¹My soul is weary of my life: I will give free course to my complaint; I will speak in the bitterness of my soul.

¹‹‹Yaşamımdan usandım,Özgürce yakınacak,İçimdeki acıyla konuşacağım.

²I will say unto +God, Do not condemn me; shew me wherefore thou strivest with me.

²Tanrıya: Beni suçlama diyeceğim,Ama söyle, niçin benimle çekişiyorsun.

³Doth it please thee to oppress, that thou shouldest despise the work of thy hands, and shine upon the counsel of the wicked?

³Hoşuna mı gidiyor gaddarlık etmek,Kendi ellerinin emeğini reddedipKötülerin tasarılarını onaylamak?

⁴Hast thou eyes of flesh? or seest thou as man seeth?

⁴Sende insan gözü mü var?İnsanın gördüğü gibi mi görüyorsun?

⁵Are thy days as the days of a mortal? are thy years as a man's days,

⁵Günlerin ölümlü birinin günleri gibi,Yılların insanın yılları gibi mi ki,

⁶That thou searchest after mine iniquity, and inquirest into my sin;

⁶Suçumu arıyor,Günahımı araştırıyorsun?

⁷Since thou knowest that I am not wicked, and that there is none that delivereth out of thy hand?

⁷Kötü olmadığımı,Senin elinden beni kimsenin kurtaramayacağını biliyorsun.

⁸Thy hands have bound me together and made me as one, round about; yet dost thou swallow me up!

⁸‹‹Senin ellerin bana biçim verdi, beni yarattı,Şimdi dönüp beni yok mu edeceksin?

⁹Remember, I beseech thee, that thou hast made me as clay, and wilt bring me into dust again.

⁹Lütfen anımsa, balçık gibi bana sen biçim verdin,Beni yine toprağa mı döndüreceksin?

¹⁰Hast thou not poured me out as milk, and curdled me like cheese?

¹⁰Beni süt gibi dökmedin mi,Peynir gibi katılaştırmadın mı?

¹¹Thou hast clothed me with skin and flesh, and knit me together with bones and sinews;

¹¹Bana et ve deri giydirdin,Beni kemiklerle, sinirlerle ördün.

¹²Thou hast granted me life and favour, and thy care hath preserved my spirit;

¹²Bana yaşam verdin, sevgi gösterdin,İlgin ruhumu korudu.

¹³And these things didst thou hide in thy heart; I know that this was with thee.

¹³‹‹Ama bunları yüreğinde gizledin,Biliyorum aklındakini:

¹⁴If I sinned, thou wouldest mark me, and thou wouldest not acquit me of mine iniquity.

¹⁴Günah işleseydim, beni gözlerdin,Suçumu cezasız bırakmazdın.

¹⁵If I were wicked, woe unto me! and righteous, I will not lift up my head, being [so] full of shame, and beholding mine affliction; --

¹⁵Suçluysam, vay başıma!Suçsuzken bile başımı kaldıramıyorum,Çünkü utanç doluyum, çaresizim.

¹⁶And it increaseth: thou huntest me as a fierce lion; and ever again thou shewest thy marvellous power upon me.

¹⁶Başımı kaldırsam, aslan gibi beni avlar,Şaşılası gücünü yine gösterirsin üstümde.

¹⁷Thou renewest thy witnesses before me and increasest thy displeasure against me; successions [of evil] and a time of toil are with me.

¹⁷Bana karşı yeni tanıklar çıkarır,Öfkeni artırırsın.Orduların dalga dalga üzerime geliyor.

¹⁸And wherefore didst thou bring me forth out of the womb? I had expired, and no eye had seen me.

¹⁸‹‹Niçin doğmama izin verdin?Keşke ölseydim, hiçbir göz beni görmeden!

¹⁹I should be as though I had not been; I should have been carried from the womb to the grave.

¹⁹Hiç var olmamış olurdum,Rahimden mezara taşınırdım.

²⁰Are not my days few? cease then and let me alone, that I may revive a little,

²⁰Birkaç günlük ömrüm kalmadı mı?Beni rahat bırak da biraz yüzüm gülsün;

²¹Before I go, and never to return, -- to the land of darkness and the shadow of death;

²¹Dönüşü olmayan yere gitmeden önce,Karanlık ve ölüm gölgesi diyarına,

²²A land of gloom, as darkness itself; of the shadow of death, without any order, where the light is as thick darkness.

²²Zifiri karanlık diyarına,Ölüm gölgesi, kargaşa diyarına,Aydınlığın karanlığı andırdığı yere.››