¹Halleluja! Lov Herren, thi han er god, thi hans miskundhed varer evindelig!

¹Övgüler sunun, RABbe!RABbe şükredin, çünkü O iyidir,Sevgisi sonsuzdur.

²Hvo kan opregne Herrens vældige gerninger, finde ord til at kundgøre al hans pris?

²RABbin büyük işlerini kim anlatabilir,Kim Ona yeterince övgü sunabilir?

³Salige de, der holder på ret, som altid øver retfærdighed!

³Ne mutlu adalete uyanlara,Sürekli doğru olanı yapanlara!

⁴Husk os, Herre, når dit folk finder nåde, lad os få godt af din frelse,

⁴Ya RAB, halkına lütfettiğinde anımsa beni,Onları kurtardığında ilgilen benimle.

⁵at vi må se dine udvalgtes lykke, glæde os ved dit folks glæde og med din arvelod prise vor lykke!

⁵Öyle ki, seçtiklerinin gönencini göreyim,Ulusunun sevincini,Kendi halkının kıvancını paylaşayım.

⁶Vi syndede som vore Fædre, handlede ilde og gudløst.

⁶Atalarımız gibi biz de günah işledik,Suç işledik, kötülük ettik.

⁷Vore Fædre i Ægypten ænsede ej dine Undere, kom ikke din store Miskundhed i Hu, stod den Højeste imod ved det røde Hav.

⁷Atalarımız MısırdaykenYaptığın harikaları anlamadı,Çok kez gösterdiğin sevgiyi anımsamadı,Denizde, Kızıldenizde başkaldırdılar.

⁸Dog frelste han dem for sit Navns Skyld, for at gøre sin Vælde kendt;

⁸Buna karşın RAB gücünü göstermek için,Adı uğruna kurtardı onları.

⁹han trued det røde Hav, og det tørrede ud, han førte dem gennem Dybet som gennem en Ørk;

⁹Kızıldenizi azarladı, kurudu deniz,Yürüdüler enginde Onun öncülüğünde,Çölde yürür gibi.

¹⁰han fried dem af deres Avindsmænds Hånd og udløste dem fra Fjendens Hånd;

¹⁰Kendilerinden nefret edenlerin elinden aldı onları,Düşmanlarının pençesinden kurtardı.

¹¹Vandet skjulte dem, som trængte dem, ikke een blev tilbage af dem;

¹¹Sular yuttu hasımlarını,Hiçbiri kurtulmadı.

¹²da troede de på hans Ord og kvad en Sang til hans Pris.

¹²O zaman atalarımız Onun sözlerine inandılar,Ezgiler söyleyerek Onu övdüler.

¹³Men de glemte snart hans Gerninger, biede ej på hans Råd;

¹³Ne var ki, RABbin yaptıklarını çabucak unuttular,Öğüt vermesini beklemediler.

¹⁴de grebes af Attrå i Ørkenen, i Ødemarken fristed de Gud;

¹⁴Özlemle kıvrandılar çölde,Tanrıyı denediler ıssız yerlerde.

¹⁵så gav han dem det, de kræved og sendte dem Lede i Sjælen.

¹⁵Tanrı onlara istediklerini verdi,Ama üzerlerine yıpratıcı bir hastalık gönderdi.

¹⁶De bar Avind mod Moses i Lejren, mod Aron, HERRENs hellige;

¹⁶Onlar ordugahlarında Musayı,RABbin kutsal kulu Harunu kıskanınca,

¹⁷Jorden åbned sig, slugte Datan, lukked sig over Abirams Flok;

¹⁷Yer yarıldı ve Datanı yuttu,Aviramla yandaşlarının üzerine kapandı.

¹⁸Ilden rasede i deres Flok, Luen brændte de gudløse op.

¹⁸Ateş kavurdu onları izleyenleri,Alev yaktı kötüleri.

¹⁹De lavede en Kalv ved Horeb og tilbad det støbte Billed;

¹⁹Bir buzağı heykeli yaptılar Horevde,Dökme bir puta tapındılar.

²⁰de byttede deres Herlighed bort for et Billed af en Okse, hvis Føde er Græs;

²⁰Tanrının yüceliğini,Ot yiyen öküz putuna değiştirdiler.

²¹de glemte Gud, deres Frelser, som øvede store Ting i Ægypten,

²¹Unuttular kendilerini kurtaran Tanrıyı,Mısırda yaptığı büyük işleri,

²²Undere i Kamiternes Land, frygtelige Ting ved det røde Hav.

²²Ham ülkesinde yarattığı harikaları,Kızıldeniz kıyısında yaptığı müthiş işleri.

²³Da tænkte han på at udrydde dem, men Moses, hans udvalgte Mand, stilled sig i Gabet for hans Åsyn for at hindre, at hans Vrede lagde øde.

²³Bu yüzden onları yok edeceğini söyledi Tanrı,Ama seçkin kulu Musa Onun önündeki gedikte durarak,Yok edici öfkesinden vazgeçirdi Onu.

