1رحمت های تو را ای خداوند را تا به ابد می ستایم و وفاداری تو را با دهان خود نسل اندر نسل اعلام می کنم.
1
خداوندا، من همیشه ستایشگر محبّت پایدار تو هستم.
وفاداری تو را به همهکس بیان خواهم کرد.
2زیرا رحمت تو تا به ابد پایدار و وفاداری تو در آسمان ها استوار است.
2
زیرا محبّت پایدار تو ابدی
و پیمان و وفای تو همچون آسمانها پایدار است.
3تو فرمودی: «با برگزیدۀ خود پیمانی بسته ام و برای بنده ام، داود قسم خورده ام
3
تو فرمودی: «با برگزیدهٔ خود پیمان بستهام
و برای بندهٔ خود داوود، قسم خوردهام،
4که نسل تو را تا به ابد پایدار ساخته و تخت سلطنت تو را نسل اندر نسل بنا می کنم.»
4
که همیشه یک نفر از نسل تو پادشاه خواهد بود
و نسل تو تا ابد برقرار خواهد ماند.»
5آسمان ها کارهای شگفت انگیز تو را ای خداوند ستایش می کنند و جماعت مقدسان وفاداری تو را.
5
خداوندا، آسمانها عجایب تو را بیان میکنند
و وفاداری تو در جماعت مؤمنین ستایش میشود.
6زیرا کیست در آسمان ها که با خداوند برابری تواند کرد؟ در میان موجودات آسمانی چه کسی را می توان با خداوند تشبیه نمود؟
6
کیست که در آسمانها بتواند خود را با تو مقایسه کند؟
در میان موجودات آسمانی چه کسی مانند خداوند است؟
7خدا در جماعت مقدسان بی نهایت مهیب است و خوف انگیزتر از آنانی است که گرداگرد او هستند.
7
جمیع مقدّسان از تو میترسند
و همه در پیشگاه تو با احترام میایستند.
8ای خداوند، خدای قادر مطلق، کیست عظیم و توانا مانند تو ای خداوند؟ و وفاداری تو، تو را احاطه می کند.
8
ای خداوند، خدای متعال، هیچکس به توانایی تو نیست!
تو در همهچیز وفاداری.
9بر بحر خروشان تو مسلط هستی و وقتی طغیان می کند امواج آنرا آرام می سازی.
9
تو بر دریاها تسلّط داری
و امواج خروشان آن را آرام میسازی.
10جانور بحری «رَهَب» را درهم کوبیدی و از بین بردی و به بازوی قدرت خویش دشمنانت را پراگنده نمودی.
10
تو هیولای رهب، را درهم کوبیدی و کُشتی،
با قدرت عظیم خود، دشمنانت را شکست دادی.
11آسمان به تو تعلق دارد و زمین نیز از آن تو است. جهان و پُری آنرا تو آفریده ای.
11
آسمان و زمین از آن توست،
تو جهان و هرچه در آن است را آفریدی.
12شمال و جنوب را تو بوجود آورده ای. کوههای تابور و حِرمون با خوشی نام تو را ستایش می کنند.
12
شمال و جنوب را تو به وجود آوردی.
کوههای تابور و حرمون، با شادی تو را ستایش میکنند.
13بازوی تو با قوّت است. دست تو زورآور است و دست راست تو متعال.
13
تو چقدر نیرومند هستی!
دست و بازوی تو بسیار تواناست!
14عدالت و انصاف اساس تخت تو است. رحمت و راستی پیش روی تو می خرامند.
14
عدالت و انصاف، اساس پادشاهی تو
و محبّت پایدار و وفاداری، شیوهٔ کار توست.
15خوشا به حال قومی که آواز شادمانی را می دانند و در نور روی تو می خرامند.
15
خوشا به حال مردمی که میدانند چگونه برای تو سرود بخوانند،
آنان در پرتو نور رحمت تو ساکن میشوند.
16تمامی روز در نام تو شادمان هستند و در عدالت تو سرافراشته می گردند.
16
بهخاطر تو تمام روز شادی مینمایند
و نیکویی تو را میسرایند.
17زیرا که افتخار قوّت ایشان تو هستی و به رضامندیِ تو ما سرافراز می شویم.
17
تو به ما قدرت بخشیدی،
در محبّت خود ما را پیروز میگردانی.
