¹نه ما را، ای خداوند! نه ما را، بلکه نام خود را جلال ده! به سبب رحمت و راستی خویش.

¹Não a nós, Senhor, não a nós, mas ao teu nome dá glória, por amor da tua benignidade e da tua verdade.

²چرا ملتهای جهان بگویند: «خدای ایشان کجاست؟»

²Por que perguntariam as nações: Onde está o seu Deus?

³خدای ما در آسمان است و آنچه را که اراده فرماید بعمل می آورد.

³Mas o nosso Deus está nos céus; ele faz tudo o que lhe apraz.

⁴بتهای ایشان از نقره و طلاست و صنعت دستهای انسان.

⁴Os ídolos deles são prata e ouro, obra das mãos do homem.

⁵آن ها دهان دارند، اما قادر به حرف زدن نیستند؛ دارای چشم هستند، ولی دیده نمی توانند.

⁵Têm boca, mas não falam; têm olhos, mas não vêem;

⁶گوش دارند، اما نمی شنوند. آن ها را بینی است، لیکن نمی بویند.

⁶têm ouvidos, mas não ouvem; têm nariz, mas não cheiram;

⁷دارای دست هستند، ولی لمس کرده نمی توانند. پای دارند، اما راه نمی روند و صدائی از گلوی شان بر نمی آید.

⁷têm mãos, mas não apalpam; têm pés, mas não andam; nem som algum sai da sua garganta.

⁸کسانی که این بتها را می سازند و همچنان اشخاصی که به آن ها توکل می کنند، مثل بتهای شان بی شعور هستند.

⁸Semelhantes a eles sejam os que fazem, e todos os que neles confiam.

⁹ای اسرائیل، به خداوند توکل نما. «او معاون و سپر ایشان است.»

⁹Confia, ó Israel, no Senhor; ele é seu auxílio e seu escudo.

¹⁰ای خاندانِ هارون بر خداوند توکل نمائید. «او معاون و سپر ایشان است.»

¹⁰Casa de Arão, confia no Senhor; ele é seu auxílio e seu escudo.

¹¹ای کسانی که از او می ترسید، بر او توکل نمائید. «او معاون و سپر ایشان است.»

¹¹Vós, os que temeis ao Senhor, confiai no Senhor; ele é seu auxílio e seu escudo.

¹²خداوند ما را به یاد آورده و برکت می دهد. خاندان اسرائیل را برکت می دهد و خاندان هارون را برکت می دهد.

¹²O Senhor tem-se lembrado de nós, abençoar-nos-á; abençoará a casa de Israel; abençoará a casa de Arão;

¹³خداوند ترسندگان خود را برکت می دهد، چه خورد و چه بزرگ.

¹³abençoará os que temem ao Senhor, tanto pequenos como grandes.

¹⁴خداوند تعداد شما را بیفزاید، شما و فرزندان شما را.

¹⁴Aumente-vos o Senhor cada vez mais, a vós e a vossos filhos.

¹⁵شما برکت یافتۀ خداوند که آسمان و زمین را آفرید، هستید.

¹⁵Sede vós benditos do Senhor, que fez os céus e a terra.

¹⁶آسمان ها، آسمان های خداوند است و اما زمین را به بنی آدم بخشیده است.

¹⁶Os céus são os céus do Senhor, mas a terra, deu-a ele aos filhos dos homens.

¹⁷مُردگان نیستند که خداوند را ستایش می کنند و نه آنانی که روندۀ دیار خاموشی هستند.لیکن ما خداوند را متبارک می خوانیم، از حال تا به ابد. هَلّلِویاه، سپاس به خداوند!

¹⁷Os mortos não louvam ao Senhor, nem os que descem ao silêncio;

¹⁸لیکن ما خداوند را متبارک می خوانیم، از حال تا به ابد. هَلّلِویاه، سپاس به خداوند!

¹⁸nós, porém, bendiremos ao Senhor, desde agora e para sempre. Louvai ao Senhor.