¹Ja, derover skælver mit Hjerte, bævende skifter det Sted!

¹‹‹Yüreğim titrer buna,Yerinden oynar.

²Lyt dog til hans bragende Røst, til Drønet, der går fra hans Mund!

²Dinleyin, gürleyen sesini dinleyin,Ağzından çıkan sesi!

³Han slipper det løs under hele Himlen, sit Lys til Jordens Ender;

³Şimşeğini göğün altındaki her yere,Yeryüzünün dört bucağına salar.

⁴efter det brøler hans Røst, med Højhed brager hans Torden; han sparer ikke på Lyn, imedens hans Stemme høres.

⁴Ardından bir ses gümbürder,Görkemli sesiyle gürler.Sesi duyulunca şimşekleri alıkoymaz.

⁵Underfuldt lyder Guds Tordenrøst, han øver Vælde, vi fatter det ej.

⁵Tanrının sesi şaşılacak biçimde gürler,O, anlayışımızın ötesinde büyük işler yapar.

⁶Thi han siger til Sneen: "Fald ned på Jorden!" til Byger og Regnskyl: "Bliv stærke!"

⁶Çünkü kara, ‹Yere düş› der,Sağanağa, ‹Bütün şiddetinle boşal.›

⁷For alle Mennesker sætter han Segl, at de dødelige alle må kende hans Gerning.

⁷Yarattığı bütün insanlar ne yaptığını bilsin diye,Herkese işini bıraktırır.

⁸De vilde Dyr søger Ly og holder sig i deres Huler:

⁸Hayvanlar kovuklarına girer,İnlerinde otururlar.

⁹Fra Kammeret kommer der Storm, fra Nordens Stjerner Kulde.

⁹Kasırga yuvasından kopar,Soğuk saçılan rüzgarlardan.

¹⁰Ved Guds Ånde bliver der Is, Vandfladen lægges i Fængsel.

¹⁰Tanrının soluğu suları dondurur,Geniş sular buz tutar.

¹¹Så fylder han Skyen med Væde, Skylaget spreder hans Lys;

¹¹Bulutlara nem yükler,Şimşeğini her yana yayar.

¹²det farer hid og did og bugter sig efter hans Tanke og udfører alt, hvad han byder, på hele den vide Jord,

¹²Yeryüzünde ne buyurursa yapmak üzereBulutlar Onun istediği yönde döner durur.

¹³hvad enten han slynger det ud som Svøbe, eller han sender det for at velsigne.

¹³Ya insanları cezalandırmakYa da yeryüzünü sulayıp sevgisini göstermek içinYağmur gönderir.

¹⁴Job du må lytte hertil, træd frem og mærk dig Guds Underværker!

¹⁴‹‹Dinle, Eyüp,Dur da düşün Tanrının şaşılası işlerini.

¹⁵Fatter du, hvorledes Gud kan magte dem og lade Lys stråle frem fra sin Sky?

¹⁵Tanrının bulutları nasıl düzenlediğini,Şimşeğini nasıl çaktırdığını biliyor musun?

¹⁶Fatter du Skyernes Svæven, den Alvises Underværker?

¹⁶Bulutların dengesini,Bilgisi kusursuz olanın şaşılası işlerini biliyor musun?

¹⁷Du, hvis Klæder ophedes, når Jorden døser ved Søndenvind?

¹⁷Dünyanın soluğu kesildiğindeGüneyin kavurucu rüzgarı altındaGiysilerin seni terletmez mi?

¹⁸Hvælver du Himlen sammen med ham, fast som det støbte Spejl?

¹⁸Dökme tunç bir ayna kadar sert olan gökkubbeyiOnunla birlikte yayabilir misin?

¹⁹Lær mig, hvad vi skal sige ham! Intet kan vi få frem for Mørke.

¹⁹‹‹Ona ne söyleyeceğimizi öğret bize,Çünkü karanlık yüzünden sözümüze düzen veremiyoruz.

²⁰Meldes det ham, at jeg taler? Siger en Mand, at han er fra Samling?

²⁰Konuşmak istediğim Ona söylenebilir mi?Kimse yutulmak ister mi?

²¹Og nu: Man ser ej Lyset, skygget af mørke Skyer, men et Vejr farer hen og renser Himlen,

²¹Rüzgar geçip göğü temizlediğindeGökte parıldayan ışığa kimse bakamaz.

²²fra Norden kommer en Lysning. Over Gud er der frygtelig Højhed,

²²Altın parıltısı geliyor kuzeyden,Tanrı korkunç görkeme bürünmüş.

²³og den Almægtige finder vi ikke. Almægtig og rig på Retfærd bøjer han ikke Retten;

²³Her Şeye Gücü Yetene biz ulaşamayız.Gücü yücedir,Adaleti ve eşsiz doğruluğuyla kimseyi ezmez.

²⁴derfor frygter Mennesker ham, men af selv kloge ænser han ingen.

²⁴Bu yüzden insanlar O'na saygı duyar,Çünkü O, bilgeleri dikkate almaz.››