¹هَلّلِویاه، سپاس به خداوند! خداوند را سپاس گوئید زیرا که او نیکوست و رحمتش تا به ابد.

¹Louvai ao Senhor. Louvai ao Senhor, porque ele é bom; porque a sua benignidade dura para sempre.

²کیست که بتواند کارهای بزرگ خداوند را بیان کند و ستایش او را آنطوری که شایسته است بشنواند؟

²Quem pode referir os poderosos feitos do Senhor, ou anunciar todo o seu louvor?

³خوشا به حال آنانی که انصاف را نگاه دارند و آنکه عدالت را در همۀ وقت به عمل آورد.

³Bem-aventurados os que observam o direito, que praticam a justiça em todos os tempos.

⁴ای خداوند به رضامندی ای که با قوم برگزیدۀ خود می داری، مرا یاد کن و به نجات خود از من تفقد نما.

⁴Lembra-te de mim, Senhor, quando mostrares favor ao teu povo; visita-me com a tua salvação,

⁵تا سعادت برگزیدگان تو را ببینم، در خوشی قوم برگزیدۀ تو حصه بگیرم و با میراث تو فخر نمایم.

⁵para que eu veja a prosperidade dos teus escolhidos, para que me alegre com a alegria da tua nação, e me glorie juntamente com a tua herança.

⁶ما و پدران ما گناه نموده ایم و خطا کرده، شرارت ورزیده ایم.

⁶Nós pecamos, como nossos pais; cometemos a iniqüidade, andamos perversamente.

⁷پدران ما معجزات تو را در مصر درک نکردند و رحمت های زیاد تو را به یاد نیاوردند، بلکه در جوار آب یعنی ساحل بحیرۀ احمر فتنه انگیختند.

⁷Nossos pais não atentaram para as tuas maravilhas no Egito, não se lembraram da multidão das tuas benignidades; antes foram rebeldes contra o Altíssimo junto ao Mar Vermelho.

⁸با آنهم به خاطر نام خود و برای اینکه قدرت عظیم خود را ظاهر سازد، آن ها را نجات داد.

⁸Não obstante, ele os salvou por amor do seu nome, para fazer conhecido o seu poder.

⁹به فرمان او بحیرۀ احمر خشک گردید و قوم برگزیدۀ خود را از اعماق بحر، گویی از بین صحرا عبور داد.

⁹Pois repreendeu o Mar Vermelho e este se secou; e os fez caminhar pelos abismos como pelo deserto.

¹⁰آن ها را از دست دشمنان نجات داد و از دست بدخواهان رهایی بخشید.

¹⁰Salvou-os da mão do adversário, livrou-os do poder do inimigo.

¹¹آب دشمنان ایشان را طوری پوشانید که حتی یکی از آن ها هم باقی نماند.

¹¹As águas, porém, cobriram os seus adversários; nem um só deles ficou.

¹²آنگاه به کلام او ایمان آوردند و سرود حمد او را سرائیدند.

¹²Então creram nas palavras dele e cantaram-lhe louvor.

¹³اما اعمال او را به زودی فراموش کردند و مشورت او را انتظار نکشیدند.

¹³Cedo, porém, se esqueceram das suas obras; não esperaram pelo seu conselho;

¹⁴بلکه در آن بیابان به شهوت پرستی پرداختند و در دشت خدا را آزمایش کردند.

¹⁴mas deixaram-se levar pela cobiça no deserto, e tentaram a Deus no ermo.

¹⁵پس خواست دل شان را بجا آورد، لیکن جان شان را به مرض مهلکی مبتلا ساخت.

¹⁵E ele lhes deu o que pediram, mas fê-los definhar de doença.

¹⁶در بیابان به موسی و به هارون، تقدیس شدۀ خداوند، حسد بردند.

¹⁶Tiveram inveja de Moisés no acampamento, e de Arão, o santo do Senhor.

¹⁷آنگاه زمین چاک شد و داتان را در خود فرو برد و همچنین ابیرام و خانوادۀ او را پوشانید.

¹⁷Abriu-se a terra, e engoliu a Datã, e cobriu a companhia de Abirão;

¹⁸بعد آتشی در بین شان افروخته شد و شعلۀ آتش شریران را سوزانید.

¹⁸ateou-se um fogo no meio da congregação; e chama abrasou os ímpios.

¹⁹در حوریب گوساله ای ساختند و آن بت ریخته شده را پرستش کردند.

¹⁹Fizeram um bezerro em Horebe, e adoraram uma imagem de fundição.

²⁰تمثال یک گاو علف خور را بر خدای پُر جلال خویش ترجیح دادند.

²⁰Assim trocaram a sua glória pela figura de um boi que come erva.

²¹خدای نجات دهندۀ خود را که کارهای عظیمی را در مصر کرده بود، از یاد بردند.

²¹Esqueceram-se de Deus seu Salvador, que fizera grandes coisas no Egito,

²²معجزات او را در سرزمین حام و کارهای هولناک او را در بحیرۀ احمر، همه را فراموش کردند.

²²maravilhas na terra de Cão, coisas tremendas junto ao Mar Vermelho.

²³آنگاه خواست ایشان را هلاک کند، اما برگزیدۀ او موسی به شفاعت آن ها برخاست و غضب خدا را فرو نشاند که آن ها هلاک نسازد.

²³Pelo que os teria destruído, como dissera, se Moisés, seu escolhido, não se tivesse interposto diante dele, para desviar a sua indignação, a fim de que não os destruísse.

²⁴آن ها سرزمین مرغوب را خوار شمردند و به کلام وی اعتماد نکردند.

²⁴Também desprezaram a terra aprazível; não confiaram na sua promessa;

²⁵در خیمه های خود لب به شکایت گشودند و به آواز خداوند گوش ندادند.

