¹{A Psalm. Of Asaph.} ùGod, Elohim-Jehovah, hath spoken, and called the earth from the rising of the sun unto the going down thereof.

¹Güçlü olan Tanrı, RAB konuşuyor;Güneşin doğduğu yerden battığı yere kadarYeryüzünün tümüne sesleniyor.

²Out of Zion, the perfection of beauty, God hath shined forth.

²Güzelliğin doruğu SiyondanParıldıyor Tanrı.

³Our God will come, and will not keep silence: fire shall devour before him, and it shall be very tempestuous round about him.

³Tanrımız geliyor, sessiz kalmayacak,Önünde yanan ateş her şeyi kül ediyor,Çevresinde şiddetli bir fırtına esiyor.

⁴He will call to the heavens from above, and to the earth, that he may judge his people:

⁴Halkını yargılamak içinYere göğe sesleniyor:

⁵Gather unto me my godly ones, those that have made a covenant with me by sacrifice!

⁵‹‹Toplayın önüme sadık kullarımı,Kurban keserek benimle antlaşma yapanları.››

⁶And the heavens shall declare his righteousness; for God executeth judgment himself. Selah.

⁶Gökler Onun doğruluğunu duyuruyor,Çünkü yargıç Tanrının kendisidir. |iSela

⁷Hear, my people, and I will speak; O Israel, and I will testify unto thee: I am God, thy God.

⁷‹‹Ey halkım, dinle de konuşayım,Ey İsrail, sana karşı tanıklık edeyim:Ben Tanrıyım, senin Tanrınım!

⁸I will not reprove thee for thy sacrifices, or thy burnt-offerings, continually before me;

⁸Kurbanlarından ötürü seni azarlamıyorum,Yakmalık sunuların sürekli önümde.

⁹I will take no bullock out of thy house, [nor] he-goats out of thy folds:

⁹Ne evinden bir boğa,Ne de ağıllarından bir teke alacağım.

¹⁰For every beast of the forest is mine, the cattle upon a thousand hills;

¹⁰Çünkü bütün orman yaratıkları,Dağlardaki bütün hayvanlar benimdir.

¹¹I know all the fowl of the mountains, and the roaming creatures of the field are mine:

¹¹Dağlardaki bütün kuşları korurum,Kırlardaki bütün yabanıl hayvanlar benimdir.

¹²If I were hungry, I would not tell thee; for the world is mine, and the fulness thereof.

¹²Acıksam sana söylemezdim,Çünkü bütün dünya ve içindekiler benimdir.

¹³Should I eat the flesh of bulls, and drink the blood of goats?

¹³Ben boğa eti yer miyim?Ya da keçi kanı içer miyim?

¹⁴Offer unto God thanksgiving, and perform thy vows unto the Most High;

¹⁴Tanrıya şükran kurbanı sun,Yüceler Yücesine adadığın adakları yerine getir.

¹⁵And call upon me in the day of trouble; I will deliver thee, and thou shalt glorify me.

¹⁵Sıkıntılı gününde seslen bana,Seni kurtarırım, sen de beni yüceltirsin.

¹⁶But unto the wicked God saith, What hast thou to do to declare my statutes, or that thou shouldest take my covenant into thy mouth,

¹⁶Ama Tanrı kötüye şöyle diyor:‹‹Kurallarımı ezbere okumayaYa da antlaşmamı ağzına almaya ne hakkın var?

¹⁷Seeing thou hast hated correction and hast cast my words behind thee?

¹⁷Çünkü yola getirilmekten nefret ediyor,Sözlerimi arkana atıyorsun.

¹⁸When thou sawest a thief, thou didst take pleasure in him, and thy portion was with adulterers;

¹⁸Hırsız görünce onunla dost oluyor,Zina edenlere ortak oluyorsun.

¹⁹Thou lettest thy mouth loose to evil, and thy tongue frameth deceit;

¹⁹Ağzını kötülük için kullanıyor,Dilini yalana koşuyorsun.

²⁰Thou sittest [and] speakest against thy brother, thou revilest thine own mother's son:

²⁰Oturup kardeşine karşı konuşur,Annenin oğluna kara çalarsın.

²¹These [things] hast thou done, and I kept silence; thou thoughtest that I was altogether as thyself: [but] I will reprove thee, and set [them] in order before thine eyes.

²¹Sen bunları yaptın, ben sustum,Beni kendin gibi sandın.Seni azarlıyorum,Suçlarını gözünün önüne seriyorum.

²²Now consider this, ye that forget +God, lest I tear in pieces, and there be no deliverer.

²²‹‹Dikkate alın bunu, ey Tanrıyı unutan sizler!Yoksa parçalarım sizi, kurtaran olmaz.

²³Whoso offereth praise glorifieth me; and to him that ordereth [his] way will I shew the salvation of God.

²³Kim şükran kurbanı sunarsa beni yüceltir;Yolunu düzeltene kurtarışımı göstereceğim.››