¹At that time Herod the tetrarch heard of the fame of Jesus,

¹Niadtong panahona si Herodes nga tetrarca nakadungog sa kabantug ni Jesus.

²and said to his servants, This is John the baptist: *he* is risen from the dead, and because of this these works of power display their force in him.

²Ug nag-ingon sa iyang mga sulogoon: Kini mao si Juan nga Bautista, siya nabanhaw gikan sa mga minatay, ug tungod niini kanang mga gamhanang katingalahan nabuhat niya.

³For Herod had seized John, and had bound him and put him in prison on account of Herodias the wife of Philip his brother.

³Tungod kay gipadakup ni Herodes si Juan, gipagapus niya ug gipasulod sa bilanggoan, tungod kang Herodias asawa ni Felipe nga iyang igsoon.

⁴For John said to him, It is not lawful for thee to have her.

⁴Kay si Juan nag-ingon kaniya: Dili uyon sa balaod ang pagbaton mo kaniya.

⁵And [while] desiring to kill him, he feared the crowd, because they held him for a prophet.

⁵Ug buot niyang patyon siya, apan nahadlok si Herodes sa katawohan kay ilang gipakamanalagna si Juan.

⁶But when Herod's birthday was celebrated, the daughter of Herodias danced before them, and pleased Herod;

⁶Apan sa pag-abut sa adlaw nga natawohan ni Herodes, ang anak nga babaye ni Herodias misayaw sa taliwala sa mga dinapit ug nakapahimuot kang Herodes.

⁷whereupon he promised with oath to give her whatsoever she should ask.

⁷Tungod niini nagsaad siya uban ang panumpa nga iyang igahatag kaniya bisan unsang butang nga iyang pagapangayoon.

⁸But she, being set on by her mother, says, Give me here upon a dish the head of John the baptist.

⁸Ug ang dalaga sa gisugyutan sa iyang inahan, nag-ingon: Ihatag mo dinhi kanako, sa usa ka pinggan, ang ulo ni Juan nga Bautista.

⁹And the king was grieved; but on account of the oaths, and those lying at table with [him], he commanded [it] to be given.

⁹Ug ang hari nagsubo, apan tungod sa iyang mga panumpa ug sa iyang mga kauban sa pagkaon, nagsugo nga ipahatag kini kaniya.

¹⁰And he sent and beheaded John in the prison;

¹⁰Ug nagsugo siya ug gipapunggotan niya si Juan sulod sa bilanggoan.

¹¹and his head was brought upon a dish, and was given to the damsel, and she carried [it] to her mother.

¹¹Ug gidala ang iyang ulo sa usa ka pinggan, ug gihatag sa dalaga, ug iyang gidala kini ngadto sa iyang inahan.

¹²And his disciples came and took the body and buried it, and came and brought word to Jesus.

¹²Ug miabut ang mga tinon-an ni Juan, ug ilang gikuha ang iyang lawas ug gilubong, ug nangadto sila ug nagbalita kang Jesus.

¹³And Jesus, having heard it, went away thence by ship to a desert place apart. And the crowds having heard [of it] followed him on foot from the cities.

¹³Ug sa nakabati niini si Jesus, mipahawa siya didto sakay sa usa ka sakayan, ngadto sa usa ka dapit nga kamingawan nga nahawa. Ug sa hing-dunggan kini sa mga tawo, sila mingsunod kaniya nga nagalakat gikan sa mga lungsod.

¹⁴And going out he saw a great crowd, and was moved with compassion about them, and healed their infirm.

¹⁴Ug sa nakakawas si Jesus, hingkit-an niya ang usa ka dakung panon sa katawohan, ug siya nalooy kanila, ug giayo niya ang ilang mga masakiton.

¹⁵But when even was come, his disciples came to him saying, The place is desert, and [much of] the [day] time already gone by; dismiss the crowds, that they may go into the villages and buy food for themselves.

¹⁵Ug sa miabut ang kahaponon, mingduol kaniya ang iyang mga tinon-an nga nagaingon: Ang dapit kamingawan, ug ang takna miagi na; papaulia ang mga panon sa katawohan aron mangadto sa mga gagmayng lungsod ug magpalit alang sa ilang kaugalingon ug makaon.

¹⁶But Jesus said to them, They have no need to go: give *ye* them to eat.

¹⁶Apan si Jesus miingon kanila: Dili kinahanglan nga mamauli sila, hatagi ninyo sila sa makaon.

¹⁷But they say to him, We have not here save five loaves and two fishes.

¹⁷Ug sila nagaingon kaniya: Dunay lima lamang ka tinapay ug duha ka isda.

¹⁸And he said, Bring them here to me.

¹⁸Ug siya miingon: Dad-a ninyo kana dinhi kanako.

¹⁹And having commanded the crowds to recline upon the grass, having taken the five loaves and the two fishes, he looked up to heaven, and blessed: and having broken the loaves, he gave [them] to the disciples, and the disciples [gave them] to the crowds.