18زیرا سپر ما از آنِ خداوند و پادشاه ما متعلق به قدوس اسرائیل است.
18
ای خداوند، تو نگهبان ما را انتخاب کردی،
تو پادشاه ما را برگزیدی.
19آنگاه در عالم رؤیا با مقدسینت سخن گفتی و فرمودی: «توانمندی را بر مرد شجاعی قرار دادم و برگزیده ای از قوم را سرافراز گردانیدم.
19
سالها پیش در رؤیا با بندهٔ وفادار خود صحبت کردی و فرمودی:
«تاج را بر سر شخص شجاعی گذاشتم
و مردی را از بین مردم بر تخت شاهی نشاندم.
20بندۀ خود داود را یافتم و او را با روغن مقدس خود مسح کردم.
20
بندهٔ خود، داوود را به پادشاهی برگزیدم
و او را با روغن مقدّس مسح کردم.
21دست من با او استوار خواهد شد و بازوی من نیز او را قوی خواهد گردانید.
21
به او نیرو و توانایی میبخشم
و با قدرت خود او را قوّت خواهم بخشید.
22دشمنی بر او ستم نخواهد کرد و پسر ظلم به او اذیت نخواهد رسانید.
22
دشمنانش بر او پیروز نخواهند شد
و شریران به او صدمهای نخواهند زد.
23خصمان او را پیش روی وی شکست خواهم داد و آنانی را که از او نفرت دارند، به زمین خواهم زد.
23
دشمنانش را در برابر چشمان او سرکوب میکنم،
و کسانی را که از او نفرت دارند، هلاک خواهم کرد.
24وفاداری و رحمت من با وی خواهد بود و در نام من سرافراز خواهد گردید.
24
محبّت پایدار و وفاداری من با او خواهد بود
و همیشه او را پیروز خواهم نمود.
25دست او را بر بحر تسلط خواهم داد و دست راست او را بر دریاها.
25
فرمانروایی او را از دریای مدیترانه
تا رود فرات وسعت خواهم بخشید.
26او به من خواهد گفت: «تو پدر من هستی، خدای من و صخرۀ نجات من.»
26
او به من خواهد گفت: 'تو پدر من، و خدای من هستی،
تو پشتیبان و نجاتدهندهٔ من میباشی.'
27من نیز او را نخست زادۀ خود خواهم ساخت، بلندتر از پادشاهان جهان.
27
من او را پسر نخستزادهٔ خود خواهم ساخت
و او را مقتدرترین پادشاه روی زمین خواهم ساخت.
28رحمت خویش را برای وی تا به ابد نگاه خواهم داشت و پیمان من با او استوار خواهد بود.
28
همیشه او را از محبّت پایدار خود بهرهمند خواهم كرد،
و پیمان من با او پیمان ابدی است.
29نسل او را تا به ابد پابرجا خواهم ساخت و تخت او را مثل روزهای آسمان.
29
خاندان او تا به ابد پایدار
و پادشاهی او همچون آسمان برای همیشه پابرجا خواهد بود.
30اما اگر اولادۀ او از احکام من سرکشی نمایند و مطابق فرامین من رفتار نکنند،
30
«امّا اگر فرزندان او از احکام من سرپیچی نمایند
و مطابق اوامر من رفتار نکنند،
31اگر فرایض مرا بشکنند و اوامر مرا نگاه ندارند،
31
اگر به راهنماییهای من بیتوجّهی کنند
و یا دستورات مرا انجام ندهند،
32آنگاه نافرمانی ایشان را به عصا تنبیه خواهم نمود و گناه ایشان را به تازیانه ها.
32
آنگاه آنها را بهخاطر گناهانشان تنبیه
و مجازات خواهم كرد.
33لیکن رحمت خود را از او بر نخواهم داشت و در وفاداری خود ثابت خواهم ماند.
33
ولی داوود را از محبّت خود محروم نخواهم كرد
و قولی را که به او دادهام، از یاد نخواهم برد.
34پیمان خود را نخواهم شکست و آنچه را از دهانم صادر شد تغییر نخواهم داد.
34
من پیمان خود را نخواهم شكست
و از گفتهٔ خود پشیمان نخواهم شد.
