¹ای جان من، خداوند را ستایش کن. ای خداوند، خدای من، تو بسیار عظیم و به عزت و جلال ملبس هستی.

¹Min sjæl, lov Herren! Herren min Gud, du er såre stor! Du er klædt i Højhed og Herlighed,

²خویشتن را به نور پوشانیده و آسمان را مثل خیمه برافراشته ای.

²hyllet i Lys som en Kappe! Himlen spænder du ud som et Telt;

³خانۀ او بر فراز ابر ها بنا شده و ابر ها را عرادۀ خود ساخته و بر بالهای باد سوار می شود.

³du hvælver din Højsal i Vandene, gør Skyerne til din Vogn, farer frem på Vindens Vinger;

⁴بادها را پیام رسان خود و شعله های آتش را خادمان خود می گرداند.

⁴Vindene gør du til Sendebud, Ildsluer til dine Tjenere!

⁵زمین را بر بنیاد آن استوار کرده که تا به ابد جنبش نخورد.

⁵Du fæsted Jorden på dens Grundvolde, aldrig i Evighed rokkes den;

⁶اوقیانوسها زمین را همچون جامه ای پوشاند و آب، کوهها را در بر گرفت.

⁶Verdensdybet hylled den til som en Klædning, Vandene stod over Bjerge.

⁷از عتاب تو آبها به جریان آمدند و با صدای رعد تو به همه جا پراگنده شدند.

⁷For din Trusel flyede de, skræmtes bort ved din Tordenrøst,

⁸فراز کوهها را پوشاندند، در دره ها سرازیر گردیدند و به مکانی که مهیا ساختی جاری شدند.

⁸for op ad Bjerge og ned i Dale til det Sted, du havde beredt dem;

⁹برای آن ها حدودی را معین کردی تا از آن نگذرند و بار دیگر زمین را آب نپوشاند.

⁹du satte en Grænse, de ej kommer over, så de ikke igen skal tilhylle Jorden.

¹⁰چشمه ها را در وادی ها جاری ساخت تا در میان کوهها روان شوند،

¹⁰Kilder lod du rinde i Dale, hen mellem Bjerge flød de;

¹¹تمام حیوانات صحرا را سیراب می سازند و گوره خرها تشنگی خود را رفع می کنند.

¹¹de læsker al Markens Vildt, Vildæsler slukker deres Tørst;

¹²پرندگان بر شاخه های درختان نزدیک آب آشیانه می سازند و نغمه سرایی می کنند.

¹²over dem bygger Himlens Fugle, mellem Grenene lyder deres Kvidder.

¹³با بارانی که از آسمان می فرستد، کوهها را سیراب می کند و از ثمرات اعمال تو زمین سیر می گردد.

¹³Fra din Højsal vander du Bjergene, Jorden mættes fra dine Skyer;

¹⁴برای مواشی علف و برای انسانها نباتات را می رویاند تا غذای خود را از آن ها به دست آورند.

¹⁴du lader Græs gro frem til Kvæget og Urter til Menneskets Tjeneste, så du frembringer Brød af Jorden

¹⁵همچنان ثمرۀ تاک که دل انسان را شادمان می کند و روغن که چهرۀ او را شاداب می سازد و وجود انسان را به نان قوی می گرداند.

¹⁵og Vin, der glæder Menneskets Hjerte, og lader Ansigtet glinse af Olie, og Brødet skal styrke Menneskets Hjerte.

¹⁶درختان خداوند شاداب می گردند، یعنی سروهای آزاد لبنان که او غرس کرده است.

¹⁶HERRENs Træer bliver mætte, Libanons Cedre, som han har plantet,

¹⁷پرندگان در آن ها آشیانه می سازند و اما درخت صنوبر لانۀ لگ لگ ها می باشد.

¹⁷hvor Fuglene bygger sig Rede; i Cypresser har Storken sin Bolig.

¹⁸کوههای بلند پناهگاه بزهای کوهی و صخره ها لانۀ موشهای صحرائی هستند.

¹⁸Højfjeldet er for Stenbukken, Klipperne Grævlingens Tilflugt.

¹⁹ماه را برای تعیین وقت ها ساخت و آفتاب زمان غروب خود را می داند.