²⁴De vraged det yndige Land og troede ikke hans Ord,

²⁴Ardından hor gördüler güzelim ülkeyi,Tanrının verdiği söze inanmadılar.

²⁵men knurrede i deres Telte og hørte ikke på HERREN;

²⁵Çadırlarında söylendiler,Dinlemediler RABbin sesini.

²⁶da løfted han Hånden og svor at lade dem falde i Ørkenen,

²⁶Bu yüzden RAB elini kaldırdıVe çölde onları yere sereceğine,Soylarını ulusların arasına saçacağına,Onları öteki ülkelere dağıtacağına ant içti.

²⁷splitte deres Sæd blandt Folkene, sprede dem rundt i Landene.

²⁸Sonra Baal-Peora bel bağladılar,Ölülere sunulan kurbanları yediler.

²⁸De holdt til med Ba'al-Peor og åd af de dødes Ofre;

²⁹Öfkelendirdiler RABbi yaptıklarıyla,Salgın hastalık çıktı aralarında.

²⁹de krænked ham med deres Gerninger, og Plage brød løs iblandt dem.

³⁰Ama Pinehas kalkıp araya girdi,Felaketi önledi.

³⁰Da stod Pinehas frem og holdt Dom, og Plagen blev bragt til at standse,

³¹Bu doğruluk sayıldı ona,Kuşaklar boyu, sonsuza dek sürecek bu.

³¹og det regnedes ham til Retfærdighed fra Slægt til Slægt, evindelig.

³²Yine RABbi öfkelendirdiler Meriva suları yanında,Musanın başına dert açıldı onlar yüzünden;

³²De vakte hans Vrede ved Meribas Vand, og for deres Skyld gik det Moses ilde;

³³Çünkü onu sinirlendirdiler,O da düşünmeden konuştu.

³³thi de stod hans Ånd imod, og han talte uoverlagte Ord.

³⁴RABbin onlara buyurduğu gibiYok etmediler halkları,

³⁴De udryddede ikke de Folk, som HERREN havde sagt, de skulde,

³⁵Tersine öteki uluslara karıştılar,Onların törelerini öğrendiler.

³⁵med Hedninger blandede de sig og gjorde deres Gerninger efter;

³⁶Putlarına taptılar,Bu da onlara tuzak oldu.

³⁶deres Gudebilleder dyrkede de, og disse blev dem en Snare;

³⁷Oğullarını, kızlarınıCinlere kurban ettiler.

³⁷til Dæmonerne ofrede de, og det både Sønner og Døtre;

³⁸Kenan putlarına kurban olsun diyeOğullarının, kızlarının kanını,Suçsuzların kanını döktüler;Ülke onların kanıyla kirlendi.

³⁸de udgød uskyldigt Blod, deres Sønners og Døtres Blod, som de ofred til Kana'ans Guder, og Landet blev smittet ved Blod;

³⁹Böylece yaptıklarıyla kirli sayıldılar,Vefasız duruma düştüler töreleriyle.

³⁹de blev urene ved deres Gerninger, bolede ved deres idrætter.

⁴⁰RABbin öfkesi parladı halkına karşı,Tiksindi kendi halkından.

⁴⁰Da blev HERREN vred på sit Folk og væmmedes ved sin Arv;

⁴¹Onları ulusların eline teslim etti.Onlardan nefret edenler onlara egemen oldu.

⁴¹han gav dem i Folkenes Hånd, deres Avindsmænd blev deres Herrer;

⁴²Düşmanları onları ezdi,Boyun eğdirdi hepsine.

⁴²deres Fjendervoldte dem Trængsel, de kuedes under deres Hånd.

⁴³RAB onları birçok kez kurtardı,Ama akılları fikirleri başkaldırmaktaydıVe alçaltıldılar suçları yüzünden.

⁴³Han frelste dem Gang på Gang, men de stod egensindigt imod og sygnede hen i Brøden;

⁴⁴RAB yine de ilgilendi sıkıntılarıylaYakarışlarını duyunca.

⁴⁴dog så han til dem i Trængslen, så snart han hørte dem klage;

⁴⁵Antlaşmasını anımsadı onlar uğruna,Eşsiz sevgisinden ötürü vazgeçti yapacaklarından.

⁴⁵han kom sin Pagt i Hu og ynkedes efter sin store Miskundhed;

⁴⁶Merhamet koydu onları tutsak alanların yüreğine.

⁴⁶han lod dem finde Barmhjertighed hos alle, der tog dem til Fange.

⁴⁷Kurtar bizi, ey Tanrımız RAB,Topla bizi ulusların arasından.Kutsal adına şükredelim,Yüceliğinle övünelim.

⁴⁷Frels os, HERRE vor Gud, du samle os sammen fra Folkene, at vi må love dit hellige Navn, med Stolthed synge din Pris.

⁴⁸Öncesizlikten sonsuza dek,İsrail'in Tanrısı RAB'be övgüler olsun!Bütün halk, ‹‹Amin!›› desin.RAB'be övgüler olsun!

⁴⁸Lovet være HERREN, Israels Gud, fra Evighed og til Evighed! Og alt Folket svare Amen!