¹Looft den HEERE, roept Zijn Naam aan, maakt Zijn daden bekend onder de volken.

¹Pris Herren, påkald hans navn, gør hans Gerninger kendte blandt Folkeslag!

²Zingt Hem, psalmzingt Hem, spreekt aandachtelijk van al Zijn wonderen.

²Syng og spil til hans Pris, tal om alle hans Undere;

³Roemt u in den Naam Zijner heiligheid; het hart dergenen, die den HEERE zoeken, verblijde zich.

³ros jer af hans hellige Navn, eders Hjerte glæde sig, I, som søger HERREN;

⁴Vraagt naar den HEERE en Zijn sterkte; zoekt Zijn aangezicht geduriglijk.

⁴spørg efter HERREN og hans magt, søg bestandig hans Åsyn;

⁵Gedenkt Zijner wonderen, die Hij gedaan heeft, Zijner wondertekenen, en der oordelen Zijns monds.

⁵kom i Hu de Undere, han gjorde, hans Tegn og hans Munds Domme,

⁶Gij zaad van Abraham, Zijn knecht, gij kinderen van Jakob, Zijn uitverkorene!

⁶I, hans Tjener Abrahams Sæd, hans udvalgte, Jakobs Sønner!

⁷Hij is de HEERE, onze God; Zijn oordelen zijn over de gehele aarde.

⁷Han, HERREN, er vor Gud, hans Domme når ud over Jorden;

⁸Hij gedenkt Zijns verbonds tot in der eeuwigheid, des woords, dat Hij ingesteld heeft, tot in duizend geslachten;

⁸han ihukommer for evigt sin Pagt, i tusind Slægter sit Tilsagn,

⁹Des verbonds, dat Hij met Abraham heeft gemaakt, en Zijns eeds aan Izak;

⁹Pagten, han slutted med Abraham, Eden, han tilsvor Isak;

¹⁰Welken Hij ook gesteld heeft aan Jakob tot een inzetting, aan Israel tot een eeuwig verbond,

¹⁰han holdt den i Hævd som Ret for Jakob, en evig Pagt for Israel,

¹¹Zeggende: Ik zal u geven het land Kanaan, het snoer van ulieder erfdeel.

¹¹idet han sagde: "Dig giver jeg Kana'ans Land som eders Arvelod."

¹²Als zij weinig mensen in getal waren, ja, weinig en vreemdelingen daarin;

¹²Da de kun var en liden Hob, kun få og fremmede der,

¹³En wandelden van volk tot volk, van het ene koninkrijk tot het andere volk;

¹³og vandrede fra Folk til Folk, fra et Rige til et andet,

¹⁴Hij liet geen mens toe hen te onderdrukken; ook bestrafte Hij koningen om hunnentwil, zeggende:

¹⁴tillod han ingen at volde dem Men, men tugted for deres Skyld Konger

¹⁵Tast Mijn gezalfden niet aan, en doet Mijn profeten geen kwaad.

¹⁵"Rør ikke mine Salvede, gør ikke mine Profeter ondt!"

¹⁶Hij riep ook een honger in het land; Hij brak allen staf des broods.

¹⁶Hungersnød kaldte han frem over Landet, hver Brødets Støttestav brød han;

¹⁷Hij zond een man voor hun aangezicht henen; Jozef werd verkocht tot een slaaf.

¹⁷han sendte forud for dem en Mand, Josef solgtes som Træl;

¹⁸Men drukte zijn voeten in den stok; zijn persoon kwam in de ijzers.

¹⁸de tvang hans Fødder med Lænker, han kom i Lænker af Jern,

¹⁹Tot den tijd toe, dat Zijn woord kwam, heeft hem de rede des HEEREN doorlouterd.

¹⁹indtil hans Ord blev opfyldt; ved HERRENs Ord stod han Prøven igennem.

²⁰De koning zond, en deed hem ontslaan; de heerser der volken liet hem los.

²⁰På Kongens Bud blev han fri, Folkenes Hersker lod ham løs:

²¹Hij zette hem tot een heer over zijn huis, en tot een heerser over al zijn goed;

²¹han tog ham til Herre for sit Hus, til Hersker over alt sit Gods;

²²Om zijn vorsten te binden naar zijn lust, en zijn oudsten te onderwijzen.

²²han styred hans Øverster efter sin Vilje og viste hans Ældste til Rette.

²³Daarna kwam Israel in Egypte, en Jakob verkeerde als vreemdeling in het land van Cham.

