¹And Eliphaz the Temanite answered and said,

¹Temanlı Elifaz şöyle yanıtladı:

²If a word were essayed to thee, wouldest thou be grieved? But who can refrain from speaking?

²‹‹Biri sana bir şey söylemeye çalışsa gücenir misin?Kim konuşmadan durabilir?

³Behold, thou hast instructed many, and thou hast strengthened the weak hands;

³Evet, pek çoklarına sen ders verdin,Zayıf elleri güçlendirdin,

⁴Thy words have upholden him that was stumbling, and thou hast braced up the bending knees:

⁴Tökezleyeni senin sözlerin ayakta tuttu,Titreyen dizleri sen pekiştirdin.

⁵But now it is come upon thee, and thou grievest; it toucheth thee, and thou art troubled.

⁵Ama şimdi senin başına gelince gücüne gidiyor,Sana dokununca yılgınlığa düşüyorsun.

⁶Hath not thy piety been thy confidence, and the perfection of thy ways thy hope?

⁶Senin güvendiğin Tanrıdan korkun değil mi,Umudun kusursuz yaşamında değil mi?

⁷Remember, I pray thee, who that was innocent has perished? and where were the upright cut off?

⁷‹‹Düşün biraz: Hangi suçsuz yok oldu,Nerede doğrular yıkıma uğradı?

⁸Even as I have seen, they that plough iniquity and sow mischief, reap the same.

⁸Benim gördüğüm kadarıyla, fesat sürenler,Kötülük tohumu ekenler ektiklerini biçiyor.

⁹By the breath of +God they perish, and by the blast of his nostrils are they consumed.

⁹Tanrının soluğuyla yok oluyor,Öfkesinin rüzgarıyla tükeniyorlar.

¹⁰The roar of the lion, and the voice of the fierce lion, and the teeth of the young lions, are broken;

¹⁰Aslanın kükremesi, homurtusu kesildi,Dişleri kırıldı genç aslanların.

¹¹The old lion perisheth for lack of prey, and the whelps of the lioness are scattered.

¹¹Aslan av bulamadığı için yok oluyor,Dişi aslanın yavruları dağılıyor.

¹²Now to me a word was secretly brought, and mine ear received a whisper thereof.

¹²‹‹Bir söz gizlice erişti bana,Fısıltısı kulağıma ulaştı.

¹³In thoughts from visions of the night, when deep sleep falleth on men: --

¹³Gece rüyaların doğurduğu düşünceler içinde,İnsanları ağır uyku bastığı zaman,

¹⁴Fear came on me, and trembling, and made all my bones to shake;

¹⁴Beni dehşet ve titreme aldı,Bütün kemiklerimi sarstı.

¹⁵And a spirit passed before my face -- the hair of my flesh stood up --

¹⁵Önümden bir ruh geçti,Tüylerim ürperdi.

¹⁶It stood still; I could not discern the appearance thereof: a form was before mine eyes; I heard a slight murmur and a voice:

¹⁶Durdu, ama ne olduğunu seçemedim.Bir suret duruyordu gözümün önünde,Çıt çıkmazken bir ses duydum:

¹⁷Shall [mortal] man be more just than +God? Shall a man be purer than his Maker?

¹⁷‹Tanrı karşısında insan doğru olabilir mi?Kendisini yaratanın karşısında temiz çıkabilir mi?

¹⁸Lo, he trusteth not his servants, and his angels he chargeth with folly:

¹⁸Bakın, Tanrı kullarına güvenmez,Meleklerinde hata bulur da,

¹⁹How much more them that dwell in houses of clay, whose foundation is in the dust, who are crushed as the moth!

¹⁹Çamur evlerde oturanlara,Mayası toprak olanlara,Güveden kolay ezilenlere mi güvenir?

²⁰From morning to evening are they smitten: without any heeding it, they perish for ever.

²⁰Ömürleri sabahtan akşama varmaz,Kimse farkına varmadan sonsuza dek yok olurlar.

²¹Is not their tent-cord torn away in them? they die, and without wisdom.

²¹İçlerindeki çadır ipleri çekilince,Bilgelikten yoksun olarak ölüp giderler.›