1ای خداوند به من گوش بده و دعایم را مستجاب کن، زیرا مسکین و نیازمند هستم!
1(En Bøn af David.) Bøj dit Øre, HERRE, og svar mig, thi jeg er arm og fattig!
2جان مرا حفظ کن، زیرا من به تو وفادار هستم. ای خدای من، بندۀ خود را که بر تو توکل دارد، نجات بده.
2Vogt min Sjæl, thi jeg ærer dig; frels din Tjener, som stoler på dig!
3ای خداوند بر من رحم فرما، زیرا که تمام روز به حضور تو زاری می کنم!
3Vær mig nådig, Herre, du er min Gud; thi jeg råber til dig Dagen igennem.
4جان بندۀ خود را شادمان گردان، زیرا ای خداوند جان خود را به تو تقدیم می نمایم.
4Glæd din Tjeners Sjæl, thi til dig, o Herre, løfter jeg min Sjæl;
5تو ای خداوند نیکو و بخشنده هستی و بسیار رحیم بر آنانی که تو را می خوانند.
5thi du, o Herre, er god og rund til at forlade, rig på Nåde mod alle, der påkalder dig.
6ای خداوند دعای مرا بشنو و به آواز نالۀ من توجه نما!
6Lyt til min Bøn, o HERRE, lån Øre til min tryglende Røst!
7در روز سختی و مشکلات به حضور تو دعا می کنم، زیرا که مرا مستجاب خواهی فرمود.
7På Nødens Dag påkalder jeg dig, thi du svarer mig.
8ای خداوند، تو مانند و همتا نداری و کارهای تو بی نظیر است.
8Der er ingen som du blandt Guderne, Herre, og uden Lige er dine Gerninger.
9ای خداوند، همه قوم های را که آفریده ای، به حضور تو سجده نموده و نام تو را تمجید می کنند،
9Alle Folk, som du har skabt, skal komme, Herre, og tilbede dig, og de skal ære dit Navn.
10زیرا که تو بزرگ هستی و معجزه می نمائی. تنها تو خدا هستی.
10Thi du er stor og gør vidunderlige Ting, du alene er Gud.
11ای خداوند طریق خود را به من بیاموز تا در راستی تو قدم بردارم. دل مرا کامل ساز تا از نام تو ترسان باشم.
11Lær mig, HERRE, din Vej, at jeg kan vandre i din Sandhed; vend mit Hjerte til dette ene: at frygte dit Navn.
12ای خداوند خدای من، با تمامیِ دل از تو شکرگزارم و نام تو را تا به ابد ستایش می کنم،
12Jeg vil takke dig, Herre min Gud, af hele mit Hjerte, evindelig ære dit Navn;
13زیرا که رحمت تو به من عظیم است و جان مرا اعماق موت نجات دادی.
13thi stor er din Miskundhed mod mig, min Sjæl har du frelst fra Dødsrigets Dyb.
14ای خدا، مردمان متکبر به مخالفت من برخاسته اند و گروهی از ظالمان قصد کشتن مرا دارند. آن ها تو را مد نظر خود ندارند.
14Frække har rejst sig imod mig, Gud; Voldsmænd, i Flok vil tage mit Liv, og dig har de ikke for Øje.
15اما تو ای خداوند، خدای رحیم و مهربان هستی، دیر غضب و پُر از رحمت و راستی.
15Men, Herre, du er en barmhjertig og nådig Gud, langmodig og rig på Nåde og Sandhed.
16بسوی من توجه فرما و بر من رحم کن. قوّت خود را به این بنده ات عطا فرما و پسر کنیز خود را نجات بخش.نیکویی خود را به من نشان ده تا آنانی که از من نفرت دارند شرمنده گردند، زیرا که تو ای خداوند مرا یاری نموده و تسلی بخشیده ای.
16Vend dig til mig og vær mig nådig, giv din Tjener din Styrke, frels din Tjenerindes Søn!
17نیکویی خود را به من نشان ده تا آنانی که از من نفرت دارند شرمنده گردند، زیرا که تو ای خداوند مرا یاری نموده و تسلی بخشیده ای.
17Und mig et Tegn på din Godhed; at mine Fjender med Skamme må se, at du, o HERRE, hjælper og trøster mig!