1(Til sangmesteren. Til strengespil. Af David.) Hør, o Gud, på mit råb og lyt til min bøn!
1Ey Tanrı, yakarışımı işit,Duama kulak ver!
2Fra Jordens Ende råber jeg til dig. Når mit Hjerte vansmægter, løft mig da op på en Klippe,
2Sana seslenirim yeryüzünün öbür ucundan,Yüreğime hüzün çökünce. Erişemeyeceğim yüksek bir kayaya çıkar beni,
3led mig, thi du er min Tilflugt, et mægtigt Tårn til Værn imod Fjenden.
3Çünkü sen benim için sığınak,Düşmana karşı güçlü bir kule oldun.
4Lad mig evigt bo som Gæst i dit Telt, finde Tilflugt i dine Vingers Skjul! - Sela.
4Çadırında sonsuza dek oturmakVe kanatlarının gölgesine sığınmak isterim. |iSela
5Ja du, o Gud, har hørt mine Løfter, opfyldt deres Ønsker, der frygter dit Navn.
5Çünkü sen, ey Tanrı, adaklarımı duydun,Adından korkanların mirasını bana verdin.
6Til Kongens Dage lægger du Dage, hans År skal være fra Slægt til Slægt.
6Kralın günlerine gün kat,Yılları yüzyıllar olsun!
7Han skal trone evigt for Guds Åsyn; send Nåde og Sandhed til at bevare ham!
7Tanrının huzurunda sonsuza dek tahtında otursun;Onu sevgin ve sadakatinle koru!
8Da vil jeg evigt love dit Navn og således Dag efter Dag indfri mine Løfter.
8O zaman adını hep ilahilerle öveceğim,Her gün adaklarımı yerine getireceğim.