¹Mijn zoon, bewaar mijn redenen, en leg mijn geboden bij u weg.

¹Min Søn, vogt dig mine Ord,mine bud må du gemme hos dig;

²Bewaar mijn geboden, en leef, en mijn wet als den appel uwer ogen.

²vogt mine bud, så skal du leve, som din Øjesten vogte du, hvad jeg har lært dig;

³Bind ze aan uw vingeren, schrijf ze op de tafels uws harten.

³bind dem om dine Fingre, skriv dem på dit Hjertes Tavle,

⁴Zeg tot de wijsheid: Gij zijt mijn zuster; en heet het verstand uw bloedvriend;

⁴sig til Visdommen: "Du er min Søster!" og kald Forstanden Veninde,

⁵Opdat zij u bewaren voor een vreemde vrouw, voor de onbekende, die met haar redenen vleit.

⁵at den må vogte dig for Andenmands Hustru, en fremmed Kvinde med sleske Ord.

⁶Want door het venster van mijn huis, door mijn tralie keek ik uit;

⁶Thi fra mit Vindue skued jeg ud, jeg kigged igennem mit Gitter;

⁷En ik zag onder de slechten; ik merkte onder de jonge gezellen een verstandelozen jongeling;

⁷og blandt de tankeløse så jeg en Yngling, en uden Vid blev jeg var blandt de unge;

⁸Voorbijgaande op de straat, nevens haar hoek, en hij trad op den weg van haar huis.

⁸han gik på Gaden tæt ved et Hjørne, skred frem på Vej til hendes Hus

⁹In de schemering, in den avond des daags, in den zwarten nacht en de donkerheid;

⁹i Skumringen henimod Aften, da Nat og Mørke brød frem.

¹⁰En ziet, een vrouw ontmoette hem in hoerenversiersel, en met het hart op haar hoede;

¹⁰Og se, da møder Kvinden ham i Skøgedragt, underfundig i Hjertet;

¹¹Deze was woelachtig en wederstrevig, haar voeten bleven in haar huis niet;

¹¹løssluppen, ustyrlig er hun, hjemme fandt hendes Fødder ej Ro;

¹²Nu buiten, dan op de straten zijnde, en bij alle hoeken loerende;

¹²snart på Gader, snart på Torve, ved hvert et Hjørne lurer hun; -

¹³En zij greep hem aan, en kuste hem; zij sterkte haar aangezicht, en zeide tot hem:

¹³hun griber i ham og kysser ham og siger med frække Miner;

¹⁴Dankoffers zijn bij mij, ik heb heden mijn geloften betaald;

¹⁴"Jeg er et Takoffer skyldig og indfrier mit Løfte i Dag,

¹⁵Daarom ben ik uitgegaan u tegemoet, om uw aangezicht naarstiglijk te zoeken, en ik heb u gevonden.

¹⁵gik derfor ud for at møde dig, søge dig, og nu har jeg fundet dig!

¹⁶Ik heb mijn bedstede met tapijtsieraad toegemaakt, met uitgehouwen werken, met fijn linnen van Egypte;

¹⁶Jeg har redt mit Leje med Tæpper, med broget ægyptisk Lærred

¹⁷Ik heb mijn leger met mirre, aloe en kaneel welriekende gemaakt;

¹⁷jeg har stænket min Seng med Myrra, med Aloe og med Kanelbark;

¹⁸Kom, laat ons dronken worden van minnen tot den morgen toe; laat ons ons vrolijk maken in grote liefde.

¹⁸kom, lad os svælge til Daggry i Vellyst, beruse os i Elskovs Lyst!

¹⁹Want de man is niet in zijn huis, hij is een verren weg getogen;

¹⁹Thi Manden er ikke hjemme, - på Langfærd er han draget;

²⁰Hij heeft een bundel gelds in zijn hand genomen; ten bestemden dage zal hij naar zijn huis komen.

²⁰Pengepungen tog han med, ved Fuldmåne kommer han hjem!"

²¹Zij bewoog hem door de veelheid van haar onderricht, zij dreef hem aan door het gevlei harer lippen.

²¹Hun lokked ham med mange fagre Ord, forførte ham med sleske Læber;

²²Hij ging haar straks achterna, gelijk een os ter slachting gaat, en gelijk een dwaas tot de tuchtiging der boeien.

²²tankeløst følger han hende som en Tyr, der føres til Slagtning, som en Hjort, der løber i Nettet,

²³Totdat hem de pijl zijn lever doorsneed; gelijk een vogel zich haast naar den strik, en niet weet, dat dezelve tegen zijn leven is.

²³til en Pil gennemborer dens Lever, som en Fugl, der falder i Snaren, uden at vide, det gælder dens Liv.

²⁴Nu dan, kinderen, hoort naar mij, en luistert naar de redenen mijns monds.

²⁴Hør mig da nu, min Søn, og lyt til min Munds Ord!

²⁵Laat uw hart tot haar wegen niet wijken, dwaalt niet op haar paden.

²⁵Ej bøje du Hjertet til hendes Veje, far ikke vild på hendes Stier;

²⁶Want zij heeft veel gewonden nedergeveld, en al haar gedoden zijn machtig vele.

²⁶thi mange ligger slagne, hvem hun har fældet, og stor er Hoben, som hun slog ihjel.

²⁷Haar huis zijn wegen des grafs, dalende naar de binnenkameren des doods.

²⁷Hendes Hus er Dødsrigets Veje, som fører til Dødens Kamre.