1And Job continued his parable and said,
1At muling sinambit ni Job ang kaniyang talinhaga, at nagsabi,
2[As] ùGod liveth, who hath taken away my right, and the Almighty, who hath embittered my soul,
2Buhay ang Dios, na siyang nagalis ng aking katuwiran, at ang Makapangyarihan sa lahat na siyang nagpapanglaw ng aking kaluluwa;
3All the while my breath is in me, and the spirit of +God is in my nostrils,
3(Sapagka't ang aking buhay ay buo pa sa akin, at ang espiritu ng Dios ay nasa mga butas ng aking ilong);
4My lips shall not speak unrighteousness, nor my tongue utter deceit!
4Tunay na ang aking mga labi ay hindi magsasalita ng kalikuan, ni ang aking dila man ay magsasaysay ng karayaan.
5Be it far from me that I should justify you; till I die I will not remove my blamelessness from me.
5Malayo nawa sa aking kayo'y ariin kong ganap: Hanggang sa ako'y mamatay ay hindi ko aalisin sa akin ang aking pagtatapat.
6My righteousness I hold fast, and will not let it go: my heart reproacheth [me] not one of my days.
6Ang aking katuwiran ay aking pinanghahawakan at hindi ko bibitiwan: hindi ako aalipustain ng aking puso habang ako'y buhay.
7Let mine enemy be as the wicked, and he that riseth up against me as the unrighteous.
7Ang aking kaaway ay maging gaya nawa ng masama, at ang bumangon laban sa akin ay maging gaya nawa ng liko.
8For what is the hope of the ungodly, when [God] cutteth him off, when +God taketh away his soul?
8Sapagka't ano ang pagasa ng di banal, bagaman siya'y makikinabang sa kaniya, pagka kinuha ng Dios ang kaniyang kaluluwa?
9Will ùGod hear his cry when distress cometh upon him?
9Didinggin ba ng Dios ang kaniyang iyak, pagka ang kabagabagan ay dumating sa kaniya?
10Doth he delight himself in the Almighty? will he at all times call upon +God?
10Makapagsasaya ba siya sa Makapangyarihan sa lahat, at tatawag sa Dios sa lahat ng mga panahon?
11I will teach you concerning the hand of ùGod; what is with the Almighty will I not conceal.
11Aking tuturuan kayo ng tungkol sa kamay ng Dios; ang nasa Makapangyarihan sa lahat ay hindi ko ililihim.
12Behold, ye yourselves have all seen [it]; and why are ye thus altogether vain?
12Narito, kayong lahat ay nangakakita; bakit nga kayo ay lubos na nawalan ng kabuluhan?
13This is the portion of the wicked man with ùGod, and the heritage of the violent, which they receive from the Almighty: --
13Ito ang bahagi ng masamang tao sa Dios, at ang mana ng mga mamimighati, na kanilang tinatanggap sa Makapangyarihan sa lahat.
14If his children be multiplied, it is for the sword, and his offspring shall not be satisfied with bread;
14Kung ang kaniyang mga anak ay dumami, ay para sa tabak, at ang kaniyang lahi ay hindi mabubusog ng tinapay.
15Those that remain of him shall be buried by death, and his widows shall not weep.
15Yaong nangaiwan sa kaniya ay mangalilibing sa kamatayan, at ang kaniyang mga bao ay hindi magsisipanaghoy.
16Though he heap up silver as the dust, and prepare clothing as the clay;
16Bagaman siya'y magbunton ng pilak na parang alabok, at maghahanda ng bihisan na parang putik;
17He may prepare it, but the just shall put it on; and the innocent shall divide the silver.
17Maihahanda niya, nguni't ang ganap ang magsusuot niyaon. At babahagihin ng walang sala ang pilak.
18He buildeth his house as the moth, and as a booth that a keeper maketh.
18Siya'y nagtatayo ng kaniyang bahay na gaya ng tanga, at gaya ng isang bantayan na ginagawa ng bantay.
19He lieth down rich, but will do so no more; he openeth his eyes, and he is not.
19Siya'y nahihigang mayaman, nguni't hindi siya pupulutin; kaniyang ididilat ang kaniyang mga mata, nguni't wala na siya.
20Terrors overtake him like waters; a whirlwind stealeth him away in the night.
20Mga kakilabutan ang tumatabon sa kaniya na gaya ng tubig; bagyo ang umaagaw sa kaniya sa kinagabihan,
21The east wind carrieth him away and he is gone; and as a storm it hurleth him out of his place.
21Tinangay siya ng hanging silanganan, at siya'y nananaw; at pinapalis siya sa kaniyang kinaroroonang dako.
22And [God] shall cast upon him and not spare: he would fain flee out of his hand.
22Sapagka't hahalibasin siya ng Dios, at hindi magpapatawad; siya'y magpupumilit na tumakas sa kaniyang kamay.
23[Men] shall clap their hands at him, and shall hiss him out of his place.
23Ipapakpak ng mga tao ang kanilang mga kamay sa kaniya. At hihiyawan siya mula sa kaniyang kinaroroonang dako.