¹Mijn zoon! zo gij voor uw naaste borg geworden zijt, voor een vreemde uw hand toegeklapt hebt;

¹Min Søn: har du borget for din næste og givet en anden Håndslag,

²Gij zijt verstrikt met de redenen uws monds; gij zijt gevangen met de redenen uws monds.

²er du fanget ved dine Læber og bundet ved Mundens Ord,

³Doe nu dit, mijn zoon! en red u, dewijl gij in de hand uws naasten gekomen zijt; ga, onderwerp uzelven, en sterk uw naaste.

³gør så dette, min Søn, og red dig, nu du er kommet i Næstens Hånd: Gå hen uden Tøven, træng ind på din Næste;

⁴Laat uw ogen geen slaap toe, noch uw oogleden sluimering.

⁴und ikke dine Øjne Søvn, ej heller dine Øjenlåg Hvile,

⁵Red u, als een ree uit de hand des jagers, en als een vogel uit de hand des vogelvangers.

⁵red dig som en Gazel af Snaren, som en Fugl af Fuglefængerens Hånd.

⁶Ga tot de mier, gij luiaard! zie haar wegen, en word wijs;

⁶Gå hen til Myren, du lade, se dens Færd og bliv viis.

⁷Dewelke, geen overste, ambtman noch heerser hebbende,

⁷Skønt uden Fyrste, Foged og Styrer,

⁸Haar brood bereidt in den zomer, haar spijs vergadert in den oogst.

⁸sørger den dog om Somren for Æde og sanker sin Føde i Høst.

⁹Hoe lang zult gij, luiaard, nederliggen? Wanneer zult gij van uw slaap opstaan?

⁹Hvor længe vil du ligge, du lade, når står du op af din Søvn?

¹⁰Een weinig slapens, een weinig sluimerens, een weinig handvouwens, al nederliggende;

¹⁰Lidt Søvn endnu, lidt Blund, lidt Hvile med samlagte Hænder:

¹¹Zo zal uw armoede u overkomen als een wandelaar, en uw gebrek als een gewapend man.

¹¹som en Stimand kommer da Fattigdom over dig, Trang som en skjoldvæbnet Mand.

¹²Een Belialsmens, een ondeugdzaam man gaat met verkeerdheid des monds om;

¹²En Nidding, en ussel Mand er den, som vandrer med Falskhed i Munden,

¹³Wenkt met zijn ogen, spreekt met zijn voeten, leert met zijn vingeren;

¹³som blinker med Øjet, skraber med Foden og giver Tegn med Fingrene,

¹⁴In zijn hart zijn verkeerdheden, hij smeedt te aller tijd kwaad; hij werpt twisten in.

¹⁴som smeder Rænker i Hjertet og altid kun ypper Kiv;

¹⁵Daarom zal zijn verderf haastelijk komen; hij zal schielijk verbroken worden, dat er geen genezen aan zij.

¹⁵derfor kommer hans Undergang brat, han knuses på Stedet, kan ikke læges.

¹⁶Deze zes haat de HEERE; ja, zeven zijn Zijn ziel een gruwel:

¹⁶Seks Ting hader HERREN, syv er hans Sjæl en Gru:

¹⁷Hoge ogen, een valse tong, en handen, die onschuldig bloed vergieten;

¹⁷Stolte Øjne, Løgnetunge, Hænder, der udgyder uskyldigt Blod,

¹⁸Een hart, dat ondeugdzame gedachten smeedt; voeten, die zich haasten, om tot kwaad te lopen;

¹⁸et Hjerte, der udtænker onde Råd, Fødder, der haster og iler til ondt,

¹⁹Een vals getuige, die leugenen blaast; en die tussen broederen krakelen inwerpt.

¹⁹falsk Vidne, der farer med Løgn, og den, som sætter Splid mellem Brødre.

²⁰Mijn zoon, bewaar het gebod uws vaders, en verlaat de wet uwer moeder niet.

²⁰Min Søn, tag Vare på din Faders Bud, opgiv ikke din Moders Belæring,

²¹Bind ze steeds aan uw hart, hecht ze aan uw hals.

²¹bind dem altid på dit Hjerte, knyt dem fast om din Hals;

²²Als gij wandelt, zal dat u geleiden; als gij nederligt, zal het over u de wacht houden; als gij wakker wordt, zal hetzelve met u spreken.

²²på din Vandring lede den dig, på dit Leje vogte den dig, den tale dig til, når du vågner;

²³Want het gebod is een lamp, en de wet is een licht, en de bestraffingen der tucht zijn de weg des levens;

²³thi Budet er en Lygte, Læren Lys, og Tugtens Revselse Livets Vej

²⁴Om u te bewaren voor de kwade vrouw, voor het gevlei der vreemde tong.

²⁴for at vogte dig for Andenmands Hustru, for fremmed Kvindes sleske Tunge!

²⁵Begeer haar schoonheid niet in uw hart, en laat ze u niet vangen met haar oogleden.

²⁵Attrå ej i dit Hjerte hendes Skønhed, hendes Blik besnære dig ej!

²⁶Want door een vrouw, die een hoer is, komt men tot een stuk broods; en eens mans huisvrouw jaagt de kostelijke ziel.

²⁶Thi en Skøge får man blot for et Brød, men Andenmands Hustru fanger dyrebar Sjæl.

²⁷Zal iemand vuur in zijn boezem nemen, dat zijn klederen niet verbrand worden?

²⁷Kan nogen bære Ild i sin Brystfold, uden at Klæderne brænder?

²⁸Zal iemand op kolen gaan, dat zijn voeten niet branden?

²⁸Kan man vandre på glødende Kul, uden at Fødderne svides?

²⁹Alzo die tot zijns naasten huisvrouw ingaat; al wie haar aanroert, zal niet onschuldig gehouden worden.

²⁹Så er det at gå ind til sin Næstes Hustru; ingen, der rører hende, slipper for Straf.

³⁰Men doet een dief geen verachting aan, als hij steelt om zijn ziel te vullen, dewijl hij honger heeft;

³⁰Ringeagter man ikke Tyven, når han stjæler fot at stille sin Sult?

³¹En gevonden zijnde, vergeldt hij het zevenvoudig; hij geeft al het goed van zijn huis.

³¹Om han gribes, må han syvfold bøde og afgive alt sit Huses Gods.

³²Maar die met een vrouw overspel doet, is verstandeloos; hij verderft zijn ziel, die dat doet;

³²Afsindig er den, der boler med hende, kun en Selvmorder handler så;

³³Plage en schande zal hij vinden, en zijn smaad zal niet uitgewist worden.

³³han opnår Hug og Skændsel, og aldrig udslettes hans Skam.

³⁴Want jaloersheid is een grimmigheid des mans; en in den dag der wraak zal hij niet verschonen.

³⁴Thi Skinsyge vækker Mandens Vrede, han skåner ikke på Hævnens Dag;

³⁵Hij zal geen verzoening aannemen; en hij zal niet bewilligen, ofschoon gij het geschenk vergroot.

³⁵ingen Bøde tager han god; store Tilbud rører ham ikke.