¹Råb kun! Giver nogen dig Svar? Og til hvem af de Hellige vender du dig?

¹‹‹Haydi çağır, seni yanıtlayan çıkacak mı?Meleklerin hangisine yöneleceksin?

²Thi Dårens Harme koster ham Livet, Tåbens Vrede bliver hans Død.

²Aptalı üzüntü öldürür,Budalayı kıskançlık bitirir.

³Selv har jeg set en Dåre rykkes op, hans Bolig rådne brat;

³Ben aptalın kök saldığını görünce,Hemen yurduna lanet ettim.

⁴hans Sønner var uden Hjælp, trådtes ned i Porten, ingen reddede dem;

⁴Çocukları güvenlikten uzak,Mahkeme kapısında ezilir,Savunan çıkmaz.

⁵sultne åd deres Høst, de tog den, selv mellem Torne, og tørstige drak deres Mælk.

⁵Ürününü açlar yer,Dikenler arasındakini bile toplarlar;Mallarını susamışlar yutmak ister. ‹‹Tuzak››.

⁶Thi Vanheld vokser ej op af Støvet, Kvide spirer ej frem af Jorden,

⁶Çünkü dert topraktan çıkmaz,Sıkıntı yerden bitmez.

⁷men Mennesket avler Kvide, og Gnisterne flyver til Vejrs.

⁷Havaya uçuşan kıvılcımlar gibiSıkıntı çekmek için doğar insan.

⁸Nej, jeg vilde søge til Gud og lægge min Sag for ham,

⁸‹‹Oysa ben Tanrıya yönelir,Davamı Ona bırakırdım.

⁹som øver ufattelig Vælde og Undere uden Tal,

⁹Anlayamadığımız büyük işler,Sayısız şaşılası işler yapan Odur.

¹⁰som giver Regn på Jorden og nedsender Vand over Marken

¹⁰Yeryüzüne yağmur yağdırır,Tarlalara sular gönderir.

¹¹for at løfte de bøjede højt, så de sørgende opnår Frelse,

¹¹Düşkünleri yükseltir,Yaslıları esenliğe çıkarır.

¹²han, som krydser de kloges Tanker, så de ikke virker noget, der varer,

¹²Kurnazların oyununu bozar,Düzenlerini gerçekleştiremesinler diye.

¹³som fanger de vise i deres Kløgt, så de listiges Råd er forhastet;

¹³Bilgeleri kurnazlıklarında yakalar,Düzenbazların oyunu son bulur.

¹⁴i Mørke raver de, selv om Dagen, famler ved Middag, som var det Nat.

¹⁴Gündüz karanlığa toslar,Öğlen, geceymiş gibi el yordamıyla ararlar.

¹⁵Men han frelser den arme fra Sværdet og fattig af stærkes Hånd,

¹⁵Yoksulu onların kılıç gibi ağzındanVe güçlünün elinden O kurtarır.

¹⁶så der bliver Håb for den ringe og Ondskaben lukker sin Mund.

¹⁶Yoksul umutlanır,Haksızlık ağzını kapar.

¹⁷Held den Mand, som revses at Gud; ringeagt ej den Almægtiges Tugt!

¹⁷‹‹İşte, ne mutlu Tanrının eğittiği insana!Bu yüzden Her Şeye Gücü Yetenin yola getirişini küçümseme.

¹⁸Thi han sårer, og han forbinder, han slår, og hans Hænder læger.

¹⁸Çünkü O hem yaralar hem sarar,O incitir, ama elleri sağaltır.

¹⁹Seks Gange redder han dig i Trængsel, syv går Ulykken uden om dig;

¹⁹Altı kez sıkıntıya düşsen seni kurtarır,Yedinci kez de sana zarar vermez.

²⁰han frier dig fra Døden i Hungersnød, i Krig fra Sværdets Vold;

²⁰Kıtlıkta ölümden,Savaşta kılıçtan seni O koruyacak.

²¹du er gemt for Tungens Svøbe, har intet at frygte, når Voldsdåd kommer;

²¹Kamçılayan dillerden uzak kalacak,Yıkım gelince korkmayacaksın.

²²du ler ad Voldsdåd og Hungersnød og frygter ej Jordens vilde dyr;

²²Yıkıma, açlığa gülüp geçecek,Yabanıl hayvanlardan ürkmeyeceksin.

²³du har Pagt med Markens Sten, har Fred med Markens Vilddyr;

²³Çünkü tarladaki taşlarla anlaşacaksın,Yabanıl hayvanlar seninle barışacak.

²⁴du kender at have dit Telt i Fred, du mønstrer din Bolig, og intet fattes;

²⁴Çadırının güvenlik içinde olduğunu bilecek,Yurdunu yoklayınca eksik bulmayacaksın.

²⁵du kender at have et talrigt Afkom, som Jordens Urter er dine Spirer;

²⁵Çocuklarının çoğalacağını bileceksin,Soyun ot gibi bitecek.

²⁶Graven når du i Ungdomskraft, som Neg føres op, når Tid er inde.

²⁶Zamanında toplanan demetler gibi,Mezara dinç gireceksin.

²⁷Se, det har vi gransket, således er det; det har vi hørt, så vid også du det!

²⁷‹‹İşte araştırdık, doğrudur,Onun için bunu dinle ve belle.››