¹Visdom bygger sit hus,dårskabs hænder river det ned.

¹Bilge kadın evini yapar,Ahmak kadın evini kendi eliyle yıkar.

²Hvo redeligt vandrer, frygter HERREN, men den, som går Krogveje, agter ham ringe.

²Doğru yolda yürüyen, RABden korkar,Yoldan sapan, RABbi hor görür.

³I Dårens Mund er Ris til hans Ryg, for de vise står Læberne Vagt.

³Ahmağın sözleri sırtına kötektir,Ama bilgenin dudakları kendisini korur.

⁴Når der ikke er Okser, er Laden tom, ved Tyrens Kraft bliver Høsten stor.

⁴Öküz yoksa yemlik boş kalır,Çünkü bol ürünü sağlayan öküzün gücüdür.

⁵Sanddru Vidne lyver ikke, det falske Vidne farer med Løgn.

⁵Güvenilir tanık yalan söylemez,Yalancı tanıksa yalan solur.

⁶Spotter søger Visdom, men finder den ikke, til Kundskab kommer forstandig let.

⁶Alaycı bilgeliği arasa da bulamaz,Akıllı içinse bilgi edinmek kolaydır.

⁷Gå fra en Mand, som er en Tåbe, der mærker du intet til Kundskabs Læber.

⁷Akılsız kişiden uzak dur,Çünkü sana öğretecek bir şeyi yok.

⁸Den kloge i sin Visdom er klar på sin Vej, men Tåbers Dårskab er Svig.

⁸İhtiyatlı kişinin bilgeliği, ne yapacağını bilmektir,Akılsızların ahmaklığıysa aldanmaktır.

⁹Med Dårer driver Skyldofret Spot, men Velvilje råder iblandt retsindige.

⁹Ahmaklar suç sunusuyla alay eder,Dürüstler ise iyi niyetlidir.

¹⁰Hjertet kender sin egen Kvide, fremmede blander sig ej i dets Glæde.

¹⁰Yürek kendi acısını bilir,Sevinciniyse kimse paylaşmaz.

¹¹Gudløses Hus lægges øde, retsindiges Telt står i Blomst.

¹¹Kötü kişinin evi yerle bir edilecek,Doğru kişinin konutuysa bayındır olacak.

¹²Mangen Vej synes Manden ret, og så er dens Ende dog Dødens Veje.

¹²Öyle yol var ki, insana düz gibi görünür,Ama sonu ölümdür.

¹³Selv under Latter kan Hjertet lide, og Glædens Ende er Kummer.

¹³Gülerken bile yürek sızlayabilir,Sevinç bitince acı yine görünebilir.

¹⁴Af sine Veje mættes den frafaldne, af sine Gerninger den, som er god.

¹⁴Yüreği dönek olan tuttuğu yolun,İyi kişi de yaptıklarının ödülünü alacaktır.

¹⁵Den tankeløse tror hvert Ord, den kloge overtænker sine Skridt.

¹⁵Saf kişi her söze inanır,İhtiyatlı olansa attığı her adımı hesaplar.

¹⁶Den vise ængstes og skyr det onde, Tåben buser sorgløs på.

¹⁶Bilge kişi korktuğu için kötülükten uzaklaşır,Akılsızsa büyüklük taslayıp kendine güvenir.

¹⁷Den hidsige bærer sig tåbeligt ad, man hader rænkefuld Mand.

¹⁷Çabuk öfkelenen ahmakça davranır,Düzenbazdan herkes nefret eder.

¹⁸De tankeløse giver dårskab i Arv, de kloge efterlader sig Kundskab.

¹⁸Saf kişilerin mirası akılsızlıktır,İhtiyatlı kişilerin tacı ise bilgidir.

¹⁹Onde må bukke for gode, gudløse stå ved retfærdiges Døre.

¹⁹Alçaklar iyilerin önünde,Kötüler doğruların kapısında eğilirler.

²⁰Fattigmand hades endog af sin Ven, men Rigmands Venner er mange.

²⁰Komşusu bile yoksulu sevmez,Oysa zenginin dostu çoktur.

²¹Den, der foragter sin Næste, synder, lykkelig den, der har Medynk med arme.

²¹Komşuyu hor görmek günahtır,Ne mutlu mazluma lütfedene!

²²De, som virker ondt, farer visselig vild; de, som virker godt, finder Nåde og Trofasthed.

²²Kötülük tasarlayan yolunu şaşırmaz mı?Oysa iyilik tasarlayan sevgi ve sadakat kazanır.

²³Ved al Slags Møje vindes der noget, Mundsvejr volder kun Tab.

²³Her emek kazanç getirir,Ama boş lakırdı yoksulluğa götürür.

²⁴De vises Krone er Kløgt, Tåbers Krans er Dårskab.

²⁴Bilgelerin tacı servetleridir,Akılsızlarsa ahmaklıklarıyla tanınır. ‹‹Akılsızların çelengiyse ahmaklıktır››.

²⁵Sanddru Vidne frelser Sjæle; den, som farer med Løgn, bedrager.

²⁵Dürüst tanık can kurtarır,Yalancı tanık aldatıcıdır.

²⁶Den stærkes Tillid er HERRENs Frygt, hans Sønner skal have en Tilflugt.

²⁶RABden korkan tam güvenliktedir,RAB onun çocuklarına da sığınak olacaktır.

²⁷HERRENs Frygt er en Livsens Kilde, derved undgås Dødens Snarer.

²⁷RAB korkusu yaşam kaynağıdır,İnsanı ölüm tuzaklarından uzaklaştırır.

²⁸At Folket er stort, er Kongens Hæder, Brist på Folk er Fyrstens Fald.

²⁸Kralın yüceliği halkının çokluğuna bağlıdır,Halk yok olursa hükümdar da mahvolur.

²⁹Den sindige er rig på Indsigt, den heftige driver det vidt i Dårskab.

²⁹Geç öfkelenen akıllıdır,Çabuk sinirlenen ahmaklığını gösterir.

³⁰Sagtmodigt Hjerte er Liv for Legemet, Avind er Edder i Benene.

³⁰Huzurlu yürek bedenin yaşam kaynağıdır,Hırs ise insanı için için yer bitirir.

³¹At kue den ringe er Hån mod hans Skaber, han æres ved Medynk med fattige.

³¹Muhtacı ezen, Yaradanını hor görüyor demektir.Yoksula acıyansa Yaradanı yüceltir.

³²Ved sin Ondskab styrtes den gudløse, ved lydefri Færd er retfærdige trygge.

³²Kötü kişi uğradığı felaketle yıkılır,Doğru insanın ölümde bile sığınacak yeri var.

³³Visdom bor i forstandiges Hjerte, i Tåbers Indre kendes den ikke.

³³Bilgelik akıllı kişinin yüreğinde barınır,Akılsızlar arasında bile kendini belli eder.

³⁴Retfærdighed løfter et Folk, men Synd er Folkenes Skændsel.

³⁴Doğruluk bir ulusu yüceltir,Oysa günah herhangi bir halk için utançtır.

³⁵En klog Tjener har Kongens Yndest, en vanartet rammer hans Vrede.

³⁵Kral sağduyulu kulunu beğenir,Utanç getirene öfkelenir.