¹ایوب به کلام خود ادامه داده گفت:

¹E prosseguindo Jó em seu discurso, disse:

²«به حیات خدای قادر مطلق که حق مرا تلف کرده و زندگی مرا تلخ و زار ساخته است، قسم می خورم

²Vive Deus, que me tirou o direito, e o Todo-Poderoso, que me amargurou a alma;

³که تا جان به تن دارم و تا زمانی که خدا به من نَفَس می دهد،

³enquanto em mim houver alento, e o sopro de Deus no meu nariz,

⁴حرف غلط از زبانم شنیده نشود و سخن دروغ نگویم.

⁴não falarão os meus lábios iniqüidade, nem a minha língua pronunciará engano.

⁵من هیچگاهی حرف شما را تصدیق نمی کنم و تا که بمیرم ادعای بیگناهی می نمایم.

⁵Longe de mim que eu vos dê razão; até que eu morra, nunca apartarei de mim a minha integridade.

⁶تا آخر عمر با پاکی و راستکاری و وجدان پاک زندگی می کنم.

⁶ë minha justiça me apegarei e não a largarei; o meu coração não reprova dia algum da minha vida.

⁷می خواهم که دشمنان من مثل شریران و بدکاران جزا ببینند.

⁷Seja como o ímpio o meu inimigo, e como o perverso aquele que se levantar contra mim.

⁸اگر خدا شخص شریر را هلاک کند و به زندگی اش خاتمه بدهد، چه امیدی برایش باقی می ماند؟

⁸Pois qual é a esperança do ímpio, quando Deus o cortar, quando Deus lhe arrebatar a alma?

⁹آیا خدا فریاد شان را در وقت سختی و مشکلات می شنود؟

⁹Acaso Deus lhe ouvirá o clamor, sobrevindo-lhe a tribulação?

¹⁰آن ها باید از حضور قادر مطلق لذت ببرند و در همه اوقات از او کمک بخواهند.

¹⁰Deleitar-se-á no Todo-Poderoso, ou invocará a Deus em todo o tempo?

¹¹اجازه بدهید که من در بارۀ قدرت خدای قادر مطلق بی کم و کاست به شما معلومات بدهم.

¹¹Ensinar-vos-ei acerca do poder de Deus, e não vos encobrirei o que está com o Todo-Poderoso.

¹²یقین دارم که خود شما هم تا اندازه ای از کارهای او آگاه هستید، پس چرا بیهوده سخن می گوئید؟»

¹²Eis que todos vós já vistes isso; por que, pois, vos entregais completamente � vaidade?

¹³«این است سرنوشت مردم خطاکار و ظالم که خدای قادر مطلق برای شان تعیین فرموده است:

¹³Esta é da parte de Deus a porção do ímpio, e a herança que os opressores recebem do Todo-Poderoso:

¹⁴این مردم دارای فرزندان زیاد می شوند، اما آن ها یا با شمشیر به قتل می رسند و یا از گرسنگی می میرند.

¹⁴Se os seus filhos se multiplicarem, será para a espada; e a sua prole não se fartará de pão.

¹⁵کسانی هم که باقی بمانند در اثر مرض و بلا به زیر خاک می روند که حتی بیوه های شان هم برای آن ها گریه و ماتم نمی کنند.

¹⁵Os que ficarem dele, pela peste serão sepultados, e as suas viúvas não chorarão.

¹⁶مردم خطاکار هرچند مثل ریگ دریا پول جمع کنند و بی اندازه لباس داشته باشند،

¹⁶Embora amontoe prata como pó, e acumule vestes como barro,

¹⁷اما عاقبت اشخاص نیک پول آن ها را مصرف می کنند و لباس های شان را می پوشند.

¹⁷ele as pode acumular, mas o justo as vestirá, e o inocente repartirá a prata.

¹⁸آن ها خانه هائی می سازند که مثل تار عنکبوت و سایبان دشتبانان دوامی ندارند.

¹⁸A casa que ele edifica é como a teia da aranha, e como a cabana que o guarda faz.

¹⁹آن ها ثروتمند به بستر می روند، اما وقتی بیدار می شوند و چشم باز می کنند، می بینند که ثروت شان از دست رفته است.

¹⁹Rico se deita, mas não o fará mais; abre os seus olhos, e já se foi a sua riqueza.

²⁰سیلاب وحشت آن ها را فرا می گیرد و طوفان نیستی در شب آن ها را با خود می برد.

²⁰Pavores o alcançam como um dilúvio; de noite o arrebata a tempestade.

²¹باد شرقی آن ها را به هوا بلند می کند و از خانه های شان دور می سازد.

²¹O vento oriental leva-o, e ele se vai; sim, varre-o com ímpeto do seu lugar:

²²با بیرحمی بر آن ها که در حال فرار هستند، می وزد.مردم بخاطر مصیبتی که بر سر آن ها آمده است، کف می زنند و آن ها را مسخره می کنند.»

²²Pois atira contra ele, e não o poupa, e ele foge precipitadamente do seu poder.

²³مردم بخاطر مصیبتی که بر سر آن ها آمده است، کف می زنند و آن ها را مسخره می کنند.»

²³Bate palmas contra ele, e assobia contra ele do seu lugar.