¹حالا ای ایوب به سخنان من گوش بده.

¹Ouve, pois, as minhas palavras, ó Jó, e dá ouvidos a todas as minhas declaraçoes.

²و می خواهم آنچه را ضرور است بر زبان بیاورم.

²Eis que já abri a minha boca; já falou a minha língua debaixo do meu paladar.

³کلام من از صمیم دل و صادقانه است و هر کلمۀ آن حقیقت محض است.

³As minhas palavras declaram a integridade do meu coração, e os meus lábios falam com sinceridade o que sabem.

⁴زیرا روح خدا مرا سرشته و نَفَس قادر متعال به من حیات بخشیده است.

⁴O Espírito de Deus me fez, e o sopro do Todo-Poderoso me dá vida.

⁵اگر توانستی جواب مرا بده و دلایل خود را ارائه کن.

⁵Se podes, responde-me; põe as tuas palavras em ordem diante de mim; apresenta-te.

⁶من و تو در نظر خدا فرقی نداریم. او هردوی ما را از گِل سرشته است.

⁶Eis que diante de Deus sou o que tu és; eu também fui formado do barro.

⁷پس تو نباید از من ترس و وحشت داشته باشی و من بر تو فشار نمی آورم.

⁷Eis que não te perturbará nenhum medo de mim, nem será pesada sobre ti a minha mão.

⁸من شنیدم که تو گفتی:

⁸Na verdade tu falaste aos meus ouvidos, e eu ouvi a voz das tuas palavras. Dizias:

⁹«من پاک هستم و خطائی نکرده ام. بی عیبم و گناهی ندارم.

⁹Limpo estou, sem transgressão; puro sou, e não há em mim iniqüidade.

¹⁰خدا بهانه می جوید تا گناهی در من بیابد و مرا دشمن خود می شمارد.

¹⁰Eis que Deus procura motivos de inimizade contra mim, e me considera como o seu inimigo.

¹¹پاهایم را به زنجیر می بندد و در هر قدم مراقب من است.»

¹¹Põe no tronco os meus pés, e observa todas as minhas veredas.

¹²اما ایوب، من ترا قانع می سازم که تو اشتباه می کنی. خدا بزرگتر از همه انسانها است.

¹²Eis que nisso não tens razão; eu te responderei; porque Deus e maior do que o homem.

¹³چرا از خدا شکایت می کنی و می گوئی که او کارهای را که می کند به انسان آشکار نمی سازد.

¹³Por que razão contendes com ele por não dar conta dos seus atos?

¹⁴خدا به راههای مختلف با انسان تکلم می کند، اما کسی به کلام او توجه نمی نماید.

¹⁴Pois Deus fala de um modo, e ainda de outro se o homem não lhe atende.

¹⁵در شب وقتی انسان در خواب عمیق فرو می رود، در رؤیا با او حرف می زند.

¹⁵Em sonho ou em visão de noite, quando cai sono profundo sobre os homens, quando adormecem na cama;

¹⁶گوشهای او را باز می کند. او را می ترساند و به او هوشدار می دهد

¹⁶então abre os ouvidos dos homens, e os atemoriza com avisos,

¹⁷که گناه نکند و مغرور نباشد،

¹⁷para apartar o homem do seu desígnio, e esconder do homem a soberba;

¹⁸تا از آتش دوزخ و هلاکت نجات یابد.

¹⁸para reter a sua alma da cova, e a sua vida de passar pela espada.

¹⁹خدا انسان را با درد و بیماری سرزنش می کند.

¹⁹Também é castigado na sua cama com dores, e com incessante contenda nos seus ossos;

²⁰در اثر مرض، انسان اشتهای خود را از دست می دهد و از هر گونه غذا بدش می آید.

²⁰de modo que a sua vida abomina o pão, e a sua alma a comida apetecível.

²¹گوشت بدنش ضایع می گردد و آنقدر لاغر می شود که از او فقط پوست و استخوان بجا می ماند.

²¹Consome-se a sua carne, de maneira que desaparece, e os seus ossos, que não se viam, agora aparecem.

²²پایش به لب گور می رسد و به دنیای مردگان نزدیک می شود.

²²A sua alma se vai chegando � cova, e a sua vida aos que trazem a morte.

²³اما اگر یکی از هزاران فرشتۀ خدا حاضر باشد و از او شفاعت نموده و بگوید که بیگناه است،

²³Se com ele, pois, houver um anjo, um intérprete, um entre mil, para declarar ao homem o que lhe é justo,

²⁴آنگاه خدا بر او رحم کرده می فرماید: «آزادش کنید و نگذارید که هلاک شود، زیرا کفاره ای برایش یافته ام.»

²⁴então terá compaixão dele, e lhe dirá: Livra-o, para que não desça � cova; já achei resgate.

²⁵آنوقت گوشت بدنش مثل گوشت بدن یک طفل تازه و شاداب شده دوباره جوان و قوی می گردد.

²⁵Sua carne se reverdecerá mais do que na sua infância; e ele tornará aos dias da sua juventude.

²⁶و هر وقتیکه بحضور خدا دعا کند، خدا دعایش را می پذیرد و او با سُرُور و خوشی به پیشگاه او حضور می یابد و خدا سعادت گذشته اش را به او اعاده می کند.

²⁶Deveras orará a Deus, que lhe será propício, e o fará ver a sua face com júbilo, e restituirá ao homem a sua justiça.

²⁷بعد او سرود می خواند و به مردم می گوید: «من گناه کردم و از راه راست منحرف شدم،

²⁷Cantará diante dos homens, e dirá: Pequei, e perverti o direito, o que de nada me aproveitou.

²⁸اما خدا گناهان مرا بخشید و مرا از مرگ و هلاکت نجات داد.»

²⁸Mas Deus livrou a minha alma de ir para a cova, e a minha vida verá a luz.

²⁹خدا به مراتب این کارها را برای انسان انجام می دهد،

²⁹Eis que tudo isto Deus faz duas e três vezes para com o homem,

³⁰تا جان او را از هلاکت برهاند و از نور حیات برخوردارش سازد.

³⁰para reconduzir a sua alma da cova, a fim de que seja iluminado com a luz dos viventes.

³¹ایوب، سخنان مرا بشنو و خاموش باش و به آنچه می گویم توجه کن.

³¹Escuta, pois, ó Jó, ouve-me; cala-te, e eu falarei.

³²اما اگر چیزی برای گفتن داری، بگو. من می خواهم بشنوم و مایلم که اگر گفتارت درست باشد تصدیق کنم.در غیر آن خاموش باش و به من گوش بده تا به تو حکمت بیاموزم.»

³²Se tens alguma coisa que dizer, responde-me; fala, porque desejo justificar-te.

³³در غیر آن خاموش باش و به من گوش بده تا به تو حکمت بیاموزم.»

³³Se não, escuta-me tu; cala-te, e ensinar-te-ei a sabedoria.