¹And they came to the other side of the sea, to the country of the Gadarenes.

¹Ug miabut sila sa tabok sa dagat ngadto sa yuta sa mga taga-Gadara.

²And immediately on his going out of the ship there met him out of the tombs a man possessed by an unclean spirit,

²Ug sa nakakawas siya sa sakayan, gilayon may misugat kaniya gikan sa mga lubnganan, usa ka tawo nga adunay espiritu nga mahugaw,

³who had his dwelling in the tombs; and no one was able to bind him, not even with chains;

³Nga ang iyang puloy-anan didto sa mga lubnganan; ug walay kinsa nga nakahimo paggapus kaniya, bisan pa sa mga talikala.

⁴because he had been often bound with fetters and chains, and the chains had been torn asunder by him, and the fetters were shattered; and no one was able to subdue him.

⁴Kay sa nakadaghan gigapus siya sa mga sepiyo nga puthaw ug mga talikala; ug ang mga talikala gipamugto niya, ug gipangguba ang mga sepiyo, ug walay tawo nga may kusog sa pagpaaghop kaniya.

⁵And continually night and day, in the tombs and in the mountains, he was crying and cutting himself with stones.

⁵Ug didto siya kanunay, sa adlaw ug sa gabii, sa kabukiran ug sa mga lubnganan, nagasinggit, ug nagasamad siya sa iyang kaugalingon sa mga bato.

⁶But seeing Jesus from afar off, he ran and did him homage,

⁶Ug sa pagkakita niya kang Jesus sa unahan, midalagan siya ug misimba kaniya.

⁷and crying with a loud voice he says, What have I to do with thee, Jesus, Son of the Most High God? I adjure thee by God, torment me not.

⁷Ug sa nagasinggit siya sa dakung tingog, miingon: Unsay ako kanimo, Jesus, Anak sa Dios nga Hataas Uyamut? Ginapakigsumpa ko ikaw sa Dios nga dili mo ako pagasakiton.

⁸For he said to him, Come forth, unclean spirit, out of the man.

⁸Kay siya miingon kaniya: Gumola ka sa tawo, espiritu nga mahugaw.

⁹And he asked him, What is thy name? And he says to him, Legion is my name, because we are many.

⁹Ug siya nangutana kaniya: Kinsa ang ngalan mo? Ug siya miingon kaniya: Legion ang akong ngalan kay daghan kami.

¹⁰And he besought him much that he would not send them away out of the country.

¹⁰Ug siya nagpakilooy sa hilabihan kaniya, nga sila dili niya pagul-on niadtong yutaa.

¹¹Now there was there just at the mountain a great herd of swine feeding;

¹¹Apan didto sa bukid may usa ka dakung panon sa mga baboy nga nagaungad.

¹²and they besought him, saying, Send us into the swine that we may enter into them.

¹²Ug ang tanang mga yawa nanag-pakilooy kaniya sa pag-ingon: Paadtoa kami sa mga baboy, aron mosulod kami kanila.

¹³And Jesus [immediately] allowed them. And the unclean spirits going out entered into the swine, and the herd rushed down the steep slope, into the sea (about two thousand), and were choked in the sea.

¹³Ug gilayon gitugotan sila ni Jesus. Ug ang mga espiritu nga mahugaw nanggula, ug nanulod sa mga baboy; ug ang panon midulhog nga nagadalagan sa makusog gayud sa bakilid padulong sa dagat; daw mga duha ka libo sila, ug nangalumos sa dagat.

¹⁴And those that were feeding them fled and reported it in the city and in the country. And they went out to see what it was that had taken place.

¹⁴Ug ang mga nagalawog sa mga baboy, mingkalagiw ug nanagpahibalo sa lungsod ug sa mga kaumahan. Ug nangadto sila sa pagtan-aw kong unsa ang nahitabo.

¹⁵And they come to Jesus, and they see the possessed of demons sitting [and] clothed and sensible, [him] that had had the legion: and they were afraid.

¹⁵Ug mingduol sila kang Jesus, ug hingkit-an nila ang kaniadto hingyawaan, nga nagalingkod, ug nagabisti na, ug nga sa iyang maayong kaisipan, ang may legion; ug nangahadlok sila.