¹⁹Du skabte Månen for Festernes Skyld, Solen kender sin Nedgangs Tid;

²⁰شب را بوجود می آوری، تا در تاریکی آن، حیوانات وحشی جنگل بخرامند.

²⁰du sender Mørke, Natten kommer, da rører sig alle Skovens Dyr;

²¹شیر بچگان برای شکار خود غُرش می کنند و خوراک خویش را از خدا می خواهند.

²¹de unge Løver brøler efter Rov, de kræver deres Føde af Gud.

²²در وقت طلوع آفتاب دوباره به بیشۀ خود می آیند و استراحت می کنند.

²²De sniger sig bort, når Sol står op, og lægger sig i deres Huler;

²³آنگاه انسان برای کسب و کار خود بیرون می رود و تا شامگاه به وظیفۀ خود مشغول می باشد.

²³Mennesket går til sit Dagværk, ud til sin Gerning, til Kvæld falder på.

²⁴ای خداوند اعمال تو چه بسیار است. همۀ آن ها را از روی حکمت انجام داده ای. زمین از مخلوقات تو پُر است.

²⁴Hvor mange er dine Gerninger, HERRE, du gjorde dem alle med Visdom; Jorden er fuld af, hvad du har skabt!

²⁵در آن بحر وسیع و بزرگی که آفریده ای، جانورانِ بی شمار و حیوانات بزرگ و کوچک زندگی می کنند.

²⁵Der er Havet, stort og vidt, der vrimler det uden Tal af Dyr, både små og store;

²⁶کشتی ها بر سطح آن روانند و لِویاتان، یعنی جانور بحری را که آفریده ای، در آن بازی می کند.

²⁶Skibene farer der, Livjatan, som du danned til Leg deri.

²⁷تمام مخلوقات تو منتظر اند تا تو روزی آن ها را بدهی.

²⁷De bier alle på dig, at du skal give dem Føde i Tide;

²⁸آنچه را که به آن ها می دهی، آن ها جمع می کنند. دست خود را باز می کنی، پس از چیزهای نیکو سیر می شوند.

²⁸du giver dem den, og de sanker, du åbner din Hånd, og de mættes med godt.

²⁹وقتی از آن ها رو بر می گردانی، به وحشت می افتند و هنگامیکه جان شان را می گیری، می میرند و به خاک بر می گردند.

²⁹Du skjuler dit Åsyn, og de forfærdes; du tager deres Ånd, og de dør og vender tilbage til Støvet;

³⁰چون روح خود را می فرستی، مخلوقات آفریده می شوند و روی زمین تازه می گردد.

³⁰du sender din Ånd, og de skabes, Jordens Åsyn fornyer du.

³¹جلال خداوند تا به ابد است. خداوند از اعمال خلقت خود خوشنود باشد.

³¹HERRENs Herlighed vare evindelig, HERREN glæde sig ved sine Værker!

³²وقتی بر زمین نگاه می کند، زمین بلرزه می آید و چون کوهها را لمس می کند، آتشفشان می شوند.

³²Et Blik fra ham, og Jorden skælver, et Stød fra ham, og Bjergene ryger

³³تا زنده ام خداوند را با سرود پرستش خواهم کرد و تا زمانی که وجود دارم خدای خود را ستایش خواهم نمود.

³³Jeg vil synge for HERREN, så længe jeg lever, lovsynge min Gud, den Tid jeg er til.

³⁴باشد که تفکر دلم مورد پسند او واقع گردد و من در خداوند شادمانی خواهم کرد.گناهکاران از روی زمین محو گردند و شریران دیگر یافت نشوند. ای جان من خداوند را ستایش کن! هَلّلِویاه، سپاس به خداوند.

³⁴Min Sang være ham til Behag, jeg har min Glæde i HERREN.

³⁵گناهکاران از روی زمین محو گردند و شریران دیگر یافت نشوند. ای جان من خداوند را ستایش کن! هَلّلِویاه، سپاس به خداوند.

³⁵Måtte Syndere svinde fra Jorden og gudløse ikke mer være til! Min Sjæl, lov HERREN! Halleluja!