1(Af David.) Min Sjæl, lov Herren, og alt i mig love hans hellige navn!
1RABbe övgüler sun, ey gönlüm!Onun kutsal adına övgüler sun, ey bütün varlığım!
2Min Sjæl, lov HERREN, og glem ikke alle hans Velgerninger!
2RABbe övgüler sun, ey canım!İyiliklerinin hiçbirini unutma!
3Han, som tilgiver alle dine Misgerninger og læger alle dine Sygdomme,
3Bütün suçlarını bağışlayan,Bütün hastalıklarını iyileştiren,
4han, som udløser dit Liv fra Graven og kroner dig med Miskundhed og Barmhjertighed,
4Canını ölüm çukurundan kurtaran,Sana sevgi ve sevecenlik tacı giydiren,
5han, som mætter din Sjæl med godt, så du bliver ung igen som Ørnen!
5Yaşam boyu seni iyiliklerle doyuran Odur,Bu nedenle gençliğin kartalınki gibi tazelenir.
6HERREN øver Retfærdighed og Ret mod alle fortrykte.
6RAB bütün düşkünlereHak ve adalet sağlar.
7Han lod Moses se sine Veje, Israels Børn sine Gerninger;
7Kendi yöntemlerini Musaya,İşlerini İsraillilere açıkladı.
8barmhjertig og nådig er HERREN, langmodig og rig på Miskundhed;
8RAB sevecen ve lütfedendir,Tez öfkelenmez, sevgisi engindir.
9han går ikke bestandig i Rette, gemmer ej evigt på Vrede;
9Sürekli suçlamaz,Öfkesini sonsuza dek sürdürmez.
10han handled ej med os efter vore Synder, gengældte os ikke efter vor Brøde.
10Bize günahlarımıza göre davranmaz,Suçlarımızın karşılığını vermez.
11Men så højt som Himlen er over Jorden, er hans Miskundhed stor over dem, der frygter ham.
11Çünkü gökler yeryüzünden ne kadar yüksekse,Kendisinden korkanlara karşı sevgisi de o kadar büyüktür.
12Så langt som Østen er fra Vesten, har han fjernet vore Synder fra os.
12Doğu batıdan ne kadar uzaksa,O kadar uzaklaştırdı bizden isyanlarımızı.
13Som en Fader forbarmer sig over sine Børn, forbarmer HERREN sig over dem, der frygter ham.
13Bir baba çocuklarına nasıl sevecen davranırsa,RAB de kendisinden korkanlara öyle sevecen davranır.
14Thi han kender vor Skabning, han kommer i Hu, vi er Støv;
14Çünkü mayamızı bilir,Toprak olduğumuzu anımsar.
15som Græs er Menneskets dage, han blomstrer som Markens Blomster;
15İnsana gelince, ota benzer ömrü,Kır çiçeği gibi serpilir;
16når et Vejr farer over ham, er han ej mere, hans Sted får ham aldrig at se igen.
16Rüzgar üzerine esince yok olur gider,Bulunduğu yer onu tanımaz.
17Men HERRENs Miskundhed varer fra Evighed og til Evighed over dem, der frygter ham, og hans Retfærd til Børnenes Børn
17Ama RAB kendisinden korkanları sonsuza dek sever,Antlaşmasına uyanVe buyruklarına uymayı anımsayan soylarına adil davranır.
18for dem, der holder hans Pagt og kommer hans Bud i Hu, så de gør derefter.
19RAB tahtını göklere kurmuştur,Onun egemenliği her yeri kapsar.
19HERREN har rejst sin Trone i Himlen, alt er hans Kongedømme underlagt.
20RABbe övgüler sunun, ey sizler, Onun melekleri,Onun sözünü dinleyen,Söylediklerini yerine getiren güç sahipleri!
20Lov HERREN, I hans Engle, I vældige i Kraft, som gør, hvad han byder, så snart I hører hans Røst.
21RABbe övgüler sunun, ey sizler,Onun bütün göksel orduları,İsteğini yerine getiren kulları!
21Lov HERREN, alle hans Hærskarer, hans Tjenere, som fuldbyrder hans Vilje.
22RAB'be övgüler sunun,Ey O'nun egemen olduğu yerlerdeki bütün yaratıklar!RAB'be övgüler sun, ey gönlüm!
22Lov HERREN, alt, hvad han skabte, på hvert eneste Sted i hans Rige! Min Sjæl, lov HERREN!