¹حکمت شما را دعوت می کند و عقل سلیم شما را به سوی خود می خواند.

¹Não clama porventura a sabedoria, e não faz o entendimento soar a sua voz?

²در جاهای بلند، در کنار جاده ها و سر چهار راه ها ایستاده است.

²No cume das alturas, junto ao caminho, nas encruzilhadas das veredas ela se coloca.

³کنار دروازۀ شهرها و در پیشروی خانه ها فریاد می زند:

³Junto �s portas, � entrada da cidade, e � entrada das portas está clamando:

⁴«ای مردان، به شما و همچنین به تمام بشر می گویم.

⁴A vós, ó homens, clamo; e a minha voz se dirige aos filhos dos homens.

⁵اگر جاهل هستید یاد بگیرید تا عاقل شوید. اگر نادان هستید یاد بگیرید تا دانا شوید.

⁵Aprendei, ó simples, a prudência; entendei, ó loucos, a sabedoria.

⁶گوش بدهید، چونکه سخنانم بسیار عالی و آنچه می گویم کاملاً درست است.

⁶Ouvi vós, porque profiro coisas excelentes; os meus lábios se abrem para a eqüidade.

⁷آنچه می گویم حقیقت دارد، زیرا از دروغ متنفرم.

⁷Porque a minha boca profere a verdade, os meus lábios abominam a impiedade.

⁸هر چه می گویم حقیقت است و هیچ بدی و فریب در آن نیست.

⁸Justas são todas as palavras da minha boca; não há nelas nenhuma coisa tortuosa nem perversa.

⁹برای مردم دانا و فهمیده کاملاً روشن و آشکار است.

⁹Todas elas são retas para o que bem as entende, e justas para os que acham o conhecimento.

¹⁰تعلیمات من با ارزشتر از نقره و علم من برتر از طلا است.

¹⁰Aceitai antes a minha correção, e não a prata; e o conhecimento, antes do que o ouro escolhido.

¹¹ارزش حکمت از جواهرات بیشتر است و هیچ چیزی در دنیا نیست که بتوانی با آن مقایسه کنی.

¹¹Porque melhor é a sabedoria do que as jóias; e de tudo o que se deseja nada se pode comparar com ela.

¹²حکمت و خردمندی دو یار موافق هستند.

¹²Eu, a sabedoria, habito com a prudência, e possuo o conhecimento e a discrição.

¹³اگر کسی به خداوند احترام داشته باشد، بدون شک از شرارت نفرت دارد، زیرا که حکمت از تکبر، غرور، فساد و هر نوع فریبکاری متنفر است.

¹³O temor do Senhor é odiar o mal; a soberba, e a arrogância, e o mau caminho, e a boca perversa, eu os odeio.

¹⁴من که حکمت هستم، شما را هدایت می کنم و به شما خردمندی می بخشم.

¹⁴Meu é o conselho, e a verdadeira sabedoria; eu sou o entendimento; minha é a fortaleza.

¹⁵با کمک من پادشاهان سلطنت می کنند و فرمانروایان با نیروی من عادلانه فرمان می دهند.

¹⁵Por mim reinam os reis, e os príncipes decretam o que justo.

¹⁶تمام حکمرانان جهان با کمک من حکمرانی می کنند. مردمان شریف و فرمانداران از من کمک می گیرند.

¹⁶Por mim governam os príncipes e os nobres, sim, todos os juízes da terra.

¹⁷کسانی که مرا دوست دارند، من هم آن ها را دوست دارم و هر که به جستجوی من باشد، حتماً مرا خواهد یافت.

¹⁷Eu amo aos que me amam, e os que diligentemente me buscam me acharão.

¹⁸ثروت و عزت، سعادت و موفقیت نزد من است

¹⁸Riquezas e honra estão comigo; sim, riquezas duráveis e justiça.

¹⁹بخشش های من، از طلای ناب بهتر و از نقرۀ خالص گرانبهاتر است.

¹⁹Melhor é o meu fruto do que o ouro, sim, do que o ouro refinado; e a minha renda melhor do que a prata escolhida.

