1خدا، خداوند خدا سخن می گوید و همۀ مردم روی زمین را، از شرق تا غرب، فرا می خواند.
1O Poderoso, o Senhor Deus, fala e convoca a terra desde o nascer do sol até o seu ocaso.
2خدا در جلال خود از سهیون که کمال زیبایی است ظاهر شده است.
2Desde Sião, a perfeição da formosura. Deus resplandece.
3خدای ما می آید و سکوت نخواهد نمود. آتش سوزنده پیش روی او و طوفانِ شدید گرداگرد او می باشد.
3O nosso Deus vem, e não guarda silêncio; diante dele há um fogo devorador, e grande tormenta ao seu redor.
4او آسمان ها را از بالا و زمین را فرا می خواند تا قوم برگزیدۀ خود را داوری کند.
4Ele intima os altos céus e a terra, para o julgamento do seu povo:
5او می فرماید: «مقدسانِ مرا جمع کنید، که عهد را با من به قربانی بسته اند.»
5Congregai os meus santos, aqueles que fizeram comigo um pacto por meio de sacrifícios.
6آسمان ها از انصاف او خبر می دهند، زیرا خدا خود داور است.
6Os céus proclamam a justiça dele, pois Deus mesmo é Juiz.
7«ای قوم برگزیدۀ من بشنو! و ای اسرائیل تا برایت شهادت دهم که خدا، خدای تو من هستم.
7Ouve, povo meu, e eu falarei; ouve, ó Israel, e eu te protestarei: Eu sou Deus, o teu Deus.
8در مورد قربانی هایت تو را سرزنش نمی کنم و قربانی های سوختنی تو همواره در نظر من است.
8Não te repreendo pelos teus sacrifícios, pois os teus holocaustos estão de contínuo perante mim.
9گاوی از خانۀ تو نمی گیرم و نه بزی از آغل تو،
9Da tua casa não aceitarei novilho, nem bodes dos teus currais.
10زیرا که تمامی حیوانات جنگل و رمه هائی که بر هزاران کوه می باشند، به من تعلق دارند.
10Porque meu é todo animal da selva, e o gado sobre milhares de outeiros.
11همه پرندگان کوهها را می شناسم و جانوران صحرا متعلق به من هستند.
11Conheço todas as aves dos montes, e tudo o que se move no campo é meu.
12اگر گرسنه هم می بودم به تو نمی گفتم، زیرا که جهان و هرچه که در آن است متعلق به من است.
12Se eu tivesse fome, não to diria pois meu é o mundo e a sua plenitude.
13مگر من گوشت گاوها را می خورم و یا خون بزها را می نوشم؟
13Comerei eu carne de touros? ou beberei sangue de bodes?
14قربانی واقعی تو، شکر و سپاس به خداست. به وعده های که به قادر مطلق داده ای وفا کن.
14Oferece a Deus por sacrifício ações de graças, e paga ao Altíssimo os teus votos;
15در روز تنگی مرا بخوان تا ترا نجات دهم و تو مرا ستایش کنی.»
15e invoca-me no dia da angústia; eu te livrarei, e tu me glorificarás.
16اما خدا به شریر می فرماید: «ترا چه کار است که فرایض مرا بیان کنی و عهد مرا به زبان خود بیاوری؟
16Mas ao ímpio diz Deus: Que fazes tu em recitares os meus estatutos, e em tomares o meu pacto na tua boca,
17چونکه تو از تأدیب نفرت داشته ای و کلام مرا پشت سر خود انداخته ای.
17visto que aborreces a correção, e lanças as minhas palavras para trás de ti?
18وقتی دزد را می بینی با او همراهی می کنی و با زناکاران همنشین هستی.
18Quando vês um ladrão, tu te comprazes nele; e tens parte com os adúlteros.
19دهان خود را به شرارت باز می کنی و زبان تو حیله را اختراع می کند.
19Soltas a tua boca para o mal, e a tua língua trama enganos.
20آماده هستی تا به ضد برادر خود سخن گویی و دربارۀ پسر مادر خویش غیبت کنی.
20Tu te sentas a falar contra teu irmão; difamas o filho de tua mãe.
21این را کردی و من چیزی نگفتم. پس گمان کردی که من هم مثل تو هستم. لیکن ترا سرزنش می کنم و این را به ترتیب پیش نظر تو می نهم.
21Estas coisas tens feito, e eu me calei; pensavas que na verdade eu era como tu; mas eu te argüirei, e tudo te porei � vista.
22ای کسانی که خدا را فراموش کرده اید، در این تفکر کنید! مبادا شما را بدرم و نجات دهنده ای نباشد.هر که قربانی سپاسگزاری را بگذراند مرا احترام می نماید، و آنکه طریق خود را راست سازد، نجات را از طرف خدا می بیند.»
22Considerai pois isto, vós que vos esqueceis de Deus, para que eu não vos despedace, sem que haja quem vos livre.
23هر که قربانی سپاسگزاری را بگذراند مرا احترام می نماید، و آنکه طریق خود را راست سازد، نجات را از طرف خدا می بیند.»
23Aquele que oferece por sacrifício ações de graças me glorifica; e �quele que bem ordena o seu caminho eu mostrarei a salvação de Deus.