¹⁶And they that had seen [it] related to them how it had happened to the [man] possessed by demons, and concerning the swine.

¹⁶Ug sila nga nakakita niini misugilon kanila kong unsa ang kaagi sa nahitabo kaniya nga hingyawaan, ug sa nahatungod sa mga baboy.

¹⁷And they began to beg him to depart from their coasts.

¹⁷Ug misugod sila sa pagpakilooy kaniya, nga mopahawa siya sa ilang mga utlanan.

¹⁸And as he went on board ship, the man that had been possessed by demons besought him that he might be with him.

¹⁸Ug sa nakasakay siya sa sakayan, nagpakilooy kaniya ang hingyawaan kaniadto, nga tugotan siya sa pag-uban kaniya.

¹⁹And he suffered him not, but says to him, Go to thine home to thine own people, and tell them how great things the Lord has done for thee, and has had mercy on thee.

¹⁹Apan si Jesus wala motugot kaniya, kondili nag-ingon kaniya: Pauli ka sa imong balay, ngadto sa imong kahigalaan ug suginli sila kong unsang mga dagkung butang ang gibuhat kanimo sa Ginoo, ug unsa ang iyang pagkalooy kanimo.

²⁰And he went away and began to proclaim in the Decapolis how great things Jesus had done for him; and all wondered.

²⁰Ug milakaw siya ug misugod sa pagmantala sa Decapolis kong unsang mga dagkung butang ang gibuhat ni Jesus alang kaniya; ug nanghitingala ang tanan.

²¹And Jesus having passed over in the ship again to the other side, a great crowd gathered to him; and he was by the sea.

²¹Ug sa mitabok pag-usab si Jesus sa sakayan ngadto sa pikas sa baybayon, midugok kaniya ang dakung panon sa katawohan; ug didto siya sa daplin sa dagat.

²²And [behold] there comes one of the rulers of the synagogue, by name Jairus, and seeing him, falls down at his feet;

²²Ug ania karon, miabut kaniya usa sa mga punoan sa sinagoga, nga ginganlan si Jairo; ug sa pagkakita niya kang Jesus, mihapa siya sa iyang mga tiil.

²³and he besought him much, saying, My little daughter is at extremity; [I pray] that thou shouldest come and lay thy hands upon her so that she may be healed, and may live.

²³Ug nagpakilooy gayud kaniya nga nagaingon: Ang akong diyutayng anak nga babaye himalatyon; ginapakilooy ko kanimo, nga imong adtoon, ug pandungan mo siya sa imong mga kamot, aron mamaayo ug mabuhi siya.

²⁴And he went with him, and a large crowd followed him and pressed on him.

²⁴Ug siya miadto uban kaniya; ug usa ka dakung panon sa katawohan misunod ug mipunsisok kaniya.

²⁵And a certain woman who had had a flux of blood twelve years,

²⁵Ug usa ka babaye nga gitalinug-an sulod sa napulo ug duha na ka tuig,

²⁶and had suffered much under many physicians, and had spent everything she had and had found no advantage from it, but had rather got worse,

²⁶Ug nag-antus sa daghang mga butang sa daghang mga mananambal, ug nahurot ang tanan niyang kahimtang, ug wala maayo kondili misamot hinoon,

²⁷having heard concerning Jesus, came in the crowd behind and touched his clothes;

²⁷Sa nakadungog siya sa mga butang mahatungod kang Jesus, siya miduol sa likod niya, sa taliwala sa panon sa katawohan, ug mihikap sa iyang kupo.

²⁸for she said, If I shall touch but his clothes I shall be healed.

²⁸Kay miingon siya: Kong makahikap lamang ako sa iyang mga saput mamaayo ako.

²⁹And immediately her fountain of blood was dried up, and she knew in her body that she was cured from the scourge.

²⁹Ug gilayon mitang-on ang iyang talinugo, ug mibati siya sa iyang lawas, nga naayo na siya sa iyang balatian.

³⁰And immediately Jesus, knowing in himself the power that had gone out of him, turning round in the crowd said, Who has touched my clothes?

