¹هَلّلِویاه، سپاس به خداوند، چه نیکوست که برای خدای خود سرود بسرائیم و چقدر دلپذیر که او را ستایش کنیم!

¹Louvai ao Senhor; porque é bom cantar louvores ao nosso Deus; pois isso é agradável, e decoroso é o louvor.

²خداوند اورشلیم را بنا می کند و پراگنده شدگان اسرائیل را جمع می نماید.

²O Senhor edifica Jerusalém, congrega os dispersos de Israel;

³شکسته دلان را شفا می دهد و زخم های ایشان را می بندد.

³sara os quebrantados de coração, e cura-lhes as feridas;

⁴خداوند شماره و تعداد ستارگان را می داند و هر کدام آن ها را به نام می شناسد.

⁴conta o número das estrelas, chamando-as a todas pelos seus nomes.

⁵خداوند ما بزرگ است و قوّت او عظیم و حکمت وی بی نهایت.

⁵Grande é o nosso Senhor, e de grande poder; não há limite ao seu entendimento.

⁶خداوند مسکینان را بر می افرازد و شریران را به زمین می اندازد.

⁶O Senhor eleva os humildes, e humilha os perversos até a terra.

⁷خداوند را با سرود سپاسگزاری بپرستید، و با نوای رباب برای خدای ما نغمه بنوازید.

⁷Cantai ao Senhor em ação de graças; com a harpa cantai louvores ao nosso Deus.

⁸او آسمان ها را با ابر ها می پوشاند، باران را برای زمین مهیا می نماید و گیاه را بر کوهها می رویاند.

⁸Ele é que cobre o céu de nuvens, que prepara a chuva para a terra, e que faz produzir erva sobre os montes;

⁹او حیوانات را آذوقه می دهد و زاغچه ها را وقتی روزی می خواهند، تغذیه می کند.

⁹que dá aos animais o seu alimento, e aos filhos dos corvos quando clamam.

¹⁰در قوّت اسپ رغبت ندارد و از نیروی پای انسان راضی نمی باشد.

¹⁰Não se deleita na força do cavalo, nem se compraz nas pernas do homem.

¹¹رضامندی خداوند از ترسندگان وی است و از آنانی که به رحمت وی امیدوارند.

¹¹O Senhor se compraz nos que o temem, nos que esperam na sua benignidade.

¹²ای اورشلیم، خداوند را شکر کن. ای سهیون، خدای خود را ستایش کن.

¹²Louva, ó Jerusalém, ao Senhor; louva, ó Sião, ao teu Deus.

¹³زیرا که پشت بندهای دروازه هایت را مستحکم کرده و ساکنین ترا برکت می دهد.

¹³Porque ele fortalece as trancas das tuas portas; abençoa aos teus filhos dentro de ti.

¹⁴به سرحدات تو صلح می آورد و تو را از بهترین گندم سیر می کند.

¹⁴Ele é quem estabelece a paz nas tuas fronteiras; quem do mais fino trigo te farta;

¹⁵فرمان خود را به زمین می فرستد و کلام او با سرعت پخش می گردد.

¹⁵quem envia o seu mandamento pela terra; a sua palavra corre mui velozmente.

¹⁶زمین را با لحاف برف می پوشاند و باران یخ را مانند گَرد می پاشد.

¹⁶Ele dá a neve como lã, esparge a geada como cinza,

¹⁷ژاله را مثل سنگریزه می فرستد و کیست که طاقت سرمای آن را داشته باشد؟

¹⁷e lança o seu gelo em pedaços; quem pode resistir ao seu frio?

¹⁸کلام خود را می فرستند و به امر او یخها آب می شوند، باد می وزد و آب به جریان می آید.

¹⁸Manda a sua palavra, e os derrete; faz soprar o vento, e correm as águas;

¹⁹کلام خود را به یعقوب بیان کرده و احکام و داوری های خود را به اسرائیل.با هیچ قوم دیگری چنین نکرده است و داوری های او را نمی دانند. هَلّلِویاه، سپاس به خداوند!

¹⁹ele revela a sua palavra a Jacó, os seus estatutos e as suas ordenanças a Israel.

²⁰با هیچ قوم دیگری چنین نکرده است و داوری های او را نمی دانند. هَلّلِویاه، سپاس به خداوند!

²⁰Não fez assim a nenhuma das outras nações; e, quanto �s suas ordenanças, elas não as conhecem. Louvai ao Senhor!