¹هَلّلِویاه، سپاس به خداوند، چه نیکوست که برای خدای خود سرود بسرائیم و چقدر دلپذیر که او را ستایش کنیم!

¹ALABAD á JAH, Porque es bueno cantar salmos á nuestro Dios; Porque suave y hermosa es la alabanza.

²خداوند اورشلیم را بنا می کند و پراگنده شدگان اسرائیل را جمع می نماید.

²Jehová edifica á Jerusalem; A los echados de Israel recogerá.

³شکسته دلان را شفا می دهد و زخم های ایشان را می بندد.

³El sana á los quebrantados de corazón, Y liga sus heridas.

⁴خداوند شماره و تعداد ستارگان را می داند و هر کدام آن ها را به نام می شناسد.

⁴El cuenta el número de las estrellas; A todas ellas llama por sus nombres.

⁵خداوند ما بزرگ است و قوّت او عظیم و حکمت وی بی نهایت.

⁵Grande es el Señor nuestro, y de mucha potencia; Y de su entendimiento no hay número.

⁶خداوند مسکینان را بر می افرازد و شریران را به زمین می اندازد.

⁶Jehová ensalza á los humildes; Humilla los impíos hasta la tierra.

⁷خداوند را با سرود سپاسگزاری بپرستید، و با نوای رباب برای خدای ما نغمه بنوازید.

⁷Cantad á Jehová con alabanza, Cantad con arpa á nuestro Dios.

⁸او آسمان ها را با ابر ها می پوشاند، باران را برای زمین مهیا می نماید و گیاه را بر کوهها می رویاند.

⁸El es el que cubre los cielos de nubes, El que prepara la lluvia para la tierra, El que hace á los montes producir hierba.

⁹او حیوانات را آذوقه می دهد و زاغچه ها را وقتی روزی می خواهند، تغذیه می کند.

⁹El da á la bestia su mantenimiento, Y á los hijos de los cuervos que claman.

¹⁰در قوّت اسپ رغبت ندارد و از نیروی پای انسان راضی نمی باشد.

¹⁰No toma contentamiento en la fortaleza del caballo, Ni se complace en las piernas del hombre.

¹¹رضامندی خداوند از ترسندگان وی است و از آنانی که به رحمت وی امیدوارند.

¹¹Complácese Jehová en los que le temen, Y en los que esperan en su misericordia.

¹²ای اورشلیم، خداوند را شکر کن. ای سهیون، خدای خود را ستایش کن.

¹²Alaba á Jehová, Jerusalem; Alaba á tu Dios, Sión.

¹³زیرا که پشت بندهای دروازه هایت را مستحکم کرده و ساکنین ترا برکت می دهد.

¹³Porque fortificó los cerrojos de tus puertas; Bendijo á tus hijos dentro de ti.

¹⁴به سرحدات تو صلح می آورد و تو را از بهترین گندم سیر می کند.

¹⁴El pone en tu término la paz; Te hará saciar de grosura de trigo.

¹⁵فرمان خود را به زمین می فرستد و کلام او با سرعت پخش می گردد.

¹⁵El envía su palabra á la tierra; Muy presto corre su palabra.

¹⁶زمین را با لحاف برف می پوشاند و باران یخ را مانند گَرد می پاشد.

¹⁶El da la nieve como lana, Derrama la escarcha como ceniza.

¹⁷ژاله را مثل سنگریزه می فرستد و کیست که طاقت سرمای آن را داشته باشد؟

¹⁷El echa su hielo como pedazos: Delante de su frío ¿quién estará?

¹⁸کلام خود را می فرستند و به امر او یخها آب می شوند، باد می وزد و آب به جریان می آید.

¹⁸Enviará su palabra, y los derretirá: Soplará su viento, y fluirán las aguas.

¹⁹کلام خود را به یعقوب بیان کرده و احکام و داوری های خود را به اسرائیل.با هیچ قوم دیگری چنین نکرده است و داوری های او را نمی دانند. هَلّلِویاه، سپاس به خداوند!

¹⁹El denuncia sus palabras á Jacob, Sus estatutos y sus juicios á Israel.

²⁰با هیچ قوم دیگری چنین نکرده است و داوری های او را نمی دانند. هَلّلِویاه، سپاس به خداوند!

²⁰No ha hecho esto con toda gente; Y no conocieron sus juicios. Aleluya.