³⁰Ug gilayon naila ni Jesus sa iyang kaugalingon, nga ang gahum migula kaniya, ug sa pagliso niya sa taliwala sa katawohan, miingon: Kinsa ang mihikap sa akong kupo?

³¹And his disciples said to him, Thou seest the crowd pressing on thee, and sayest thou, Who touched me?

³¹Ug miingon kaniya ang iyang mga tinon-an: Ginatan-aw mo nga ginapiit ka sa katawohan, ug mag-ingon ka: Kinsa ang mihikap kanako?

³²And he looked round about to see her who had done this.

³²Ug milingi siya sa libut sa pagtan-aw kaniya nga nagabuhat niini.

³³But the woman, frightened and trembling, knowing what had taken place in her, came and fell down before him, and told him all the truth.

³³Apan ang babaye nga nahadlok ug nagakurog, sa hingbaloan niya ang nahitabo kaniya, miduol ug mihapa sa iyang atubangan ug nagsugilon kaniya sa tanang kamatuoran.

³⁴And he said to her, Daughter, thy faith has healed thee; go in peace, and be well of thy scourge.

³⁴Ug siya miingon kaniya: Anak, ang imong pagtoo nagluwas kanimo; lumakaw ka sa pakigdait, ug mamaayo ka sa imong sakit.

³⁵While he was yet speaking, they come from the ruler of the synagogue's [house], saying, Thy daughter has died, why troublest thou the teacher any further?

³⁵Samtang nagasulti pa siya, may mga miabut gikan sa balay sa punoan sa sinagoga, nga miingon kaniya: Ang imong anak patay na. Nganong budlayon pa nimo ang Magtutudlo?

³⁶But Jesus [immediately], having heard the word spoken, says to the ruler of the synagogue, Fear not; only believe.

³⁶Apan si Jesus sa wala magatagad sa pulong nga gisulti, miingon sa punoan sa sinagoga: Ayaw kahadlok; tomoo ka lamang.

³⁷And he suffered no one to accompany him save Peter and James, and John the brother of James.

³⁷Ug wala siya motugot bisan kang kinsa nga monunot uban kaniya, gawas kang Pedro ug kang Jacobo, ug kang Juan, nga igsoon ni Jacobo.

³⁸And he comes to the house of the ruler of the synagogue, and sees the tumult, and people weeping and wailing greatly.

³⁸Ug miabut sila sa balay sa punoan sa sinagoga, ug nakita niya ang nanag-kaguliyang, ug ang mga nanagpanghilak ug nanagminatay sa hilabihan.

³⁹And entering in he says to them, Why do ye make a tumult and weep? the child has not died, but sleeps.

³⁹Ug sa iyang pagsulod, nag-ingon siya kanila: Nganong nagakaguliyang ug nanaghilak kamo? Ang bata wala mamatay, kondili nagakatulog.

⁴⁰And they derided him. But he, having put [them] all out, takes with [him] the father of the child, and the mother, and those that were with him, and enters in where the child was lying.

⁴⁰Ug sila nangatawa kaniya sa pagbiaybiay. Apan sa gipagula ang tanan, gidala niya ang amahan ug inahan sa bata ug sila nga mga kauban niya, ug misulod sa himutangan sa bata.

⁴¹And having laid hold of the hand of the child, he says to her, Talitha koumi, which is, interpreted, Damsel, I say to thee, Arise.

⁴¹Ug sa gikuptan niya sa kamot ang bata nag-ingon kaniya: Talitha cumi; nga kong hubaron mao, Inday, ako nagaingon kanimo, bumangon ka.

⁴²And immediately the damsel arose and walked, for she was twelve years old. And they were astonished with great astonishment.

⁴²Ug dihadiha mitindog ang bata, ug milakaw; kay siya may napulo ug duha na ka tuig ang panuigon. Ug nanghitingala sila sa dakung pagkatingala.

⁴³And he charged them much that no one should know this; and he desired that [something] should be given her to eat.

⁴³Ug nagtugon pag-ayo kanila nga walay tawo nga masayud niini. Ug si Jesus nagsugo nga hatagan ang bata ug pagkaon.