1ای تمامی قوم ها این را بشنوید! ای تمامی ساکنین روی زمین، گوش گیرید،
1Au chef des chantres. Des fils de Koré. Psaume. Ecoutez ceci, vous tous, peuples, Prêtez l'oreille, vous tous, habitants du monde,
2خورد و بزرگ، ثروتمندان و فقیران!
2Petits et grands, Riches et pauvres!
3زبانم به حکمت سخن می راند و تفکر دل من پُر از دانایی است.
3Ma bouche va faire entendre des paroles sages, Et mon coeur a des pensées pleines de sens.
4گوش خود را به مثلی فرا می گیرم و با نوای چنگ معمایی خود را حل می کنم.
4Je prête l'oreille aux sentences qui me sont inspirées, J'ouvre mon chant au son de la harpe.
5چرا در روزهای مصیبت، وقتیکه شرارت حیله گران احاطه ام کنند، ترسان باشم؟
5Pourquoi craindrais-je aux jours du malheur, Lorsque l'iniquité de mes adversaires m'enveloppe?
6آنانی که متکی به ثروت خود هستند و به زیادی مال و دارائی خود می بالند،
6Ils ont confiance en leurs biens, Et se glorifient de leur grande richesse.
7هیچیک از اینها نمی تواند با مال و دارائی خود بهای حیات یکنفر را بپردازد و یا کفارۀ او را به خدا تقدیم کند.
7Ils ne peuvent se racheter l'un l'autre, Ni donner à Dieu le prix du rachat.
8زیرا فدیۀ جان ایشان گرانبهاست و غیر قابل دسترسی.
8Le rachat de leur âme est cher, Et n'aura jamais lieu;
9هیچ کسی نمی تواند تا به ابد زنده بماند و فساد را نبیند.
9Ils ne vivront pas toujours, Ils n'éviteront pas la vue de la fosse.
10زیرا می بیند که حکیمان می میرند و جاهلان و احمقان باهم هلاک می گردند و ثروت خود را برای دیگران ترک می کنند.
10Car ils la verront: les sages meurent, L'insensé et le stupide périssent également, Et ils laissent à d'autres leurs biens.
11فکر دل ایشان این است که خانه های ایشان دائمی باشد و جایداد ایشان از یک نسل به نسل دیگر. آن ها برای اینکه خاطرۀ شان جاودانی باشد، نام خود را بر زمین های خود می گذارند.
11Ils s'imaginent que leurs maisons seront éternelles, Que leurs demeures subsisteront d'âge en âge, Eux dont les noms sont honorés sur la terre.
12لیکن انسان در شکوه خود باقی نمی ماند بلکه همچون حیوان جان می سپارد.
12Mais l'homme qui est en honneur n'a point de durée, Il est semblable aux bêtes que l'on égorge.
13این راه ایشان، جهالت ایشان است و نیز سرنوشت بازماندگان ایشان که سخن آن ها را می پسندند.
13Telle est leur voie, leur folie, Et ceux qui les suivent se plaisent à leurs discours. -Pause.
14مثل گوسفندان به طرف کشتارگار روانند و موت آن ها را شبانی می کند. صبحگاهان مردمان راستکار بر ایشان حکومت می کند و وجود شان در قبر پوسیده می شوند و خانۀ ابدی شان گور است.
14Comme un troupeau, ils sont mis dans le séjour des morts, La mort en fait sa pâture; Et bientôt les hommes droits les foulent aux pieds, Leur beauté s'évanouit, le séjour des morts est leur demeure.
15اما خدا جان مرا از گور می رهاند زیرا که مرا به حضور خود می برد.
15Mais Dieu sauvera mon âme du séjour des morts, Car il me prendra sous sa protection. -Pause.
16پس ترسان مباش، چون شخصی ثروتمند شود و جلال خانۀ او افزوده گردد!
16Ne sois pas dans la crainte parce qu'un homme s'enrichit, Parce que les trésors de sa maison se multiplient;
17زیرا چون بمیرد، چیزی از آن با خود نمی برد و جلالش او را همراهی نخواهد کرد.
17Car il n'emporte rien en mourant, Ses trésors ne descendent point après lui.
18البته تا وقتیکه زنده است خود را برکت یافته می داند و چون ثروتمند است مردم از او توصیف می کنند،
18Il aura beau s'estimer heureux pendant sa vie, On aura beau te louer des jouissances que tu te donnes,
19اما عاقبت می میرد و با اجداد خود می پیوندد و دیگر نور را تا به ابد نمی بیند.انسانی که در شکوه است و فهم ندارد، همچون حیوان جان می سپارد.
19Tu iras néanmoins au séjour de tes pères, Qui jamais ne reverront la lumière.
20انسانی که در شکوه است و فهم ندارد، همچون حیوان جان می سپارد.
20L'homme qui est en honneur, et qui n'a pas d'intelligence, Est semblable aux bêtes que l'on égorge.