1ای جان من خداوند را ستایش کن، ای تمام وجود من نام مقدس او را متبارک بخوان.
1(Af David.) Min Sjæl, lov Herren, og alt i mig love hans hellige navn!
2ای جان من خداوند را ستایش کن و مهربانی های او را از یاد نبر.
2Min Sjæl, lov HERREN, og glem ikke alle hans Velgerninger!
3او تمام گناهانت را می بخشد و همۀ مرض های ترا شفا می دهد.
3Han, som tilgiver alle dine Misgerninger og læger alle dine Sygdomme,
4ترا از مرگ می رهاند و تاج رحمت و شفقت خود را بر سر تو می نهد.
4han, som udløser dit Liv fra Graven og kroner dig med Miskundhed og Barmhjertighed,
5جان ترا از نعمت های خود سیر می کند تا جوانی تو مثل عقاب تازه شود.
5han, som mætter din Sjæl med godt, så du bliver ung igen som Ørnen!
6خداوند عدالت را به جا می آورد و انصاف را برای همۀ مظلومان.
6HERREN øver Retfærdighed og Ret mod alle fortrykte.
7طریق های خود را به موسی تعلیم داد و اعمال خود را به بنی اسرائیل.
7Han lod Moses se sine Veje, Israels Børn sine Gerninger;
8خداوند بخشنده و مهربان است، دیر غضب و بسیار رحیم.
8barmhjertig og nådig er HERREN, langmodig og rig på Miskundhed;
9تا به ابد محاکمه نمی کند و خشم را همیشه نگاه نخواهد داشت.
9han går ikke bestandig i Rette, gemmer ej evigt på Vrede;
10با ما موافق گناهان ما عمل ننموده و ما را مطابق خطاهائی ما جزا نداده است،
10han handled ej med os efter vore Synder, gengældte os ikke efter vor Brøde.
11زیرا آنقدر که آسمان از زمین بلندتر است، به همان قدر رحمت او بر ترسندگانش عظیم است.
11Men så højt som Himlen er over Jorden, er hans Miskundhed stor over dem, der frygter ham.
12به اندازه ای که مشرق از مغرب دور است، گناهان ما را از ما دور می کند.
12Så langt som Østen er fra Vesten, har han fjernet vore Synder fra os.
13چنانکه پدر بر فرزندان خود رحیم است، خداوند هم بر ترسندگان خود شفقت می نماید.
13Som en Fader forbarmer sig over sine Børn, forbarmer HERREN sig over dem, der frygter ham.
14خداوند از سرشت ما آگاه است و می داند که خاک هستیم.
14Thi han kender vor Skabning, han kommer i Hu, vi er Støv;
15روزهای عمر انسان مثل گیاه است و مانند گل صحر می شگفد.
15som Græs er Menneskets dage, han blomstrer som Markens Blomster;
16وقتی باد بر آن می وزد، نابود می شود و مکانش دیگر آن را نمی شناسد.
16når et Vejr farer over ham, er han ej mere, hans Sted får ham aldrig at se igen.
17لیکن رحمت خداوند بر ترسندگانش از ازل تا به ابد است و عدالت او بر فرزندانِ فرزندان شان
17Men HERRENs Miskundhed varer fra Evighed og til Evighed over dem, der frygter ham, og hans Retfærd til Børnenes Børn
18و بر آنانی که عهد او را حفظ می کنند و فرایض او را یاد می دارند تا آن ها را بجا آورند.
18for dem, der holder hans Pagt og kommer hans Bud i Hu, så de gør derefter.
19خداوند تخت خود را در آسمان ها برقرار نموده و بر همه سلطنت می کند.
19HERREN har rejst sin Trone i Himlen, alt er hans Kongedømme underlagt.
20خداوند را متبارک خوانید، ای فرشتگان او که در قوّت زورآورید و آواز کلام او را می شنوید و به جا می آورید.
20Lov HERREN, I hans Engle, I vældige i Kraft, som gør, hvad han byder, så snart I hører hans Røst.
21ای تمام لشکرهای او، خداوند را ستایش کنید و ای خادمان او که ارادۀ او را به جا می آورید!ای همۀ کارهای خداوند، او را در همه جاهای سلطنت او متبارک خوانید! ای جان من خداوند را ستایش کن.
21Lov HERREN, alle hans Hærskarer, hans Tjenere, som fuldbyrder hans Vilje.
22ای همۀ کارهای خداوند، او را در همه جاهای سلطنت او متبارک خوانید! ای جان من خداوند را ستایش کن.
22Lov HERREN, alt, hvad han skabte, på hvert eneste Sted i hans Rige! Min Sjæl, lov HERREN!