¹Falske Vægtskåle er HERREN en gru, fuldvvægtigt Lod er efter hans Sind.

¹RAB hileli teraziden iğrenir,Hilesiz tartıdansa hoşnut kalır.

²Kommer Hovmod, kommer og Skændsel, men med ydmyge følger der Visdom.

²Küstahlığın ardından utanç gelir,Ama bilgelik alçakgönüllülerdedir.

³Retsindiges Uskyld leder dem trygt, troløses falskhed lægger dem øde.

³Erdemlinin dürüstlüğü ona yol gösterir,Hainin yalancılığıysa yıkıma götürür.

⁴Ej hjælper Rigdom på Vredens Dag, men Retfærd redder fra Døden.

⁴Gazap günü servet işe yaramaz,Oysa doğruluk ölümden kurtarır.

⁵Den lydefris Retfærd jævner hans Vej, for sin Gudløshed falder den gudløse.

⁵Dürüst insanın doğruluğu onun yolunu düzler,Kötü kişiyse kötülüğü yüzünden yıkılıp düşer.

⁶Retsindiges Retfærd bringer dem Frelse, troløse fanges i egen Attrå.

⁶Erdemlinin doğruluğu onu kurtarır,Ama haini kendi hırsı ele verir.

⁷Ved Døden brister den gudløses Håb, Dårers Forventning brister.

⁷Kötü kişi öldüğünde umutları yok olur,Güvendiği güç de biter.

⁸Den retfærdige fries af Trængsel, den gudløse kommer i hans Sted.

⁸Doğru kişi sıkıntıdan kurtulur,Onun yerine sıkıntıyı kötü kişi çeker.

⁹Med sin Mund lægger vanhellig Næsten øde, retfærdige fries ved Kundskab.

⁹Tanrısız kişi başkalarını ağzıyla yıkıma götürür,Oysa doğrular bilgi sayesinde kurtulur.

¹⁰Ved retfærdiges Lykke jubler en By, der er Fryd ved gudløses Undergang.

¹⁰Doğruların başarısına kent bayram eder,Kötülerin ölümüne sevinç çığlıkları atılır.

¹¹Ved retsindiges Velsignelse rejser en By sig, den styrtes i Grus ved gudløses Mund.

¹¹Dürüstlerin kutsamasıyla kent gelişir,Ama kötülerin ağzı kenti yerle bir eder.

¹²Mand uden Vid ser ned på sin Næste, hvo, som har Indsigt, tier.

¹²Başkasını küçük gören sağduyudan yoksundur,Akıllı kişiyse dilini tutar.

¹³Bagtaleren røber, hvad ham er betroet, den pålidelige skjuler Sagen.

¹³Dedikoducu sır saklayamaz,Oysa güvenilir insan sırdaş olur.

¹⁴Uden Styre står et Folk for Fald, vel står det til, hvor mange giver Råd.

¹⁴Yol göstereni olmayan ulus düşer,Danışmanı bol olan zafere gider.

¹⁵Den går det ilde, som borger for andre, tryg er den, der hader Håndslag.

¹⁵Yabancıya kefil olan mutlaka zarar görür,Kefaletten kaçınan güvenlik içinde yaşar.

¹⁶Yndefuld Kvinde vinder Manden Ære; hader hun Retsind, volder hun Skændsel. De lade må savne Gods, flittige vinder sig Rigdom.

¹⁶Sevecen kadın onurfç,Zorbalarsa yalnızca servet kazanır. geçiyor: ‹‹Ama doğruluktan nefret eden kadın onursuzluk tahtıdır. Tembeller servetten yoksun olur.››

¹⁷Kærlig Mand gør vel mod sin Sjæl, den grumme er hård ved sit eget Kød.

¹⁷İyilikseverin yararı kendinedir,Gaddarsa kendi başına bela getirir.

¹⁸Den gudløse skaber kun skuffende Vinding, hvo Retfærd sår, får virkelig Løn.

¹⁸Kötü kişinin kazancı aldatıcıdır,Doğruluk ekenin ödülüyse güvenlidir.

¹⁹At hige efter Retfærd er Liv, at jage efter ondt er Død.

¹⁹Yürekten doğru olan yaşama kavuşur,Kötülüğün ardından giden ölümünü hazırlar.

²⁰De svigefulde er HERREN en Gru, hans Velbehag ejer, hvo lydefrit vandrer.

²⁰RAB sapık yürekliden iğrenir,Dürüst yaşayandan hoşnut kalır.

²¹Visselig undgår den onde ej Straf, de retfærdiges Æt går fri.

²¹Bilin ki, kötü kişi cezasız kalmaz,Doğruların soyuysa kurtulur.

²²Som Guldring i Svinetryne er fager Kvinde, der ikke kan skønne.

²²Sağduyudan yoksun kadının güzelliği,Domuzun burnundaki altın halkaya benzer.

²³Retfærdiges Ønske bliver kun til Lykke, gudløse har kun Vrede i Vente.

²³Doğruların isteği hep iyilikle sonuçlanır,Kötülerin umutlarıysa gazapla.

²⁴En strør om sig og gør dog Fremgang, en anden nægter sig alt og mangler.

²⁴Eliaçık olan daha çok kazanır,Hak yiyenin sonuysa yoksulluktur.

²⁵Gavmild Sjæl bliver mæt; hvo andre kvæger, kvæges og selv.

²⁵Cömert olan bolluğa erecek,Başkasına su verene su verilecek.

²⁶Hvo Kornet gemmer, ham bander Folket, Velsignelse kommer over den, som sælger.

²⁶Halk buğday istifleyeni lanetler,Ama buğday satanı kutsar.

²⁷Hvo der jager efter godt, han søger efter Yndest, hvo der higer efter ondt, ham kommer det over.

²⁷İyiliği amaç edinen beğeni kazanır,Kötülüğü amaç edinense kötülüğe uğrar.

²⁸Hvo der stoler på sin Rigdom, falder, retfærdige grønnes som Løv.

²⁸Zenginliğine güvenen tepetaklak gidecek,Oysa doğrular dalındaki yaprak gibi gelişecek.

²⁹Den, der øder sit Hus, høster Vind, Dåre bliver Vismands Træl.

²⁹Ailesine sıkıntı çektirenin mirası yeldir,Ahmaklar da bilgelerin kulu olur.

³⁰Retfærds Frugt er et Livets Træ, Vismand indfanger Sjæle.

³⁰Doğru kişinin işleri yaşam ağacının meyvesine benzer,Bilge kişi insanları kazanır.

³¹En retfærdig reddes med Nød og næppe, endsige en gudløs, en, der synder.

³¹Bu dünyada doğru kişi bile cezalandırılırsa,Kötülerle günahlıların cezalandırılacağı kesindir.