1Halleluja! Lov Herren, thi han er god, thi hans Miskundhed varer evindelig!
1RABbe şükredin, çünkü O iyidir,Sevgisi sonsuzdur.
2Så skal HERRENs genløste sige, de, han løste af Fjendens Hånd
2Böyle desin RABbin kurtardıkları,Düşman pençesinden özgür kıldıkları,
3og samlede ind fra Landene, fra Øst og Vest, fra Nord og fra Havet.
3Doğudan, batıdan, kuzeyden, güneydenfş,Bütün ülkelerden topladıkları.
4I den øde Ørk for de vild, fandt ikke Vej til beboet By,
4Issız çöllerde dolaştılar,Yerleşecekleri kente giden bir yol bulamadılar.
5de led både Sult og Tørst, deres Sjæl var ved at vansmægte;
5Aç, susuz,Sefil oldular.
6men de råbte til HERREN i Nøden, han frelste dem at deres Trængsler
6O zaman sıkıntı içinde RABbe yakardılar,RAB kurtardı onları dertlerinden.
7og førte dem ad rette Vej, så de kom til beboet By.
7Yerleşecekleri bir kente varıncaya dek,Onlara doğru yolda öncülük etti.
8Lad dem takke HERREN for hans Miskundhed, for hans Underværker mod Menneskens Børn.
8Şükretsinler RABbe sevgisi için,İnsanlar yararına yaptığı harikalar için.
9Thi han mættede den vansmægtende Sjæl og fyldte den sultne med godt.
9Çünkü O susamış canın susuzluğunu giderir,Aç canı iyiliklerle doyurur.
10De sad i Mulm og Mørke, bundne i pine og Jern,
10Zincire vurulmuş, acıyla kıvranan tutsaklar,Karanlıkta, zifiri karanlıkta oturmuştu.
11fordi de havde stået Guds Ord imod og ringeagtet den Højestes Råd.
11Çünkü Tanrının buyruklarına karşı çıkmışlardı,Küçümsemişlerdi Yüceler Yücesinin öğüdünü.
12Deres Hjerte var knuget af Kummer, de faldt, der var ingen, som hjalp;
12Ağır işlerle hayatı onlara zehir etti,Çöktüler, yardım eden olmadı.
13men de råbte til HERREN i Nøden, han frelste dem af deres Trængsler,
13O zaman sıkıntı içinde RABbe yakardılar,RAB kurtardı onları dertlerinden;
14førte dem ud af Mørket og Mulmet og sønderrev deres Bånd.
14Çıkardı karanlıktan, zifiri karanlıktan,Kopardı zincirlerini.
15Lad dem takke HERREN for hans Miskundhed, for hans Underværker mod Menneskens Børn.
15Şükretsinler RABbe sevgisi için,İnsanlar yararına yaptığı harikalar için!
16Thi han sprængte Døre af Kobber og sønderslog Slåer af Jern.
16Çünkü tunç kapıları kırdı,Demir kapı kollarını parçaladı O.
17De sygnede hen for Synd og led for Brødes Skyld,
17Cezalarını buldu aptallar,Suçları, isyanları yüzünden.
18de væmmedes ved al Slags Mad, de kom Dødens Porte nær
18İğrenir olmuşlardı bütün yemeklerden,Ölümün kapılarına yaklaşmışlardı.
19men de råbte til Herren i Nøden, han frelste dem af deres Trængsler,
19O zaman sıkıntı içinde RABbe yakardılar,RAB kurtardı onları dertlerinden.
20sendte sit Ord og lægede dem og frelste deres Liv fra Graven.
20Sözünü gönderip iyileştirdi onları,Kurtardı ölüm çukurundan.
21Lad dem takke HERREN for hans Miskundhed, for hans Underværker mod Menneskens Børn
21Şükretsinler RABbe sevgisi için,İnsanlar yararına yaptığı harikalar için!
