenin soluğu yaşam veriyor bana.
5Svar mig, i Fald du kan, rust dig imod mig, mød frem!
5Elinden gelirse beni yanıtla,Kendini hazırla, karşımda dur.
6Se, jeg er din Lige for Gud, også jeg er taget af Ler;
6Tanrının önünde ben de tıpkı senin gibiyim,Ben de balçıktan yaratıldım.
7Rædsel for mig skal ikke skræmme dig, min Hånd skal ej ligge tyngende på dig.
7Onun için dehşetim seni yıldırmasın,Baskım sana ağır gelmesin.
8Dog, det har du sagt i mit Påhør, jeg hørte så lydende Ord:
8‹‹Sesin hâlâ kulaklarımda,Şöyle demiştin:
9"Jeg er ren og uden Brøde, lydeløs, uden Skyld;
9‹Ben kusursuz ve günahsızım,Temiz ve suçsuzum.
10men han søger Påskud imod mig, regner mig for sin Fjende;
10Yine de Tanrı bana karşı bahane arıyor,Beni düşman görüyor.
11han lægger mine Fødder i Blokken, vogter på alle mine Veje."
11Ayaklarımı tomruğa vuruyor,Yollarımı gözetliyor.›
12Se, der har du Uret, det er mit Svar, thi Gud er større end Mennesket.
12‹‹Ama sana şunu söyleyeyim,Bu konuda haksızsın.Çünkü Tanrı insandan büyüktür.
13Hvorfor tvistes du med ham, fordi han ej svarer på dine Ord?
13İnsanın hiçbir sözünü yanıtlamıyor diyeNiçin Onunla çekişiyorsun?
14Thi på een Måde taler Gud, ja på to, men man ænser det ikke:
14Çünkü insan anlamasa da,Tanrı şu ya da bu yolla konuşur.
15I Drømme, i natligt Syn, når Dvale falder på Mennesker, når de slumrende hviler på Lejet;
15Rüyada, geceleyin görümde,İnsanları ağır uyku basınca,Yatakta yatarlarken,
16da åbner han Menneskers Øre, gør dem angst med Skræmmebilleder
16Kulaklarına konuşur,Uyarısıyla onları korkutur;
17for at få Mennessket bort fra Uret og udrydde Hovmod af Manden,
17Onları yaptıkları kötülükten döndürmek,Gururdan uzak tutmak,
18holde hans Sjæl fra Graven, hans Liv fra Våbendød.
18Canlarını çukurdan,Hayatlarını ölümden kurtarmak için.
19Eller han revses med Smerter på Lejet, uafbrudt sfår der Hamp i hans Ben;
19İnsan yatağında acılarla,Kemiklerinde dinmez sızılarla yola getirilir.
20Livet i ham væmmes ved Brød og hans Sjæl ved lækker Mad
20Öyle ki, içi yemek kaldırmaz,En lezzetli yiyecekten tiksinir.
21hans Kød svinder hen, så det ikke ses, hans Knogler, som før ikke sås, bliver blottet;
21Eti erir, görünmez olur,Gözükmeyen kemikleri ortaya çıkar.
22hans Sjæl kommer Graven nær, hans Liv de dræbende Magter.
22Canı çukura,Hayatı ölüm meleklerine yaklaşır.
23Hvis da en Engel er på hans Side, een blandt de tusind Talsmænd, som varsler Mennesket Tugt,
23‹‹Yine de insana doğruyu bildirmek içinYanında bir melek, bin melekten biriArabulucu olarak bulunursa,
24og den viser ham Nåde og siger: "Fri ham fra at synke i Graven, Løsepenge har jeg fået!"
24Ona lütfeder de,‹Onu ölüm çukuruna inmekten kurtar,Ben fidyeyi buldum› derse,
25da svulmer hans Legem af Friskhed, han oplever atter sin Ungdom.
25Eti çocuk eti gibi yenilenir,Gençlik günlerine döner.
26Han beder til Gud, og han er ham nådig, han skuer med Jubel hans Åsyn, fortæller Mennesker om sin Frelse.
26Dua ettiğinde Tanrı ondan hoşnut kalır,O da Tanrının yüzünü görüp sevinir.Tanrı onun durumunu düzeltir.
27Han synger det ud for Folk: "Jeg synded og krænkede Retten og fik dog ej Løn som forskyldt!
27Sonra insanların önünde türkü çağırır:‹Günah işleyip doğru yoldan saptım,Ama Tanrı hak ettiğim cezayı vermedi bana,
28Han har friet min Sjæl fra at fare i Grav, mit Liv ser Lyset med Lyst!"
28Canımı çukura inmekten O kurtardı,Işığı görmek için yaşayacağım.›
29Se, alle disse Ting gør Gud to Gange, ja tre med Mennesket
29‹‹İşte, insanın canını çukurdan çıkarmak,Onu yaşam ışığıyla aydınlatmak içinTanrı bütün bunları iki kez,Hatta üç kez yapar.
30for at redde hans Sjæl fra Graven, så han skuer Livets Lys!
31‹‹İyi dinle, Eyüp, kulak ver,Sen sus, ben konuşacağım.
31Lyt til og hør mig, Job, ti stille, så jeg kan tale!
32Söyleyeceğin bir şey varsa söyle,Çünkü seni haklı çıkarmak isterim.
32Har du noget at sige, så svar mig, tal, thi gerne gav jeg dig Ret;
33Yoksa, beni dinle,Sus da sana bilgelik öğreteyim.››
33hvis ikke, så høre du på mig, ti stille, at jeg kan lære dig Visdom!