¹(Til Sangmesteren. Til Jedutun. Af Asaf. En Salme.) Jeg råber, højt til Gud, og han hører mig,

¹Yüksek sesle Tanrıya yakarıyorum,Haykırıyorum beni duysun diye.

²jeg søger Herren på Nødens Dag, min Hånd er om Natten utrættet udrakt, min Sjæl vil ikke lade sig trøste;

²Sıkıntılı günümde Rabbe yönelir,Gece hiç durmadan ellerimi açarım,Gönlüm avunmaz bir türlü.

³jeg ihukommer Gud og stønner, jeg sukker, min Ånd vansmægter. - Sela.

³Tanrıyı anımsayınca inlerim,Düşündükçe içim daralır. |iSela

⁴Du holder mine Øjne vågne, jeg er urolig og målløs.

⁴Açık tutuyorsun göz kapaklarımı,Sıkıntıdan konuşamıyorum.

⁵Jeg tænker på fordums dage, ihukommer længst henrundne År;

⁵Geçmiş günleri,Yıllar öncesini düşünüyorum.

⁶jeg gransker om Natten i Hjertet, grunder og ransager min Ånd.

⁶Gece ilahilerimi anacağım,Kendi kendimle konuşacağım,İnceden inceye soracağım:

⁷Vil Herren bortstøde for evigt og aldrig mer vise Nåde,

⁷‹‹Rab sonsuza dek mi bizi reddedecek?Lütfunu bir daha göstermeyecek mi?

⁸er hans Miskundhed ude for stedse, hans Trofasthed omme for evigt og altid,

⁸Sevgisi sonsuza dek mi yok oldu?Sözü geçerli değil mi artık?

⁹har Gud da glemt at ynkes, lukket sit Hjerte i Vrede? - Sela.

⁹Tanrı unuttu mu acımayı?Sevecenliğinin yerini öfke mi aldı?›› |iSela

¹⁰Jeg sagde: Det er min Smerte; at den Højestes højre er ikke som før.

¹⁰Sonra kendi kendime, ‹‹İşte benim derdim bu!›› dedim,‹‹Yüceler Yücesi gücünü göstermiyor artık.››

¹¹Jeg kommer HERRENs Gerninger i Hu, ja kommer dine fordums Undere i Hu.

¹¹RABbin işlerini anacağım,Evet, geçmişteki harikalarını anacağım.

¹²Jeg tænker på al din Gerning og grunder over dine Værker.

¹²Yaptıkları üzerinde derin derin düşüneceğim,Bütün işlerinin üzerinde dikkatle duracağım.

¹³Gud, din Vej var i Hellighed, hvo er en Gud så stor som Gud!

¹³Ey Tanrı, yolun kutsaldır!Hangi ilah Tanrı kadar uludur?

¹⁴Du er en Gud, som gør Undere, du gjorde din Vælde kendt blandt Folkene,

¹⁴Harikalar yaratan Tanrı sensin,Halklar arasında gücünü gösterdin.

¹⁵udøste dit Folk med din Arm, Jakobs og Josefs Sønner. - Sela.

¹⁵Güçlü bileğinle kendi halkını,Yakup ve Yusuf oğullarını kurtardın. |iSela

¹⁶Vandene så dig, Gud, Vandene så dig og vred sig i Angst, ja Dybet tog til at skælve;

¹⁶Sular seni görünce, ey Tanrı,Sular seni görünce çalkalandı,Enginler titredi.

¹⁷Skyerne udøste Vand, Skyhimlens Stemme gjaldede, dine Pile for hid og did;

¹⁷Bulutlar suyunu boşalttı,Gökler gürledi,Her yanda okların uçuştu.

¹⁸din bragende Torden rullede, Lynene oplyste Jorderig, Jorden bæved og skjalv;

¹⁸Kasırgada gürleyişin duyuldu,Şimşekler dünyayı aydınlattı,Yer titreyip sarsıldı.

¹⁹din Vej gik midt gennem Havet, din Sti gennem store Vande, dine Fodspor kendtes ikke.

¹⁹Kendine denizde,Derin sularda yollar açtın,Ama ayak izlerin belli değildi.

²⁰Du førte dit Folk som en Hjord ved Moses's og Arons Hånd.

²⁰Musa ve Harun'un eliyleHalkını bir sürü gibi güttün.