²³Og Israel kom til Ægypten, Jakob boede som Gæst i Kamiternes Land.

²⁴En Hij deed Zijn volk zeer wassen, en maakte het machtiger dan Zijn tegenpartijders.

²⁴Han lod sit Folk blive såre frugtbart og stærkere end dets Fjender;

²⁵Hij keerde hun hart om, dat zij Zijn volk haatten, dat zij met Zijn knechten listiglijk handelden.

²⁵han vendte deres Sind til Had mod sit Folk og til Træskhed imod sine Tjenere.

²⁶Hij zond Mozes, Zijn knecht, en Aaron, dien Hij verkoren had.

²⁶Da sendte han Moses, sin Tjener, og Aron, sin udvalgte Mand;

²⁷Zij deden onder hen de bevelen Zijner tekenen, en de wonderwerken in het land van Cham.

²⁷han gjorde sine Tegn i Ægypten og Undere i Kamiternes Land;

²⁸Hij zond duisternis, en maakte het duister; en zij waren Zijn woord niet wederspannig.

²⁸han sendte Mørke, så blev det mørkt, men de ænsede ikke hans Ord;

²⁹Hij keerde hun wateren in bloed, en Hij doodde hun vissen.

²⁹han gjorde deres Vande til Blod og slog deres Fisk ihjel;

³⁰Hun land bracht vorsen voort in overvloed, tot in de binnenste kameren hunner koningen.

³⁰af Frøer vrimlede Landet, selv i Kongens Sale var de;

³¹Hij sprak, en er kwam een vermenging van ongedierte, luizen, in hun ganse landpale.

³¹han talede, så kom der Bremser og Myg i alt deres Land;

³²Hij maakte hun regen tot hagel, vlammig vuur in hun land.

³²han sendte dem Hagl for Regn og luende Ild i Landet;

³³En Hij sloeg hun wijnstok en hun vijgeboom, en Hij brak het geboomte hunner landpalen.

³³han slog både Vinstok og Figen og splintrede Træerne i deres Land;

³⁴Hij sprak, en er kwamen sprinkhanen en kevers, en dat zonder getal;

³⁴han talede, så kom der Græshopper, Springere uden Tal,

³⁵Die al het kruid in hun land opaten, ja, aten de vrucht hunner landbouwe op.

³⁵de åd alt Græs i Landet, de åd deres Jords Afgrøde;

³⁶Hij versloeg ook alle eerstgeborenen in hun land, de eerstelingen al hunner krachten.

³⁶alt førstefødt i Landet slog han, Førstegrøden af al deres Kraft;

³⁷En Hij voerde hen uit met zilver en goud; en onder hun stammen was niemand, die struikelde.

³⁷han førte dem ud med Sølv og Guld, ikke een i hans Stammer snubled

³⁸Egypte was blijde, als zij uittrokken, want hun verschrikking was op hen gevallen.

³⁸Ægypterne glæded sig, da de drog bort, thi de var grebet af Rædsel for dem.

³⁹Hij breidde een wolk uit tot een deksel, en vuur om den nacht te verlichten.

³⁹Han bredte en Sky som Skjul og Ild til at lyse i Natten;

⁴⁰Zij baden, en Hij deed kwakkelen komen, en Hij verzadigde hen met hemels brood.

⁴⁰de krævede, han bragte Vagtler, med Himmelbrød mættede han dem;

⁴¹Hij opende een steenrots, en er vloeiden wateren uit, die gingen door de dorre plaatsen als een rivier.

⁴¹han åbnede Klippen, og Vand strømmede ud, det løb som en Flod i Ørkenen.

⁴²Want Hij dacht aan Zijn heilig woord, aan Abraham, Zijn knecht.

⁴²Thi han kom sit hellige Ord i Hu til Abraham, sin Tjener;

⁴³Alzo voerde Hij Zijn volk uit met vrolijkheid, Zijn uitverkorenen met gejuich.

⁴³han lod sit Folk drage ud med Fryd, sine udvalgte under Jubel;

⁴⁴En Hij gaf hun de landen der heidenen, zodat zij in erfenis bezaten den arbeid der volken;

⁴⁴han gav dem Folkenes Lande, de fik Folkeslags Gods i Eje.

⁴⁵Opdat zij Zijn inzettingen onderhielden, en Zijn wetten bewaarden. Hallelujah!

⁴⁵Derfor skulde de holde hans Bud og efterkomme hans Love. Halleluja!