¹As snow in summer, and as rain in harvest, so honour beseemeth not a fool.

¹Yaz ortasında kar, hasatta yağmur uygun olmadığı gibi,Akılsıza da onur yakışmaz.

²As the sparrow for flitting about, as the swallow for flying, so a curse undeserved shall not come.

²Öteye beriye uçuşan serçeVe kırlangıç gibi,Hak edilmemiş lanet de tutmaz.

³A whip for the horse, a bridle for the ass, and a rod for the back of fools.

³Ata kırbaç, eşeğe gem,Akılsızın sırtına da değnek gerek.

⁴Answer not a fool according to his folly, lest thou also be like unto him.

⁴Akılsıza ahmaklığına göre karşılık verme,Yoksa sen de onun düzeyine inersin.

⁵Answer a fool according to his folly, lest he be wise in his own eyes.

⁵Akılsıza ahmaklığına uygun karşılık ver,Yoksa kendini bilge sanır.

⁶He that sendeth a message by the hand of a fool cutteth off [his own] feet, [and] drinketh damage.

⁶Akılsızın eliyle haber gönderen,Kendi ayaklarını kesen biri gibi,Kendine zarar verir.

⁷The legs of the lame hang loose; so is a proverb in the mouth of fools.

⁷Akılsızın ağzında özdeyiş,Kötürümün sarkan bacakları gibidir.

⁸As a bag of gems in a stoneheap, so is he that giveth honour to a fool.

⁸Akılsızı onurlandırmak,Taşı sapana bağlamak gibidir.

⁹[As] a thorn goeth up into the hand of a drunkard, so is a proverb in the mouth of fools.

⁹Sarhoşun elindeki dikenli dal ne ise,Akılsızın ağzında özdeyiş de odur.

¹⁰A master roughly worketh every one: he both hireth the fool and hireth passers-by.

¹⁰Oklarını gelişigüzel fırlatan okçu neyse,Yoldan geçen akılsızı ya da sarhoşu ücretle tutan da öyledir.

¹¹As a dog turneth back to its vomit, [so] a fool repeateth his folly.

¹¹Ahmaklığını tekrarlayan akılsız,Kusmuğuna dönen köpek gibidir.

¹²Hast thou seen a man wise in his own eyes? There is more hope of a fool than of him.

¹²Kendini bilge gören birini tanıyor musun?Akılsız bile ondan daha umut vericidir.

¹³The sluggard saith, There is a fierce lion in the way; a lion is in the midst of the streets!

¹³Tembel, ‹‹Yolda aslan var,Sokaklarda aslan dolaşıyor›› der.

¹⁴[As] the door turneth upon its hinges, so the sluggard upon his bed.

¹⁴Menteşeleri üzerinde dönen kapı gibi,Tembel de yatağında döner durur.

¹⁵The sluggard burieth his hand in the dish: it wearieth him to bring it again to his mouth.

¹⁵Tembel elini sahana daldırır,Yeniden ağzına götürmeye üşenir.

¹⁶A sluggard is wiser in his own eyes than seven [men] that answer discreetly.

¹⁶Tembel kendini,Akıllıca yanıt veren yedi kişiden daha bilge sanır.

¹⁷He that passing by vexeth himself with strife belonging not to him, is [like] one that taketh a dog by the ears.

¹⁷Kendini ilgilendirmeyen bir kavgaya bulaşan kişi,Yoldan geçen köpeği kulaklarından tutana benzer.

¹⁸As a madman who casteth firebrands, arrows, and death,

¹⁸Ateşli ve öldürücü oklar savuran bir deli neyse,Komşusunu aldatıp, ‹‹Şaka yapıyordum››Diyen de öyledir.

¹⁹so is a man that deceiveth his neighbour, and saith, Am I not in sport?

²⁰Odun bitince ateş söner,Dedikoducu yok olunca kavga diner.

²⁰Where no wood is, the fire goeth out; and where there is no talebearer, the contention ceaseth.

²¹Kor için kömür, ateş için odun neyse,Çekişmeyi alevlendirmek için kavgacı da öyledir.

²¹[As] coals for hot coals, and wood for fire, so is a contentious man to inflame strife.

²²Dedikodu tatlı lokma gibidir,İnsanın ta içine işler.

²²The words of a talebearer are as dainty morsels, and they go down into the innermost parts of the belly.

²³Okşayıcı dudaklarla kötü yürek,Sırlanmış toprak kaba benzer.

²³Ardent lips, and a wicked heart, are [as] an earthen vessel overlaid with silver dross.

²⁴Yüreği nefret dolu kişi sözleriyle niyetini gizlemeye çalışır,Ama içi hile doludur.

²⁴He that hateth dissembleth with his lips, but he layeth up deceit within him:

²⁵Güzel sözlerine kanma,Çünkü yüreğinde yedi iğrenç şey vardır.

²⁵when his voice is gracious, believe him not, for there are seven abominations in his heart.

²⁶Nefretini hileyle örtse bile,Kötülüğü toplumun önünde ortaya çıkar.

²⁶Though [his] hatred is covered by dissimulation, his wickedness shall be made manifest in the congregation.

²⁷Başkasının kuyusunu kazan içine kendi düşer,Taşı yuvarlayan altında kalır.

²⁷Whoso diggeth a pit shall fall therein; and he that rolleth a stone, it shall return upon him.

²⁸Yalancı dil incittiği kişilerden nefret eder,Yaltaklanan ağızdan yıkım gelir.

²⁸A lying tongue hateth those that are injured by it, and a flattering mouth worketh ruin.