¹Maar Job antwoordde en zeide:

¹Så tog Job til Orde og svarede:

²Ook heden is mijn klacht wederspannigheid; mijn plage is zwaar boven mijn zuchten.

²"Også i Dag er der Trods i min Klage, tungt ligger hans Hånd på mit Suk!

³Och, of ik wist, dat ik Hem vinden zou, ik zou tot Zijn stoel komen;

³Ak, vidste jeg Vej til at finde ham, kunde jeg nå hans Trone!

⁴Ik zou het recht voor Zijn aangezicht ordentelijk voorstellen, en mijn mond zou ik met verdedigingen vervullen.

⁴Da vilde jeg udrede Sagen for ham og fylde min Mund med Beviser,

⁵Ik zou de redenen weten, die Hij mij antwoorden zou; en verstaan, wat Hij mij zeggen zou.

⁵vide, hvad Svar han gav mig, skønne, hvad han sagde til mig!

⁶Zou Hij naar de grootheid Zijner macht met mij twisten? Neen; maar Hij zou acht op mij slaan.

⁶Mon han da satte sin Almagt imod mig? Nej, visselig agted han på mig;

⁷Daar zou de oprechte met Hem pleiten; en ik zou mij in eeuwigheid van mijn Rechter vrijmaken.

⁷da gik en oprigtig i Rette med ham, og jeg bjærged for evigt min Ret.

⁸Zie, ga ik voorwaarts, zo is Hij er niet, of achterwaarts, zo verneem ik Hem niet.

⁸Men går jeg mod Øst, da er han der ikke, mod Vest, jeg mærker ej til ham;

⁹Als Hij ter linkerhand werkt, zo aanschouw ik Hem niet; bedekt Hij Zich ter rechterhand, zo zie ik Hem niet.

⁹jeg søger i Nord og ser ham ikke, drejer mod Syd og øjner ham ej.

¹⁰Doch Hij kent den weg, die bij mij is; Hij beproeve mij; als goud zal ik uitkomen.

¹⁰Thi han kender min Vej og min Vandel, som Guld går jeg frem af hans Prøve.

¹¹Aan Zijn gang heeft mijn voet vastgehouden; Zijn weg heb ik bewaard, en ben niet afgeweken.

¹¹Min Fod har holdt fast ved hans Spor, hans Vej har jeg fulgt, veg ikke derfra,

¹²Het gebod Zijner lippen heb ik ook niet weggedaan; de redenen Zijns monds heb ik meer dan mijn bescheiden deel weggelegd.

¹²fra hans Læbers Bud er jeg ikke veget, hans Ord har jeg gemt i mit Bryst.

¹³Maar is Hij tegen iemand, wie zal dan Hem afkeren? Wat Zijn ziel begeert, dat zal Hij doen.

¹³Men han gjorde sit Valg, hvem hindrer ham Han udfører, hvad hans Sjæl attrår.

¹⁴Want Hij zal volbrengen, dat over mij bescheiden is; en diergelijke dingen zijn er vele bij Hem.

¹⁴Thi han fuldbyrder, hvad han bestemte, og af sligt har han meget for.

¹⁵Hierom word ik voor Zijn aangezicht beroerd; aanmerk het, en vrees voor Hem;

¹⁵Derfor forfærdes jeg for ham og gruer ved Tanken om ham.

¹⁶Want God heeft mijn hart week gemaakt, en de Almachtige heeft mij beroerd;

¹⁶Ja, Gud har nedbrudt mit Mod, forfærdet mig har den Almægtige;

¹⁷Omdat ik niet uitgedelgd ben voor de duisternis, en dat Hij van mijn aangezicht de donkerheid bedekt heeft.

¹⁷thi jeg går til i Mørket, mit Åsyn dækkes af Mulm.