1Når du sidder til bords hos en Stormand, mærk dig da nøje, hvem du har for dig,
1Bir önderle yemeğe oturduğundaÖnüne konulana dikkat et.
2og sæt dig en Kniv på Struben, i Fald du er alt for sulten.
2İştahına yenilecek olursan,Daya bıçağı kendi boğazına.
3Attrå ikke hans lækre Retter, thi det er svigefuld kost.
3Onun lezzetli yemeklerini çekmesin canın,Böyle yemeğin ardında hile olabilir.
4Slid dig ikke op for at vinde dig Rigdom, brug ej din Forstand dertil!
4Zengin olmak için didinip durma,Çıkar bunu aklından.
5Skal dit Blik flyve efter den uden at finde den? Visselig gør den sig Vinger som Ørnen, der flyver mod Himlen.
5Servet göz açıp kapayana dek yok olur,Kanatlanıp kartal gibi göklere uçar.
6Spis ej den misundeliges Brød, attrå ikke hans lækre Retter;
6Cimrinin verdiği yemeği yeme,Lezzetli yemeklerini çekmesin canın.
7thi han sidder med karrige Tanker; han siger til dig: "Spis og drik!" men hans Hjerte er ikke med dig.
7Çünkü yediğin her şeyin hesabını tutar,‹‹Ye, iç›› der sana,Ama yüreği senden yana değildir.
8Den Bid, du har spist, må du udspy, du spilder dine fagre Ord.
8Yediğin azıcık yemeği kusarsın,Söylediğin güzel sözler de boşa gider.
9Tal ikke for Tåbens Ører, thi din kloge Tale agter han ringe.
9Akılsıza öğüt vermeye kalkma,Çünkü senin sözlerindeki sağduyuyu küçümser.
10Flyt ej ældgamle Skel, kom ikke på faderløses Mark;
10Eski sınır taşlarının yerini değiştirme,Öksüzlerin toprağına el sürme.
11thi deres Løser er stærk, han fører deres Sag imod dig.
11Çünkü onların Velisi güçlüdürVe onların davasını sana karşı O yürütür. kurtarıcılığı vurguluyor.
12Vend dit Hjerte til Tugt, dit Øre til Kundskabs Ord.
12Uyarıları zihnine işle,Bilgi dolu sözlere kulak ver.
13Spar ej Drengen for Tugt; når du slår ham med Riset, undgår han Døden;
13Çocuğunu terbiye etmekten geri kalma,Onu değnekle dövsen de ölmez.
14du slår ham vel med Riset, men redder hans Liv fra Dødsriget.
14Onu değnekle döversen,Canını ölüler diyarından kurtarırsın.
15Min Søn, er dit Hjerte viist, så glæder mit Hjerte sig også,
15Oğlum, bilge yürekli olursan,Benim yüreğim de sevinir.
16og mine Nyrer jubler, når dine Læber taler, hvad ret er!
16Dudakların doğru konuştuğundaGönlüm de coşar.
17Dit Hjerte være ikke skinsygt på Syndere, men stadig ivrigt i HERRENs Frygt;
17Günahkârlara imrenmektense,Sürekli RAB korkusunda yaşa.
18en Fremtid har du visselig da, dit Håb bliver ikke til intet.
18Böylece bir geleceğin olurVe umudun boşa çıkmaz.
19Hør, min Søn, og bliv viis, lad dit Hjerte gå den lige Vej.
19Oğlum, dinle ve bilge ol,Yüreğini doğru yolda tut.
20Hør ikke til dem, der svælger i Vin, eller dem, der frådser i Kød;
20Aşırı şarap içenlerle,Ete düşkün oburlarla arkadaşlık etme.
21thi Dranker og Frådser forarmes, Søvn giver lasede Klæder.
21Çünkü ayyaş ve obur kişi yoksullaşır,Uyuşukluk da insana paçavra giydirir.
22Hør din Fader, som avlede dig, ringeagt ikke din gamle Moder!
22Sana yaşam veren babanın sözlerine kulak ver,Yaşlandığı zaman anneni hor görme.
23Køb Sandhed og sælg den ikke, Visdom, Tugt og Forstand.
23Gerçeği satın al ve satma;Bilgeliği, terbiyeyi, aklı da.
24Den retfærdiges Fader jubler; har man avlet en Vismand, glædes man ved ham;
24Doğru kişinin babası coştukça coşar,Bilgece davranan oğulun babası sevinir.
25din Fader og Moder glæde sig, hun, der fødte dig, juble!
25Annenle baban seninle coşsun,Seni doğuran sevinsin.
26Giv mig dit Hjerte, min Søn, og lad dine Øjne synes om mine Veje!
26Oğlum, beni yürekten dinle,Gözünü gittiğim yoldan ayırma.
27Thi en bundløs Grav er Skøgen, den fremmede Kvinde, en snæver Brønd;
27Çünkü fahişe derin bir çukur,Ahlaksız kadın dar bir kuyudur.
28ja, som en Stimand ligger hun på Lur og øger de troløses Tal blandt Mennesker.
28Evet, soyguncu gibi pusuda beklerVe birçok erkeği yoldan çıkarır.
29Hvem har Ak, og hvem har Ve, hvem har Kiv, og hvem har Klage? Hvem har Sår uden Grund, hvem har sløve Øjne?
29Ah çeken kim? Vah çeken kim?Kimdir çekişip duran?Yakınan kim? Boş yere yaralanan kim?Gözleri kanlı olan kim?
30De, som sidder sent over Vinen, som kommer for at smage den stærke Drik.
30İçmeye oturup kalkamayanlar,Karışık şarapları denemeye gidenlerdir.
31Se ikke til Vinen, hvor rød den er, hvorledes den perler i Bægeret; den glider så glat,
31Şarabın kızıl rengine,Kadehte ışımasına,Boğazdan aşağı süzülüvermesine bakma.
32men bider til sidst som en Slange og spyr sin Gift som en Øgle;
32Sonunda yılan gibi ısırır,Engerek gibi sokar.
33dine Øjne skuer de sælsomste Ting, og bagvendt taler dit Hjerte;
33Gözlerin garip şeyler görür,Aklından ahlaksızlıklar geçer.
34du har det, som lå du midt i Havet, som lå du oppe på en Mastetop.
34Kendini kâh denizin ortasında,Kâh gemi direğinin tepesinde yatıyor sanırsın.
35"De slog mig, jeg følte ej Smerte, gav mig Hug, jeg mærked det ikke; når engang jeg vågner igen, så søger jeg atter til Vinen!"
35‹‹Dövdüler beni ama incinmedim,Vurdular ama farketmedim›› dersin,‹‹Yeniden içmek için ne zaman ayılacağım?››