1(En Sang. En Salme af David.) Mit Hjerte er trøstigt, Gud, mit hjerte er trøstigt; jeg vil synge og lovprise dig, vågn op, min Ære!
1Kararlıyım, ey Tanrı,Bütün varlığımla sana ezgiler, ilahiler söyleyeceğim!
2Harpe og Citer, vågn op, jeg vil vække Morgenrøden.
2Uyan, ey lir, ey çenk,Seheri ben uyandırayım!
3Jeg vil takke dig, HERRE, blandt Folkeslag, lovprise dig blandt Folkefærd;
3Halkların arasında sana şükürler sunayım, ya RAB,Ulusların arasında seni ilahilerle öveyim.
4thi din Miskundhed når til Himlen, din Sandhed til Skyerne.
4Çünkü sevgin göklere erişir,Sadakatin gökyüzüne ulaşır.
5Løft dig, o Gud, over Himlen, din Herlighed være over al Jorden!
5Yüceliğini göster göklerin üstünde, ey Tanrı,Görkemin bütün yeryüzünü kaplasın!
6Til Frelse for dine elskede hjælp med din højre, bønhør os!
6Kurtar bizi sağ elinle, yardım et,Sevdiklerin özgürlüğe kavuşsun diye!
7Gud talede i sin Helligdom: "Jeg vil udskifte Sikem med Jubel, udmåle Sukkots Dal;
7Tanrı şöyle konuştu kutsal yerinde:‹‹Şekemi sevinçle bölüştürecek,Sukkot Vadisini ölçeceğim.
8mit er Gilead, mit er Manasse, Efraim er mit Hoveds Værn, Juda min Herskerstav,
8Gilat benimdir, Manaşşe de benim,Efrayim miğferim,Yahuda asam.
9Moab min Vaskeskål, på Edom kaster jeg min Sko, over Filisterland jubler jeg."
9Moav yıkanma leğenim,Edomun üzerine çarığımı fırlatacağım,Filiste zaferle haykıracağım.›› fırlatılması, bir yerin sahiplenilmesi anlamına geliyordu.
10Hvo bringer mig til den befæstede By, hvo leder mig hen til Edom?
10Kim beni surlu kente götürecek?Kim bana Edoma kadar yol gösterecek?
11Har du ikke, Gud, stødt os fra dig? Du ledsager ej vore Hære.
11Ey Tanrı, sen bizi reddetmedin mi?Ordularımıza öncülük etmiyor musun artık?
12Giv os dog Hjælp mod Fjenden! Blændværk er Menneskers Støtte.
12Yardım et bize düşmana karşı,Çünkü boştur insan yardımı.
13Med Gud skal vi øve vældige Ting, vore Fjender træder han ned!
13Tanrı'yla zafer kazanırız,O çiğner düşmanlarımızı.