¹ای خداوند، پناهگاه ما در جمیع نسل ها تو بوده ای.

¹Senhor, tu tens sido o nosso refúgio de geração em geração.

²پیش از آنکه کوهها به وجود آید و زمین و جهان را بیافرینی، از ازل تا به ابد تو خدا هستی.

²Antes que nascessem os montes, ou que tivesses formado a terra e o mundo, sim, de eternidade a eternidade tu és Deus.

³انسان را به خاک بر می گردانی، و می گویی ای بنی آدم رجوع نمائید.

³Tu reduzes o homem ao pó, e dizes: Voltai, filhos dos homens!

⁴هزار سال در نظر تو مثل دیروز که گذشته باشد و مانند قسمتی از شب است.

⁴Porque mil anos aos teus olhos são como o dia de ontem que passou, e como uma vigília da noite.

⁵تو به زندگی انسان دفعتاً خاتمه می دهی و عمر او مثل یک خواب کوتاه و مانند یک گیاهی زودگذر است.

⁵Tu os levas como por uma torrente; são como um sono; de manhã são como a erva que cresce;

⁶صبحگاهان می شگفد و می روید، شامگاهان بریده و پژمرده می شود.

⁶de manhã cresce e floresce; � tarde corta-se e seca.

⁷غضب تو ما را نابود می سازد و خشم تو به وحشت می اندازد.

⁷Pois somos consumidos pela tua ira, e pelo teu furor somos conturbados.

⁸چونکه گناهان ما را در نظر خود گذاشته ای و خطایای مخفی ما را در نور روی خویش.

⁸Diante de ti puseste as nossas iniqüidades, � luz do teu rosto os nossos pecados ocultos.

⁹زیرا که تمام روزهای ما در خشم تو سپری شد و سالهای خود را مثل خیالی بسر برده ایم.

⁹Pois todos os nossos dias vão passando na tua indignação; acabam-se os nossos anos como um suspiro.

¹⁰میعاد عمر ما هفتاد سال است و اگر تندرست و قوی باشیم ممکن است هشتاد سال زندگی کنیم، اما همه دوران زندگی ما آمیخته با رنج و زحمت است و بزودی به آخر می رسد و فنا می شویم.

¹⁰A duração da nossa vida é de setenta anos; e se alguns, pela sua robustez, chegam a oitenta anos, a medida deles é canseira e enfado; pois passa rapidamente, e nós voamos.

¹¹کیست که شدت خشم تو را بداند؟ و کیست که غضب تو را بفهمد تا بترسد، چنانکه از تو می باید ترسید؟

¹¹Quem conhece o poder da tua ira? e a tua cólera, segundo o temor que te é devido?

¹²به ما بیاموز که روزهای عمر خود را بشماریم تا دلِ ما فهیم و دانا گردد.

¹²Ensina-nos a contar os nossos dias de tal maneira que alcancemos corações sábios.

¹³بیا ای خداوند! تا به کی؟ و بر بندگانت شفقت فرما.

¹³Volta-te para nós, Senhor! Até quando? Tem compaixão dos teus servos.

¹⁴صبحگاهان ما را از رحمت خود سیر کن تا در تمام روزهای زندگی خود شادمانی و خوشی نمائیم.

¹⁴Sacia-nos de manhã com a tua benignidade, para que nos regozijemos e nos alegremos todos os nossos dias.

¹⁵به اندازۀ روزهائی که سختی کشیدیم و سالهائی که بدبختی را دیدیم، به ما خوشی عطا فرما.

¹⁵Alegra-nos pelos dias em que nos afligiste, e pelos anos em que vimos o mal.

¹⁶بگذار بندگانت کارهای تو را ببینند و فرزندان شان عظمت تو را.لطف و نیکویی خداوند، خدای ما بر ما باد و عمل دستهای ما را بر ما استوار ساز! عمل دستهای ما را استوار گردان!

¹⁶Apareça a tua obra aos teus servos, e a tua glória sobre seus filhos.

¹⁷لطف و نیکویی خداوند، خدای ما بر ما باد و عمل دستهای ما را بر ما استوار ساز! عمل دستهای ما را استوار گردان!

¹⁷Seja sobre nós a graça do Senhor, nosso Deus; e confirma sobre nós a obra das nossas mãos; sim, confirma a obra das nossas mãos.