²⁵antes murmuraram em suas tendas e não deram ouvidos � voz do Senhor.

²⁶پس دست خود را بر ضد آن ها برافراشت که ایشان را در آن بیابان از بین ببرد

²⁶Pelo que levantou a sua mão contra eles, afirmando que os faria cair no deserto;

²⁷و اولادۀ شان را در میان امت ها بیندازد و ایشان را در کشورهای بیگانه پراگنده سازد.

²⁷que dispersaria também a sua descendência entre as nações, e os espalharia pelas terras.

²⁸سپس به بتِ بعل فغور پیوستند و قربانی های تقدیم شده به بتها را خوردند.

²⁸Também se apegaram a Baal-Peor, e comeram sacrifícios oferecidos aos mortos.

²⁹با این اعمال خود خداوند را به خشم آوردند و به مرض کشنده ای گرفتار گردیدند.

²⁹Assim o provocaram � ira com as suas ações; e uma praga rebentou entre eles.

³⁰آنگاه فینِحاس برخاست و داوری نمود و مرض کشنده از بین برداشته شد.

³⁰Então se levantou Finéias, que executou o juízo; e cessou aquela praga.

³¹این برای او به عدالت محسوب گردید، نسلاً بعد نسل تا ابدالآباد.

³¹E isto lhe foi imputado como justiça, de geração em geração, para sempre.

³²خداوند را نزد آب های مریبه غضبناک ساختند. موسی هم به خاطر آن ها آزار دید

³²Indignaram-no também junto �s águas de Meribá, de sorte que sucedeu mal a Moisés por causa deles;

³³و چنان روح او را تلخ ساختند که لب به ناسزا گفتن گشود.

³³porque amarguraram o seu espírito; e ele falou imprudentemente com seus lábios.

³⁴ایشان آن قوم های را که خداوند امر فرموده بود از بین نبردند،

³⁴Não destruíram os povos, como o Senhor lhes ordenara;

³⁵بلکه با آن ها رابطۀ دوستی برقرار کردند و اعمال بت پرستان را آموختند.

³⁵antes se misturaram com as nações, e aprenderam as suas obras.

³⁶بتهای شانرا پرستیدند و با این کار برای خود دام گذاشتند.

³⁶Serviram aos seus ídolos, que vieram a ser-lhes um laço;

³⁷پسران و دختران خود را برای ارواح پلید قربانی نمودند.

³⁷sacrificaram seus filhos e suas filhas aos demônios;

³⁸خون بیگناهان یعنی خون پسران و دختران خود را ریختند و آنرا برای بتهای کنعان قربانی کردند. آن سرزمین از خون آلوده گردید.

³⁸e derramaram sangue inocente, o sangue de seus filhos e de suas filhas, que eles sacrificaram aos ídolos de Canaã; e a terra foi manchada com sangue.

³⁹آن ها به خاطر اعمال خود نجس شدند و بت پرستی آن ها در نظر خداوند حکم زنا را داشت.

³⁹Assim se contaminaram com as suas obras, e se prostituíram pelos seus feitos.

⁴⁰آنگاه خشم خداوند بر قوم برگزیده اش افروخته شد و او از آن ها بیزار گردید.

⁴⁰Pelo que se acendeu a ira do Senhor contra o seu povo, de modo que abominou a sua herança;

⁴¹پس ایشان را به دست امت ها تسلیم نمود تا آنانی که از ایشان نفرت داشتند، بر آن ها حکمرانی کنند.

⁴¹entregou-os nas mãos das nações, e aqueles que os odiavam dominavam sobre eles.

⁴²دشمنان شان بر آن ها ظلم کردند و آن ها را زیر دست خود خوار و ذلیل ساختند.

⁴²Os seus inimigos os oprimiram, e debaixo das mãos destes foram eles humilhados.

⁴³خداوند بارها قوم برگزیدۀ خود را نجات داد، اما آن ها هر بار در برابر او فتنه برانگیختند و به خاطر گناه خویش خوار و ذلیل گردیدند.

⁴³Muitas vezes os livrou; mas eles foram rebeldes nos seus desígnios, e foram abatidos pela sua iniqüidade.

⁴⁴با وجود این، وقتی که فریاد ایشان را شنید، به درماندگی آن ها توجه کرد.

⁴⁴Contudo, atentou para a sua aflição, quando ouviu o seu clamor;

⁴⁵به خاطر ایشان، پیمان خود را بیاد آورد و به سبب رحمت بی پایان خود، آن ها را مجازات نکرد

⁴⁵e a favor deles lembrou-se do seu pacto, e aplacou-se, segundo a abundância da sua benignidade.

⁴⁶و دل اسیرکنندگان ایشان را به رحم آورد.

⁴⁶Por isso fez com que obtivessem compaixão da parte daqueles que os levaram cativos.

⁴⁷ای خداوند، خدای ما، ما را نجات ده! ما را از میان ممالک بیگانه جمع کن، تا نام مقدس تو را حمد گوئیم و ستایش تو افتخار ما باشد.خداوند، خدای اسرائیل از ازل تا به ابد متبارک باد! و تمام قوم بگویند: «آمین!» هَلّلِویاه، سپاس به خداوند!

⁴⁷Salva-nos, Senhor, nosso Deus, e congrega-nos dentre as nações, para que louvemos o teu santo nome, e nos gloriemos no teu louvor.

⁴⁸خداوند، خدای اسرائیل از ازل تا به ابد متبارک باد! و تمام قوم بگویند: «آمین!» هَلّلِویاه، سپاس به خداوند!

⁴⁸Bendito seja o Senhor, Deus de Israel, de eternidade em eternidade! E diga todo o povo: Amém. Louvai ao Senhor.