²⁰در راه حق قدم می بردارم و طریق انصاف را می پیمایم.

²⁰Ando pelo caminho da retidão, no meio das veredas da justiça,

²¹به کسانی که مرا دوست دارند ثروت می بخشم و انبارهای آن ها را پُر می کنم.

²¹dotando de bens permanentes os que me amam, e enchendo os seus tesouros.

²²خداوند، در زمانهای خیلی قدیم، قبل از هر چیز مرا آفرید و من، اولین مخلوق خداوند هستم.

²²O Senhor me criou como a primeira das suas obras, o princípio dos seus feitos mais antigos.

²³از ازل، پیش از آنکه جهان آفریده شود، من وجود داشتم.

²³Desde a eternidade fui constituída, desde o princípio, antes de existir a terra.

²⁴قبل از آنکه اقیانوسها بوجود آیند، قبل از آنکه چشمه های آب بروی زمین جاری شوند، من وجود داشته ام.

²⁴Antes de haver abismos, fui gerada, e antes ainda de haver fontes cheias d'água.

²⁵قبل از آنکه کوهها خلق شوند، پیش از اینکه تپه ها بوجود آیند، من بدنیا آمدم.

²⁵Antes que os montes fossem firmados, antes dos outeiros eu nasci,

²⁶قبل از اینکه خدا زمین و صحراها و حتی ذرات خاک زمین را خلق کند، من وجود داشتم.

²⁶quando ele ainda não tinha feito a terra com seus campos, nem sequer o princípio do pó do mundo.

²⁷وقتی که او آسمان را خلق می کرد و افق را بروی اقیانوسها می گسترانید، من آنجا بودم.

²⁷Quando ele preparava os céus, aí estava eu; quando traçava um círculo sobre a face do abismo,

²⁸وقتی که او ابر ها را در آسمان قرار می داد و چشمه ها را در اعماق زمین باز می کرد،

²⁸quando estabelecia o firmamento em cima, quando se firmavam as fontes do abismo,

²⁹زمانی که حدود اقیانوسها را تعیین می کرد تا آبها از حدود خود تجاوز نکنند و زمانی که زمین را بنیاد می نهاد، من آنجا بودم.

²⁹quando ele fixava ao mar o seu termo, para que as águas não traspassassem o seu mando, quando traçava os fundamentos da terra,

³⁰من مانند یک معمار در حضور او و سرچشمۀ خوشی همیشگی او بودم. همه وقت در حضور او خوشحالی می کردم و از جهان و از مردمش خشنود بودم.

³⁰então eu estava ao seu lado como arquiteto; e era cada dia as suas delícias, alegrando-me perante ele em todo o tempo;

³¹حال ای پسران من، گوش کنید: آنچه می گویم انجام دهید تا خوشی تان کامل شود.

³¹folgando no seu mundo habitável, e achando as minhas delícias com os filhos dos homens.

³²به نصایح من توجه کنید. عاقل باشید و از آن ها سرپیچی منمائید.

³²Agora, pois, filhos, ouvi-me; porque felizes são os que guardam os meus caminhos.

³³کسانی که به سخنان من گوش می دهند، و کسانی که هر روز در مقابل خانۀ من می ایستند و بیرون دروازه، انتظار می کشند، خوشبخت هستند.

³³Ouvi a correção, e sede sábios; e não a rejeiteis.

³⁴کسی که مرا به دست می آورد، زندگی حقیقی را پیدا می کند و خداوند از او خشنود خواهد شد.کسی که مرا از دست می دهد، به خود صدمه می زند. کسی که از من نفرت دارد، مرگ را دوست می دارد.»

³⁴Feliz é o homem que me dá ouvidos, velando cada dia �s minhas entradas, esperando junto �s ombreiras da minha porta.

³⁵کسی که مرا از دست می دهد، به خود صدمه می زند. کسی که از من نفرت دارد، مرگ را دوست می دارد.»

³⁵Porque o que me achar achará a vida, e alcançará o favor do Senhor.

³⁶Mas o que pecar contra mim fará mal � sua própria alma; todos os que me odeiam amam a morte.