¹My breath is corrupt, my days are extinct, the graves are mine.

¹‹‹Yaşama gücüm tükendi, günlerim kısaldı,Mezar gözlüyor beni.

²Are there not mockers around me? and doth [not] mine eye abide in their provocation?

²Çevremi alaycılar kuşatmış,Gözümü onların aşağılamasıyla açıp kapıyorum.

³Lay down now [a pledge], be thou surety for me with thyself: who is he that striketh hands with me?

³‹‹Ey Tanrı, kefilim ol kendine karşı,Başka kim var bana güvence verecek?

⁴For thou hast hidden their heart from understanding; therefore thou wilt not exalt [them].

⁴Çünkü onların aklını anlayışa kapadın,Bu yüzden onları zafere kavuşturmayacaksın.

⁵He that betrayeth friends for a prey -- even the eyes of his children shall fail.

⁵Para için dostlarını satan adamınÇocuklarının gözünün feri söner.

⁶And he hath made me a proverb of the peoples; and I am become one to be spit on in the face.

⁶‹‹Tanrı beni insanların diline düşürdü,Yüzüme tükürmekteler.

⁷And mine eye is dim by reason of grief, and all my members are as a shadow.

⁷Kederden gözümün feri söndü,Kollarım bacaklarım çırpı gibi.

⁸Upright men [shall be] astonished at this, and the innocent shall be stirred up against the ungodly;

⁸Dürüst insanlar buna şaşıyor,Suçsuzlar tanrısızlara saldırıyor.

⁹But the righteous shall hold on his way, and he that hath clean hands shall increase in strength.

⁹Doğrular kendi yolunu tutuyor,Elleri temiz olanlar gittikçe güçleniyor.

¹⁰But as for you all, pray come on again; and I shall not find one wise man among you.

¹⁰‹‹Ama siz, hepiniz gelin yine deneyin!Aranızda bir bilge bulamayacağım.

¹¹My days are past, my purposes are broken off, the cherished thoughts of my heart.

¹¹Günlerim geçti, tasarılarım,Dileklerim suya düştü.

¹²They change the night into day; the light [they imagine] near in presence of the darkness.

¹²Bu insanlar geceyi gündüze çeviriyorlar,Karanlığa ‹Işık yakındır› diyorlar.

¹³If I wait, Sheol is my house; I spread my bed in the darkness:

¹³Ölüler diyarını evim diye gözlüyorsam,Yatağımı karanlığa seriyorsam,

¹⁴I cry to the grave, Thou art my father! to the worm, My mother, and my sister!

¹⁴Çukura ‹Babam›,Kurda ‹Annem, kızkardeşim› diyorsam,

¹⁵And where is then my hope? yea, my hope, who shall see it?

¹⁵Umudum nerede?Kim benim için umut görebilir?

¹⁶It shall go down to the bars of Sheol, when [our] rest shall be together in the dust.

¹⁶Umut benimle ölüler diyarına mı inecek?Toprağa birlikte mi gireceğiz?››