35یکبار به خاطر قدوسیت خود وعده نموده ام و به داود هرگز دروغ نخواهم گفت.
35
«به ذات اقدس خود قسم خوردهام
و به او دروغ نمیگویم،
36نسل او تا به ابد باقی خواهد ماند و تخت او به حضور من مثل آفتاب.
36
خاندان او تا به ابد باقی،
و پادشاهی او تا زمانی که خورشید میتابد، استوار خواهد بود،
37و مثل ماه که شاهد باوفایی در آسمان است، تا به ابد ثابت خواهد بود.»
37
مانند ماه که شاهد باوفای آسمان است،
او همیشه پایدار خواهد بود.»
38لیکن تو برگزیدۀ خود را ترک کرده و خوار نموده ای و بر او غضبناک شده ای.
38
امّا اکنون بر پادشاه برگزیدهات خشمناک هستی
و او را ترک نمودهای.
39پیمان خود را با بنده ات شکسته ای و تاج او را بر زمین انداخته، بی حرمت ساخته ای.
39
پیمان خود را با بندهات شکستهای
و تاج او را بر زمین زدهای.
40تمام دیوارهای شهر او را ویران کرده و قلعه های او را به خرابه تبدیل نموده ای.
40
دیوارهای شهر او را ویران کرده
و قلعههایش را به خرابه تبدیل نمودهای.
41همه رهگذران او را تاراج می کنند و او نزد همسایگان رسوا گردیده است.
41
رهگذران دارایی او را تاراج میکنند
و همسایگانش او را مسخره مینمایند.
42دست راست خصمان او را برافراشته، و همه دشمنانش را شادمان ساخته ای.
42
به دشمنانش پیروزی دادهای
و آنها را شادمان ساختهای.
43دم شمشیرش را برگردانیده ای و در جنگ با او کمک نکرده ای.
43
شمشیرش را کُند ساخته
و در میدان جنگ به او کمک نکردی.
44شکوه و جلال او را از بین برده و تخت او را به زمین انداخته ای.
44
عصای سلطنت را از او گرفتی
و تختش را سرنگون ساختی.
45روزهای جوانی او را کوتاه کرده، او را به خجالت پوشانیده ای.
45
پیش از وقت، او را به پیری رساندی
و نزد مردم او را رسوا نمودی.
46تا به کی ای خداوند؟ آیا خود را تا به ابد پنهان خواهی کرد؟ تا به کی غضب تو مثل آتش افروخته خواهد شد؟
46
آیا برای همیشه خود را از من پنهان میکنی؟
تا به کی آتش خشمت فروزان خواهد بود؟
47به یاد آور که روزهای زندگی ام چقدر کوتاه است. همۀ انسانها را چقدر فانی آفریده ای!
47
خداوندا، به یاد آور که عمر ما بسیار کوتاه است،
و تو تمام انسانها را فانی آفریدهای.
48کدام انسان زنده است که مرگ را نمی بیند؟ کیست آن کسی که بتواند جان خود را از چنگ گور نجات دهد؟
48
چه کسی میتواند خود را از چنگال مرگ برهاند؟
کیست آن کسیکه بتواند از رفتن به گور خودداری کند؟
49ای خداوند، رحمت های قدیم تو کجاست که برای داود به وفاداری خود وعده دادی؟
49
خداوندا، آن محبّتی که از اول به ما داشتی، چه شد؟
کجاست آن پیمانی که با کمال وفاداری با داوود بستی؟
50ای خداوند، به یاد آور که چگونه از طرف قوم های بسیار ملامت شده و آنرا در سینه خود متحمل می باشم.
50
خداوندا، ببین که مردم چگونه به من که خادم تو هستم توهین میکنند
و چطور اهانتهای کافران را تحمّل میکنم!
51دشمنان تو ای خداوند ملامت کرده اند. آن ها مسح شده ای تو را مسخره نموده اند.خداوند متبارک باد تا به ابد! آمین و آمین!
51
دشمنان تو، پادشاه برگزیدهٔ تو را مسخره میکنند
و هر کجا که میرود، به او اهانت میکنند.
خداوند تا به ابد متبارک باد!
آمین و آمین!
52خداوند متبارک باد تا به ابد! آمین و آمین!
52
خداوند تا به ابد متبارک باد!
آمین و آمین!