¹Ros dig ikke af Dagen i Morgen, du ved jo ikke, hvad Dag kan bringe.

¹Yarınla övünme,Çünkü ne getireceğini bilemezsin.

²Lad en anden rose dig, ikke din Mund, en fremmed, ikke dine egne Læber.

²Seni kendi ağzın değil, başkaları övsün,Kendi dudakların değil, yabancı övsün.

³Sten er tung, og Sand vejer til, men tung fremfor begge er Dårers Galde.

³Taş ağırdır, kum bir yüktür,Ama ahmağın kışkırtması ikisinden de ağırdır.

⁴Vrede er grum, og Harme skummer, men Skinsyge, hvo kan stå for den?

⁴Öfke zalim, hiddet azgındır,Ama kıskançlığa kim dayanabilir?

⁵Hellere åbenlys Revselse end Kærlighed, der skjules.

⁵Açık bir azar,Gizli tutulan sevgiden iyidir.

⁶Vennehånds Hug er ærligt mente, Avindsmands Kys er mange.

⁶Düşmanın öpücükleri aldatıcıdır,Ama dostun seni iyiliğin için yaralar.

⁷Den mætte vrager Honning, alt beskt er sødt for den sultne.

⁷Tok insanın canı balı bile çekmez,Aç kişiye en acı şey tatlı gelir.

⁸Som Fugl, der må fly fra sin Rede, er Mand, der må fly fra sit Hjem:

⁸Yuvasından uzak kalan kuş nasılsa,Yurdundan uzak kalan insan da öyledir.

⁹Olie og Røgelse fryder Sindet, men Sjælen sønderslides af Kummer.

⁹Güzel koku ve buhur canı ferahlatır,Dostun verdiği öğüt insana tatlı gelir.

¹⁰Slip ikke din Ven og din Faders Ven, gå ej til din Broders Hus på din Ulykkes Dag. Bedre er Nabo ved Hånden end Broder i det fjerne.

¹⁰Kendi dostunu da babanın dostunu da bırakmaVe felakete uğradığın gün kardeşinin evine gitme;Yakın komşun uzaktaki kardeşten yeğdir.

¹¹Vær viis, min Søn, og glæd mit Hjerte, at jeg kan svare den, der smæder mig.

¹¹Oğlum, bilgece davran ki yüreğim sevinsin,Beni ayıplayana yanıt vereyim.

¹²Den kloge ser Faren og søger i Skjul, tankeløse går videre og bøder,

¹²İhtiyatlı kişi tehlikeyi görünce saklanır,Bönse öne atılır ve zarar görür.

¹³Tag hans Klæder, han borged for en anden, pant ham for fremmedes Skyld!

¹³Tanımadığı birine kefil olanın giysisini al;Bir yabancı için yapıyorsa bunu,Giysisini rehin tut.

¹⁴Den, som årle højlydt velsigner sin Næste, han får det regnet for Banden.

¹⁴Sabah sabah komşuya verilen gürültülü bir selamKüfür sayılır.

¹⁵Ustandseligt Tagdryp en Regnvejrsdag og trættekær Kvinde ligner hinanden;

¹⁵Kavgacı kadının dırdırıYağmurlu günde damlaların dinmeyen sesi gibidir.

¹⁶den, som vil skjule hende, skjuler Vind, og hans højre griber i Olie.

¹⁶Böyle bir kadını dizginlemeye kalkmak,Rüzgarı ya da yağı avuçta tutmaya çalışmak gibidir.

¹⁷Jern skærpes med Jern, det ene Menneske skærper det andet.

¹⁷Demir demiri biler,İnsan da insanı...

¹⁸Røgter man et Figentræ, spiser man dets Frugt; den, der vogter sin Herre, æres.

¹⁸İncir ağacını budayan meyvesini yer,Efendisine hizmet eden onurlandırılır.

¹⁹Som i Vandspejlet Ansigt møder Ansigt, slår Menneskehjerte Menneske i Møde.

¹⁹Su görüntümüzü nasıl yansıtıyorsa,Yürek de insanın içini yansıtır.

²⁰Dødsrige og Afgrund kan ikke mættes, ej heller kan Menneskens Øjne mættes.

²⁰Ölüm ve yıkım diyarı insana doymaz,İnsanın gözü de hiç doymaz.

²¹Digel til Sølv og Ovn til Guld, efter sit Ry bedømmes en Mand.

²¹Altın ocakta, gümüş potada sınanır,İnsansa aldığı övgüyle sınanır.

²²Om du knuste en Dåre i Morter med Støder midt imellem Gryn, hans Dårskab veg dog ej fra ham.

²²Ahmağı buğdayla birlikte dibekte tokmakla dövsen bile,Ahmaklığından kurtulmaz.

²³Mærk dig, hvorledes dit Småkvæg ser ud, hav Omhu for dine Hjorde;

²³Davarına iyi bak,Sığırlarına dikkat et.

²⁴thi Velstand varer ej evigt, Rigdom ikke fra Slægt til Slægt;

²⁴Çünkü zenginlik kalıcı değildirVe taç kuşaktan kuşağa geçmez.

²⁵er Sommergræsset svundet, Grønt spiret frem, og sankes Bjergenes Urter,

²⁵Çayır biçilince, yeni çimen çıkınca,Dağlardaki otlar toplanınca,

²⁶da har du Lam til at give dig Klæder og Bukke til at købe en Mark,

²⁶Kuzular seni giydirir,Tekeler tarlanın bedeli olur.

²⁷Gedemælk til Mad for dig og dit Hus, til Livets Ophold for dine Piger.

²⁷Keçilerin sütü yalnız seni değil,Ev halkını, hizmetçilerini de doyurmaya yeter.