¹Hør, I sønner, på en Faders lyt til for at vinde Forstand;

¹Çocuklarım, babanızın uyarılarına kulak verin.Dikkat edin ki anlayışlı olasınız.

²thi gavnlig Viden giver jeg jer, slip ej hvad jeg har lært jer.

²Çünkü size iyi ders veriyorum,Ayrılmayın öğrettiğimden.

³Da jeg var min Faders Dreng, min Moders Kælebarn og eneste,

³Ben bir çocukken babamın evinde,Annemin körpecik tek yavrusuyken,

⁴lærte han mig og sagde: Lad dit Hjerte gribe om mine Ord, vogt mine Bud, så skal du leve;

⁴Babam bana şunu öğretti:‹‹Söylediklerime yürekten sarıl,Buyruklarımı yerine getir ki yaşayasın.

⁵køb Visdom, køb Forstand, du glemme det ikke, vend dig ej bort fra min Munds Ord;

⁵Bilgeliği ve aklı sahiplen,Söylediklerimi unutma, onlardan sapma.

⁶slip den ikke, så vil den vogte dig, elsk den, så vil den værne dig!

⁶Bilgelikten ayrılma, o seni korur.Sev onu, seni gözetir.

⁷Køb Visdom for det bedste, du ejer, køb Forstand for alt, hvad du har;

⁷Bilgeliğe ilk adım onu sahiplenmektir.Bütün servetine mal olsa da akla sahip çık.

⁸hold den højt, så bringer den dig højt til Vejrs, den bringer dig Ære, når du favner den;

⁸Onu el üstünde tut, o da seni yüceltecek,Ona sarılırsan seni onurlandıracak.

⁹den sætter en yndig Krans på dit Hoved; den rækker dig en dejlig Krone.

⁹Başına zarif bir çelenk,Görkemli bir taç giydirecektir.››

¹⁰Hør, min Søn, tag imod mine Ord, så bliver dine Leveår mange.

¹⁰Dinle oğlum, sözlerimi benimse ki,Uzasın ömrün.

¹¹Jeg viser dig Visdommens Vej, leder dig ad Rettens Spor;

¹¹Seni bilgelik yolunda eğitir,Doğru yollara yöneltirim.

¹²når du går, skal din Gang ej hæmmes, og løber du, snubler du ikke;

¹²Ayakların takılmadan yürür,Sürçmeden koşarsın.

¹³hold fast ved Tugt, lad den ikke fare, tag Vare på den, thi den er dit Liv.

¹³Aldığın terbiyeye sarıl, bırakma,Onu uygula, çünkü odur yaşamın.

¹⁴Kom ikke på gudløses Sti, skrid ej frem ad de ondes Vej.

¹⁴Kötülerin yoluna ayak basma,Yürüme alçakların yolunda,

¹⁵sky den og følg den ikke, vig fra den, gå udenom;

¹⁵O yoldan sakın, yakınından bile geçme,Yönünü değiştirip geç.

¹⁶thi de sover ikke, når de ikke har syndet, og Søvnen flyr dem, når de ej har bragt Fald.

¹⁶Çünkü kötülük etmedikçe uyuyamaz onlar,Uykuları kaçar saptırmadıkça birilerini.

¹⁷Thi de æder Gudløsheds Brød og drikker Urettens Vin.

¹⁷Yedikleri ekmek kötülük,İçtikleri şarap zorbalık ürünüdür.

¹⁸men retfærdiges Sti er som strålende Lys, der vokser i Glans til højlys Dag:

¹⁸Oysa doğruların yolu şafak ışığı gibidir,Giderek öğle güneşinin parlaklığına erişir.

¹⁹Gudløses Vej er som Mørket, de skønner ej, hvad de snubler over,

¹⁹Kötülerin yoluysa zifiri karanlık gibidir,Neden tökezlediklerini bilmezler.

²⁰Mærk dig, min Søn, mine Ord, bøj Øret til, hvad jeg siger;

²⁰Oğlum, sözlerime dikkat et,Dediklerime kulak ver.

²¹det slippe dig ikke af Syne, du vogte det dybt i dit Hjerte;

²¹Aklından çıkmasın bunlar,Onları yüreğinde sakla.

²²thi det er Liv for dem, der finder det, Helse for alt deres Kød.

²²Çünkü onları bulan için yaşam,Bedeni için şifadır bunlar.

²³Vogt dit Hjerte mer end alt andet, thi derfra udspringer Livet.

²³Her şeyden önce de yüreğini koru,Çünkü yaşam ondan kaynaklanır.

²⁴Hold dig fra Svig med din Mund, lad Læbernes Falskhed være dig fjern.

²⁴Yalan çıkmasın ağzından,Uzak tut dudaklarını sapık sözlerden.

²⁵Lad dine Øjne se lige ud, dit Blik skue lige frem;

²⁵Gözlerin hep ileriye baksın,Dosdoğru önüne!

²⁶gå ad det lige Spor, lad alle dine Veje sigte mod Målet;

²⁶Gideceğin yolu düzle,O zaman bütün işlerin sağlam olur.

²⁷bøj hverken til højre eller venstre, lad Foden vige fra ondt!

²⁷Sapma sağa sola,Ayağını kötülükten uzak tut.