¹⁹Ug nagsugo sa mga katawohan nga managlingkod sa ibabaw sa balili, ug gikuptan niya ang lima ka tinapay ug ang duha ka isda ug sa mihangad sa langit, nagpanalangin siya, ug sa gitipiktipik niya ang mga tinapay gihatag sa mga tinon-an, ug ang mga tinon-an naghatag niini sa mga katawohan.

²⁰And all ate and were filled, and they took up what was over and above of fragments twelve hand-baskets full.

²⁰Ug nangaon ang tanan, ug nangabusog sila; ug gihipus nila ang mga tinipik nga nanghibilin nga may napulo ug duha ka bukag nga puno.

²¹But those that had eaten were about five thousand men, besides women and children.

²¹Ug ang mga nanagpangaon may mga lima ka libo nga mga lalake, walay labut sa mga babaye ug mga bata.

²²And immediately he compelled the disciples to go on board ship, and to go on before him to the other side, until he should have dismissed the crowds.

²²Ug gilayon gipilit ni Jesus ang iyang mga tinon-an sa pagpasakay sa sakayan ug pagpauna kanila sa pikas nga baybayon samtang nagapapauli pa siya sa mga katawohan.

²³And having dismissed the crowds, he went up into the mountain apart to pray. And when even was come, he was alone there,

²³Ug sa napapauli na niya ang katawohan, mitungas siya nga nag-inusara sa bukid aron sa pag-ampo. Ug sa miabut ang kagabhion nag-inusara na lamang siya didto.

²⁴but the ship was already in the middle of the sea tossed by the waves, for the wind was contrary.

²⁴Apan ang sakayan didto na sa taliwala sa dagat nga ginalambalamba sa mga balud, kay ang hangin sungsungon man.

²⁵But in the fourth watch of the night he went off to them, walking on the sea.

²⁵Ug sa ikaupat ka hugna sa gabii, si Jesus miadto kanila nga nagalakaw sa ibabaw sa dagat.

²⁶And the disciples, seeing him walking on the sea, were troubled, saying, It is an apparition. And they cried out through fear.

²⁶Ug sa hingkit-an siya sa mga tinon-an nga nagalakaw sa ibabaw sa dagat, nangalisang sila nga nagaingon: Aniay usa ka abat; ug nanagtiyabaw sila sa kahadlok.

²⁷But Jesus immediately spoke to them, saying, Take courage; it is *I*: be not afraid.

²⁷Apan dihadiha nagsulti kanila si Jesus nga nagaingon: Maglipay kamo, ako kini; dili kamo managkahadlok.

²⁸And Peter answering him said, Lord, if it be *thou*, command me to come to thee upon the waters.

²⁸Ug sa mitubag kaniya si Pedro, miingon: Ginoo, kong mao ikaw, sugo-a ako sa pag-anha kanimo sa ibabaw sa mga tubig.

²⁹And he said, Come. And Peter, having descended from the ship, walked upon the waters to go to Jesus.

²⁹Ug siya miingon: Umari ka. Ug mikawas si Pedro sa sakayan, ug milakaw sa ibabaw sa mga tubig sa pag-adto kang Jesus.

³⁰But seeing the wind strong he was afraid; and beginning to sink he cried out, saying, Lord, save me.

³⁰Apan sa hingkit-an niya nga ang hangin makusog, nahadlok siya, ug nagasugod siya sa paglugdang, ug misinggit nga nagaingon: Ginoo, luwasa ako!

³¹And immediately Jesus stretched out his hand and caught hold of him, and says to him, O thou of little faith, why didst thou doubt?

³¹Ug gilayon gituy-od ni Jesus ang iyang kamot, ug gikuptan siya, ug miingon kaniya: O ikaw nga diyutay ing pagtoo! Nganong nagaduhaduha ka?

³²And when they had gone up into the ship, the wind fell.

³²Ug sa nakasakay sila sa sakayan, milurang ang hangin.

³³But those in the ship came and did homage to him, saying, Truly thou art God's Son.

³³Ug sila nga didto sa sakayan miduol ug misimba kaniya, sa pag-ingon: Matuod gayud nga ikaw mao ang Anak sa Dios!

³⁴And having crossed over they came to the land of Gennesaret.

³⁴Ug sa nakatabok sila, miabut sila sa yuta sa Genezaret.

³⁵And when the men of that place recognised him, they sent to that whole country around, and they brought to him all that were ill,

³⁵Ug sa hing-ilhan siya sa mga tawo didto niadtong yutaa, nanagpadala sila ug balita sa libut niadtong tibook nga yuta; ug ilang gidala kaniya ang tanang mga masakiton;

³⁶and besought him that they might only touch the hem of his garment; and as many as touched were made thoroughly well.

³⁶Ug sila nagapakilooy kaniya nga makahikap lamang unta sila sa sidsid sa iyang kupo; ug kutob sa mga minghikap, nangaayo.