22og ofre Lovprisningsofre og med Jubel forkynnde hans Gerninger.
22Şükran kurbanları sunsunlarVe sevinç çığlıklarıyla duyursunlar Onun yaptıklarını!
23De for ud på Havet i Skibe, drev Handel på vældige Vande,
23Gemilerle denize açılanlar,Okyanuslarda iş yapanlar,
24blev Vidne til HERRENs Gerninger, hans Underværker i Dybet;
24RABbin işlerini,Derinliklerde yaptığı harikaları gördüler.
25han bød, og et Stormvejr rejste sig, Bølgerne tårnedes op;
25Çünkü O buyurunca şiddetli bir fırtına koptu,Dalgalar şaha kalktı.
26mod Himlen steg de, i Dybet sank de, i Ulykken svandt deres Mod;
26Göklere yükselip diplere indi gemiler,Sıkıntıdan canları burunlarına geldi gemicilerin,
27de tumled og raved som drukne, borte var al deres Visdom;
27Sarhoş gibi sallanıp sendelediler,Ustalıkları işe yaramadı.
28men de råbte til HERREN i Nøden, han frelste dem af deres Trængsler,
28O zaman sıkıntı içinde RABbe yakardılar,RAB kurtardı onları dertlerinden.
29skiftede Stormen til Stille, så Havets Bølger tav;
29Fırtınayı limanlığa çevirdi,Yatıştı dalgalar;
30og glade blev de, fordi det stilned; han førte dem til Havnen, de søgte.
30Rahatlayınca sevindiler,Diledikleri limana götürdü RAB onları.
31Lad dem takke HERREN for hans Miskundhed, for hans Underværker mod Menneskens Børn,
31Şükretsinler RABbe sevgisi için,İnsanlar yararına yaptığı harikalar için!
32ophøje ham i Folkets Forsamling og prise ham i de Ældstes Kreds!
32Yüceltsinler Onu halk topluluğunda,Övgüler sunsunlar ileri gelenlerin toplantısında.
33Floder gør han til Ørken og Kilder til øde Land,
33Irmakları çöle çevirir,Pınarları kurak toprağa,
34til Saltsteppe frugtbart Land for Ondskabens Skyld hos dem, som - bor der.
34Verimli toprağı çorak alana,Orada yaşayanların kötülüğü yüzünden.
35Ørken gør han til Vanddrag, det tørre Land til Kilder;
35Çölü su birikintisine çevirir,Kuru toprağı pınara.
36der lader han sultne bo, så de grunder en By at bo i,
36Açları yerleştirir oraya;Oturacak bir kent kursunlar,
37tilsår Marker og planter Vin og høster Afgrødens Frugt.
37Tarlalar ekip bağlar diksinler,Bol ürün alsınlar diye.
38Han velsigner dem, de bliver mange, han lader det ikke skorte på Kvæg.
38RABbin kutsamasıyla,Çoğaldılar alabildiğine,Eksiltmedi hayvanlarını.
39De bliver få og segner under Modgangs og Kummers Tryk,
39Sonra azaldılar, alçaldılar,Baskı, sıkıntı ve acı yüzünden.
40han udøser Hån over Fyrster og lader dem rave i vejløst Øde.
40RAB rezalet saçtı soylular üzerine,Yolu izi belirsiz bir çölde dolaştırdı onları.
41Men han løfter den fattige op af hans Nød og gør deres Slægter som Hjorde;
41Ama yoksulu sefaletten kurtardı,Davar sürüsü gibi çoğalttı ailelerini.
42de oprigtige ser det og glædes, men al Ondskab lukker sin Mund.
42Doğru insanlar görüp sevinecek,Kötülerse ağzını kapayacak.
43Hvo som er viis, han mærke sig det og lægge sig HERRENs Nåde på Sinde!
43Aklı olan bunları göz önünde tutsun,RAB'bin sevgisini dikkate alsın.