1Bedre en tør Bid Brød med fred end Huset fuldt af Sul med Trætte.
1Huzur içinde kuru bir lokma,Kavga ve ziyafet dolu evden iyidir.
2Klog Træl bliver Herre over dårlig Søn og får lod og del mellem brødre.
2Sağduyulu köle,Ailesini utanca sokan oğula egemen olurVe kardeşlerle birlikte mirastan pay alır.
3Digel til Sølv og Ovn til Guld, men den, der prøver Hjerter, er HERREN.
3Altın ocakta, gümüş potada arıtılır,Yüreği arıtansa RABdir.
4Den onde hører på onde Læber, Løgneren lytter til giftige Tunger.
4Kötü kişi fesat yüklü dudakları dinler,Yalancı da yıkıcı dile kulak verir.
5Hvo Fattigmand spotter, håner hans Skaber, den skadefro slipper ikke for Straf.
5Yoksulla alay eden, onu yaratanı hor görür.Felakete sevinen cezasız kalmaz.
6De gamles Krone er Børnebørn, Sønners Stolthed er Fædre.
6Torunlar yaşlıların tacıdır,Çocukların övüncü anne babalarıdır.
7Ypperlig Tale er ej for en Dåre, end mindre da Løgnfor den, som er ædel.
7Kurumlu sözler ahmağa nasıl yakışmazsa,Soyluya da yalancı dudaklar hiç yakışmaz.
8Som en Troldsten er Gave i Giverens Øjne; hvorhen den end vender sig, gør den sin Virkning.
8Sahibinin gözünde rüşvet bir tılsımdır.Ne yapsa başarılı olur.
9Den, der dølger en Synd, søger Venskab, men den, der ripper op i en Sag, skiller Venner.
9Sevgi isteyen kişi suçları bağışlar,Olayı diline dolayansa can dostları ayırır.
10Bedre virker Skænd på forstandig end hundrede Slag på en Tåbe.
10Akıllı kişiyi azarlamak,Akılsıza yüz darbe vurmaktan etkilidir.
11Den onde har kun Genstridigbed for, men et skånselsløst Bud er udsendt imod ham.
11Kötü kişi ancak başkaldırmaya eğilimlidir,Ona gönderilecek ulak acımasız olacaktır.
12Man kan møde en Bjørn, hvis Unger er taget, men ikke en Tåbe udi hans Dårskab.
12Azgınlığı üstünde bir akılsızla karşılaşmak,Yavrularından edilmiş dişi ayıyla karşılaşmaktan beterdir.
13Den, der gengælder godt med ondt, fra hans Hus skal Vanheld ej vige.
13İyiliğin karşılığını kötülükle ödeyeninEvinden kötülük eksik olmaz.
14At yppe Strid er at åbne for Vand, hold derfor inde, før Strid bryder løs.
14Kavganın başlangıcı su sızıntısına benzer,Bir patlamaya yol açmadan çekişmeyi bırak.
15At frikende skyldig og dømme uskyldig, begge Dele er HERREN en Gru.
15Kötüyü aklayan da, doğruyu mahkûm eden deRABbi tiksindirir.
16Hvad hjælper Penge i Tåbens Hånd til at købe ham Visdom, når Viddet mangler?
16Akılsız biri bilgelik satın almak için niye para harcasın?Zaten sağduyudan yoksun!
17Ven viser Kærlighed når som helst, Broder fødes til Hjælp i Nød.
17Dost her zaman sever,Kardeş sıkıntılı günde belli olur.
18Mand uden Vid giver Håndslag og går i Borgen for Næsten.
18Sağduyudan yoksun kişi el sıkışıpBaşkasına kefil olur.
19Ven af Kiv er Ven af Synd; at højne sin Dør er at attrå Fald.
19Başkaldırıyı seven kavgayı sever,Kapısını yüksek yapan yıkımına davetiye çıkarır.
20Ej finder man Lykke, når Hjertet er vrangt, man falder i Våde, når Tungen er falsk.
20Sapık yürekli kişi iyilik beklememeli.Diliyle aldatan da belaya düşer.
21Den, der avler en Tåbe, får Sorg, Dårens Fader er ikke glad.
21Akılsız kendisini doğurana derttir,Ahmağın babası sevinç nedir bilmez.
22Glad Hjerte er godt for Legemet, nedslået Sind suger Marv af Benene.
22İç ferahlığı sağlık getirir,Ezik ruh ise bedeni yıpratır.
23Den gudløse tager Gave i Løn for at bøje Rettens Gænge.
23Kötü kişi adaleti saptırmak içinGizlice rüşvet alır.
24Visdom står den forstandige for Øje, Tåbens Blik er ved Jordens Ende.
24Akıllı kişi gözünü bilgelikten ayırmaz,Akılsızın gözüyse hep sağda soldadır.
25Tåbelig Søn er sin Faders Sorg, Kvide for hende, som fødte ham.
25Akılsız çocuk babasına üzüntü,Annesine acı verir.
26At straffe den, der har Ret, er ilde, værre endnu at slå de ædle.
26Ne suçsuza ceza kesmek iyidir,Ne de görevliyi dürüst davrandığı için dövmek...
27Den, som har Kundskab tøjler sin Tale, Mand med Forstand er koldblodig.
27Bilgili kişi az konuşur,Akıllı kişi sakin ruhludur.
28Selv Dåren, der tier, gælder for viis, forstandig er den, der lukker sine Læber.
28Çenesini tutup susan ahmak bileBilge ve akıllı sayılır.