¹الیهو به سخنان خود ادامه داده گفت:

¹Bukankah kamu pandai dan berakal budi? Nah, dengarkanlah segala perkataanku ini.

²«ای مردان دانا، به سخنان من گوش بدهید و ای عاقلان بشنوید!

²(34:1)

³همانطوریکه مزۀ غذا با زبان احساس می شود، گوش هم سخنان را تشخیص می دهد.

³Orang tahu makanan enak bila mengecapnya, dan kata-kata bijak bila mendengarnya.

⁴پس ما باید آنچه را که درست است انتخاب کنیم و چیزهای خوب را اختیار نمائیم.

⁴Persoalan ini harus kita periksa lalu kita pecahkan bersama-sama.

⁵ایوب گفت: «من بیگناه هستم و خدا مرا از حق من محروم کرده است.

⁵Kata Ayub, 'Tak ada salah padaku, tetapi Allah tak mau memberi apa yang adil kepadaku.

⁶باوجودیکه تقصیری ندارم، اما خدا مرا دروغگو می شمارد. گرچه خطائی از من سر نزده است، ولی زخمهای علاج ناپذیر در بدن خود دارم.»

⁶Aku dianggap berdusta, karena mengatakan aku tak berdosa. Kini aku luka parah, meskipun aku tak bersalah.'

⁷آیا کسی را دیده اید که مثل ایوب سخنان تمسخرآمیز بزند؟

⁷Pernahkah kamu melihat orang seperti Ayub ini? Ia mencemooh Allah berkali-kali.

⁸او همنشین مردم شریر است و با اشخاص بد سر و کار دارد.

⁸Ia suka berkawan dengan orang-orang durhaka serta bergaul dengan orang-orang durjana.

⁹او می گوید: «چه فایده که انسان رضامندی خدا را حاصل کند؟»

⁹Ia berkata, bahwa sia-sia sajalah jika ia berusaha melakukan kehendak Allah.

¹⁰ای کسانی که دارای عقل و شعور هستید سخنان مرا بشنوید. خدای قادر مطلق هرگز ظلم و بدی نمی کند.

¹⁰Hai orang-orang yang bijak, dengarlah! Masakan Allah Yang Mahakuasa berbuat salah?

¹¹او هر کسی را مطابق اعمالش مکافات می دهد و هر انسان را طوریکه سزاوار است، مجازات می کند.

¹¹Ia mengganjar manusia setimpal perbuatannya, memperlakukan dia sesuai kelakuannya.

¹²خدای قادر مطلق بدی را نمی پسندد و بی عدالتی نمی کند.

¹²Allah Yang Mahakuasa tidak melakukan kejahatan; semua orang diberi-Nya keadilan.

¹³اختیار تمام دنیا در دست او است و با قدرت خود جهان را اداره می کند.

¹³Dari siapakah Allah menerima kuasa-Nya? Siapakah mempercayakan bumi ini kepada-Nya?

¹⁴اگر خدا اراده کند و روح و نَفَس خود را از انسان پس بگیرد،

¹⁴Seandainya Allah mencabut nyawa manusia, dan mengambil kembali napas hidupnya,

¹⁵همۀ انسانها هلاک می شوند و به خاک بر می گردند.

¹⁵maka matilah semua makhluk yang bernyawa, dan manusia menjadi debu seperti semula.

¹⁶اگر شعور دارید گوش کنید که من چه می گویم.

¹⁶Nah, jika engkau arif, perhatikanlah, pasanglah telingamu dan dengarkanlah.

¹⁷آیا کسی که از عدالت نفرت دارد، حکمرانی کرده می تواند؟ آیا می خواهی خدای عادل را محکوم کنی؟

¹⁷Apakah Allah yang adil dan perkasa itu kaupersalahkan? Apakah pada sangkamu Allah membenci keadilan?

¹⁸خدا پادشاهان و حاکمان را که اگر بدکار و شریر باشند، محکوم می سازد.

¹⁸Allah menghukum raja dan penguasa bila mereka jahat dan durhaka.

¹⁹او از فرمانروایان طرفداری نمی کند و ثروتمندان را بر فقرا ترجیح نمی دهد، زیرا همگی را دست قدرت او خلق کرده است.

¹⁹Ia tidak memihak kepada para raja, atau mengutamakan orang kaya daripada orang papa. Karena mereka semua adalah ciptaan-Nya.

²⁰انسان ناگهان نیمۀ شب می میرد و خدا در یک لحظه جان انسان را می گیرد و با یک اشاره قدرتمندترین انسانها را به دیار نیستی می فرستد.

