¹Kender du Tiden, da Stengeden føder, tager du Vare på Hindenes Veer,

¹‹‹Dağ keçilerinin ne zaman doğurduğunu biliyor musun?Geyiklerin yavruladığı zamanı sen mi gözlüyorsun?

²tæller du mon deres Drægtigheds Måneder, kender du Tiden, de føder?

²Sen mi sayıyorsun doğuruncaya dek geçirdikleri ayları?Doğurdukları zamanı biliyor musun?

³De lægger sig ned og føder og kaster Kuldet,

³Çöküp yavrularını doğurur,Kurtulurlar sancılarından.

⁴Ungerne trives, gror til i det frie, løber bort og kommer ej til dem igen.

⁴Güçlenir, kırda büyür yavrular,Gider, bir daha dönmezler.

⁵Hvem slap Vildæslet løs, hvem løste mon Steppeæslets Reb,

⁵‹‹Kim yaban eşeğini başı boş gönderdi,Kim bağlarını çözdü?

⁶som jeg gav Ørkenen til Hjem, den salte Steppe til Bolig?

⁶Yurt olarak ona bozkırı,Barınak olarak tuzlayı verdim.

⁷Det ler ad Byens Larm og hører ej Driverens Skælden;

⁷Kentteki kargaşaya güler o,Sürücünün bağırdığını duymaz.

⁸det ransager Bjerge, der har det sin Græsgang, det leder hvert Græsstrå op.

⁸Otlamak için tepeleri dolaşır,Yeşillik arar.

⁹Er Vildoksen villig at trælle for dig, vil den stå ved din Krybbe om Natten?

⁹‹‹Yaban öküzü sana kulluk etmek ister mi?Geceyi senin yemliğinin yanında geçirir mi?

¹⁰Binder du Reb om dens Hals, pløjer den Furerne efter dig?

¹⁰Sabanla yarık açsın diye ona bağ vurabilir misin?Arkanda, ovalarda tırmık çeker mi?

¹¹Stoler du på dens store Kræfter; overlader du den din Høst?

¹¹Çok güçlü diye ona bel bağlayabilir misin?Ağır işini ona bırakabilir misin?

¹²Tror du, den kommer tilbage og samler din Sæd på Loen?

¹²Ekinini getireceğine,Buğdayını harman yerinde toplayacağına güvenir misin?

¹³Mon Strudsens Vinge er lam, eller mangler den Dækfjer og Dun,

¹³‹‹Devekuşunun kanatları sevinçle dalgalanır,Ama leyleğin kanatları ve tüyleriyle kıyaslanamaz.

¹⁴siden den betror sine Æg til Jorden og lader dem varmes i Sandet,

¹⁴Devekuşu yumurtalarını yere bırakır,Onları kumda ısıtır,

¹⁵tænker ej på, at en Fod kan knuse dem, Vildtet på Marken træde dem sønder?

¹⁵Ayak altında ezilebileceklerini,Yabanıl hayvanlarca çiğnenebileceklerini düşünmez.

¹⁶Hård ved Ungerne er den, som var de ej dens; spildt er dens Møje, det ængster den ikke.

¹⁶Yavrularına sert davranır, kendinin değilmiş gibi,Çektiği zahmetin boşa gideceğine üzülmez.

¹⁷Thi Gud lod den glemme Visdom og gav den ej Del i Indsigt.

¹⁷Çünkü Tanrı ona bilgelik bağışlamamış,Anlayıştan pay vermemiştir.

¹⁸Når Skytterne kommer, farer den bort, den ler ad Hest og Rytter.

¹⁸Yine de koşmak için kabarıncaAta ve binicisine güler.

¹⁹Giver du Hesten Styrke, klæder dens Hals med Manke

¹⁹‹‹Sen mi ata güç verdin,Dalgalanan yeleyi boynuna giydirdin?

²⁰og lærer den Græshoppens Spring? Dens stolte Prusten indgyder Rædsel.

²⁰Sen misin onu çekirge gibi sıçratan,Gururlu kişnemesiyle korku saçtıran?

²¹Den skraber muntert i Dalen, går Brynjen væligt i Møde;

²¹Ayakları toprağı şiddetle eşer,Gücünden ötürü sevinçle coşar,Savaşçının üstüne yürür.

²²den ler ad Rædselen, frygter ikke og viger ikke for Sværdet;

²²Korkuya güler, hiçbir şeyden yılmaz,Kılıç önünde geri adım atmaz.

²³Koggeret klirrer over den, Spydet og Køllen blinker;

²³Ok kılıfı, parıldayan mızrak ve palaÜzerinde takırdar atın.

²⁴den sluger Vejen med gungrende Vildskab, den tøjler sig ikke, når Hornet lyder;

²⁴Coşku ve heyecanla uzaklıkları yutar,Boru çalınca duramaz yerinde.

²⁵et Stød i Hornet, straks siger den: Huj! Den vejrer Kamp i det fjerne, Kampskrig og Førernes Råb.

²⁵Boru çaldıkça, ‹Hi!› diye kişner,Savaş kokusunu, komutanların gürleyen sesini,Savaş çığlıklarını uzaklardan duyar.

²⁶Skyldes det Indsigt hos dig, at Falken svinger sig op og breder sin Vinge mod Sønden?

²⁶‹‹Atmaca senin bilgeliğinle mi süzülüyor,Kanatlarını güneye doğru açıyor?

²⁷Skyldes det Bud fra dig, at Ørnen flyver højt og bygger sin højtsatte Rede?

²⁷Kartal senin buyruğunla mı yükseliyor,Yuvasını yükseklere kuruyor?

²⁸Den bygger og bor på Klipper, på Klippens Tinde og Borg;

²⁸Uçurum kenarlarında konaklıyor,Sivri kayalar onun kalesi.

²⁹den spejder derfra efter Æde, viden om skuer dens Øjne.

²⁹Oradan gözetliyor yiyeceğini,Gözleri avını uzaktan seçiyor.

³⁰Ungerne svælger i Blod; hvor Valen findes, der er den!

³⁰Onun yavruları kanla beslenir,Leşler neredeyse, o da oradadır.››