¹Den gudløse flyr, skønt ingen er efter ham; tryg som en Løve er den retfærdige.

¹Kötü kişi kendisini kovalayan olmasa bile kaçar,Doğrularsa genç aslan gibi yüreklidir.

²Ved Voldsmands Brøde opstår Strid, den kvæles af Mand med Forstand.

²Ayaklanan ülke çok başlı olur,Ama akıllı, bilgili kişi düzeni sağlar.

³En fattig Tyran, der kuer de ringe, er Regn, der hærger og ej giver Brød.

³Yoksulu ezen yoksul,Ürünü harap eden sağanak yağmur gibidir.

⁴Hvo Loven sviger, roser de gudløse, hvo Loven holder, er på Krigsfod med dem.

⁴Yasayı terk eden kötüyü över,Yerine getirense kötüye karşı çıkar.

⁵Ildesindede fatter ej Ret; alt fatter de, som søger HERREN.

⁵Kötüler adaletten anlamaz,RABbe yönelenlerse her yönüyle anlar.

⁶Hellere en fattig med lydefri Færd end en, som går Krogveje, er han end rig.

⁶Dürüst bir yoksul olmak,Yolsuzlukla zengin olmaktan yeğdir.

⁷Forstandig Søn tager Vare på Loven, men Drankeres Fælle gør sin Fader Skam.

⁷Kutsal Yasayı yerine getiren çocuk akıllıdır,Oburlarla arkadaşlık edense babasını utandırır.

⁸Hvo Velstand øger ved Åger og Opgæld, samler til en, som er mild mod de ringe.

⁸Faiz ve tefecilikle malına mal katan kişi,Bunu yoksullara acıyan için biriktirir.

⁹Den, der vender sit Øre fra Loven, endog hans Bøn er en Gru.

⁹Yasaya kulağını tıkayanınDuası da iğrençtir.

¹⁰Leder man retsindige vild på onde Veje, falder man selv i sin Grav; men de lydefri arver Lykke.

¹⁰Dürüst kişileri kötü yola saptıranKendi kazdığı çukura düşer.İyiliği, özü sözü bir olanlar miras alacak.

¹¹Rigmand tykkes sig viis, forstandig Småmand gennemskuer ham.

¹¹Zengin kendini bilge sanır,Ama akıllı yoksul onun içini okur.

¹²Når retfærdige jubler, er Herligheden stor, vinder gudløse frem, skal man lede efter Folk.

¹²Doğruların zaferi coşkuyla kutlanır,Ama kötüler egemen olunca insan kaçacak yer arar.

¹³At dølge sin Synd fører ikke til Held, men bekendes og slippes den, finder man Nåde.

¹³Günahlarını gizleyen başarılı olmaz,İtiraf edip bırakansa merhamet bulur.

¹⁴Saligt det Menneske, som altid ængstes, men forhærder man sit Hjerte, falder man i Ulykke.

¹⁴Günahtan çekinen ne mutludur!İnatçılık edense belaya düşer.

¹⁵En brølende Løve, en grådig Bjørn er en gudløs, som styrer et ringe Folk.

¹⁵Yoksul halkı yöneten kötü kişiKükreyen aslan, saldırgan ayı gibidir.

¹⁶Uforstandig Fyrste øver megen Vold, langt Liv får den, der hader Rov.

¹⁶Gaddar önderin aklı kıttır;Haksız kazançtan nefret edense uzun ömürlü olur.

¹⁷Et Menneske, der tynges af Blodskyld, er på Flugt til sin Grav; man hjælpe ham ikke.

¹⁷Adam öldürmekten vicdan azabı çeken, mezara dek kaçacaktır;Kimse ona yardım etmesin.

¹⁸Den, som vandrer lydefrit, frelses, men den, som går Krogveje, falder i Graven.

¹⁸Alnı ak yaşayan kurtulur,Yolsuzluk yapan ansızın yıkıma uğrar.

¹⁹Den mættes med brød, som dyrker sin Jord, med Fattigdom den, der jager efter Tomhed.

¹⁹Toprağını işleyenin ekmeği bol olur,Hayal peşinde koşansa yoksulluğa doyar.

²⁰Ærlig Mand velsignes rigt, men Jag efter Rigdom undgår ej Straf.

²⁰Güvenilir kişi bolluğa erer,Zengin olmaya can atansa beladan kurtulamaz.

²¹At være partisk er ikke godt, en Mand kan forse sig for en Bid Brød.

²¹Hatır gözetmek iyi değildir,Çünkü insan bir lokma ekmek için bile suç işler.

²²Misundelig Mand vil i Hast vinde Gods; at Trang kommer over ham, ved han ikke.

²²Cimri servet peşinde koşar,Yoksulluğa uğrayacağını düşünmez.

²³Den, der revser, får Tak til sidst fremfor den, hvis Tunge er slesk.

²³Başkasını azarlayan sonundaPohpohlayandan daha çok beğeni kazanır.

²⁴Stjæle fra Forældre og nægte, at det, er Synd, er at være Fælle med hærgende Mand.

²⁴Annesini ya da babasını soymayı günah saymayan,Haydutla birdir.

²⁵Den vindesyge vækker Splid, men den, der stoler på HERREN, kvæges.

²⁵Açgözlü kavga çıkarır,RABbe güvenense bolluk içinde yaşar.

²⁶Den, der stoler på sit Vid, er en Tåbe, men den, der vandrer i Visdom, reddes.

²⁶Kendine güvenen akılsızdır,Bilgece davranan güvenlikte olur.

²⁷Hvo Fattigmand giver, skal intet fattes, men mangefold bandes, hvo Øjnene lukker.

²⁷Yoksula verenin eksiği olmaz,Yoksulu görmezden gelense bir sürü lanete uğrar.

²⁸Vinder gudløse frem, kryber Folk i Skjul; når de omkommer, bliver de retfærdige mange.

²⁸Kötüler egemen olunca insan kaçacak yer arar,Ama kötüler yok olunca doğrular çoğalır.