²⁰Di tengah malam, mereka dapat mati dengan tiba-tiba. Allah menghukum penguasa dan mereka pun binasa; dengan mudah dibunuh-Nya orang perkasa.

²¹چشمان تیزبین او همه کارهای بشر را می بیند و هر قدم او را زیر نظر دارد.

²¹Ia mengawasi hidup manusia, dilihat-Nya segala langkahnya.

²²هیچ ظلمت و تاریکی نمی تواند اشخاص بدکار را از نظر خدا پنهان کند.

²²Tak ada kegelapan, betapa pun pekatnya, yang dapat menyembunyikan orang berdosa.

²³خدا لزومی ندارد که برای داوری انسان وقتی را تعیین کند.

²³Tidak perlu Allah menentukan saatnya, manusia datang untuk diadili oleh-Nya.

²⁴او زورمندان را بدون تحقیق از بین می برد و دیگران را جانشین آن ها می سازد.

²⁴Tanpa menyelidiki dan memeriksa Ia memecat penguasa dan mengangkat penggantinya.

²⁵زیرا او از تمام اعمال شان آگاه است و شبانگاه آن ها را سرنگون می کند.

²⁵Sebab, Ia tahu apa yang mereka lakukan; maka Ia menggulingkan dan menghancurkan mereka di waktu malam.

²⁶آن ها را در حضور همۀ مردم بخاطر کارهای بد شان مجازات می کند.

²⁶Mereka ditampar-Nya karena dosa mereka, di depan umum mereka dihukum-Nya.

²⁷زیرا که آن ها از راه خدا منحرف شده اند و از احکام او پیروی نمی کنند.

²⁷Sebab, mereka tidak mentaati kehendak-Nya dan tak mengindahkan segala perintah-Nya.

²⁸آن ها چنان ظلمی در حق مردم مسکین و فقیر نمودند که خدا فریاد شان را شنید.

²⁸Mereka menyebabkan orang miskin berkeluh kesah tangisan mereka didengar Allah.

²⁹اگر خدا نخواهد به کمک آن ها برسد، چه کسی می تواند از او ایراد بگیرد؟ اما او این کار را نمی کند، زیرا در آن صورت انسانها همگی ـ خواه یک فرد باشد یا یک ملت ـ عاجز می مانند.

²⁹Apabila Allah memutuskan untuk diam saja, tak seorang pun akan berani mengecam-Nya. Apabila Ia menyembunyikan wajah-Nya, tak seorang pun dapat menemukan-Nya.

³⁰خدا اجازه نمی دهد که بدکاران بر مردم حکمرانی کنند و بر آن ها ظلم نمایند.

³⁰Maka bangsa-bangsa tidak berdaya untuk mencegah penindasan jahat berkuasa.

³¹ایوب، تو باید به گناهان خود در حضور خدا اعتراف نمائی و وعده بدهی که دیگر گناه نکنی.

³¹Ayub, apakah dosamu kepada Allah telah kauakui? sudahkah kau berjanji tak akan berdosa lagi?

³²از خدا بخواه که گناهانت را به تو نشان بدهد و باید از کارهای بدی که کرده ای، دست بکشی.

³²Sudahkah kauminta agar ditunjukkan-Nya kesalahanmu? Sudahkah kau bersumpah menghentikan perbuatan itu?

³³تو با کارهای خدا مخالفت می کنی و بازهم انتظار داری که او آنچه را که می خواهی برایت انجام بدهد. حالا خودت تصمیم بگیر نه من، و بگو که چه فکر می کنی.

³³Masakan Allah akan mengabulkan apa yang kauingini, setelah perbuatan Allah tidak kausetujui? Kini, engkau yang harus memutuskan, bukan aku. Katakanlah apa pendapatmu!

³⁴کسیکه عاقل است و شعور دارد و حرف مرا می شنود، تصدیق می کند

³⁴Semua orang arif pastilah akan menyetujuinya; orang bijak yang mendengar aku akan berkata

³⁵که سخنان تو همه احمقانه اند و معنی ندارند.

³⁵bahwa Ayub berbicara tanpa mengerti, dan bahwa perkataannya tidak mengandung arti.

³⁶تو مثل اشخاص شریر حرف می زنی و باید جزا ببینی.تو با نافرمانی خود بر گناهانت می افزائی و در حضور همگی به خدا اهانت می کنی.»

³⁶Jika kata-kata Ayub ditinjau dengan cermat, akan nyatalah bahwa bicaranya seperti orang jahat.

³⁷تو با نافرمانی خود بر گناهانت می افزائی و در حضور همگی به خدا اهانت می کنی.»

³⁷Kesalahannya ditambah lagi dengan sebuah dosa; ia memberontak terhadap Allah, dan menghina-Nya di hadapan kita.